Jong geleerd, oud gedaan - Rijles op een Kreidler Florett
Een column geschreven door Gerhard Klaasen. Hij is presentator van Radio Waddenzee, en hij bespreekt in zijn programma regelmatig tweewielers en caféracers in het bijzonder...
-->> Lees verder
Jong geleerd, oud gedaan
- Maarten
- Beheerder
- Berichten: 9762
- Lid geworden op: 01 sep 2002, 09:13
- Locatie: Den Haag, Nederland
- Gegeven waarderingen: 833 keren
- Ontvangen waarderingen: 420 keren
- Contacteer:
Jong geleerd, oud gedaan
Rijles op een Kreidler Florett
Mijn vrind Joop heeft een lange en moeizame omscholing achter de rug.
Hij is van automobilist motorrijder geworden. Dat moest op redelijk korte termijn want hij is eigenlijk al door zijn midlife crisis heen.
Opgetogen kwam hij zijn rijbewijs laten zien. In zijn midlife-overmoed had hij ook al een motor aangeschaft. Of wij even samen op mijn motor naar de motorboer konden rijden, dan zou hij op zijn eigen ros huiswaarts keren. Ik weifelde. Als op een film zag ik voor mijn geestesoog zijn eerste lessen op een bromfiets, toen wij nog jeugdig waren. Wij waren met een groepje vrinden met hem bezig op een afgesloten fabrieksterrein, op zaterdag beheerd door een portier. Hij verleende ons toestemming. Met vier man sterk hesen wij Joop (toen nog geen ruim twee meter maar toch al belachelijk lang) op het ranke zadel van een Kreidler brommer. De motor was al in beweging gezet dus hoefde hij alleen nog maar de koppeling intrekken en de versnelling in te schakelen. Dat moest door het linkerhandvat naar voren te draaien. Hij omklemde de weerskanten van het stuur met zijn bekende bankschroefgreep. Na een forse tik was de 1e versnelling bereikt en de eigenaar van de Kreidler zei: “Nu maar iets gas geven en de koppeling laten vieren totdat je voelt dat hij pakt„. Joop gaf iets gas. Het motortje gilde het uit.
“Rustig, iets minder gas is ook wel goed. En nu de koppeling langzaam iets laten vieren„. Joop liet de koppeling los. De Kreidler hikte en begon toch te rijden. Daar had niemand op gerekend en wij renden met hem mee om hem overeind te hoeden maar al snel moesten we hem laten gaan. Zijn voeten sleepten over de rijbaan en hij slingerde nogal.
De portier stond in de zon te kijken naar onze verrichtingen. Hij begon te roepen en te zwaaien met de armen omdat hij ook kijk had op brommerles. Hij had zich beter terug kunnen trekken in zijn vesting wat het gezwaai en geroep trok Joops aandacht. Hij wendde het hoofd in de richting van het lawaai en het stuur kwam er direct achteraan. Als een kwaadaardige stormram scharrelde hij richting portier die zich plotseling belaagd zag in zijn voortbestaan. Hij sprong naar links. Joop volgde zijn richting. Hij sprong naar rechts. Loepzuiver volgde de Kreidler zijn beweging, nog steeds bonkend en slingerend. De eigenaar van de Kreidler was al op de knieën gevallen en zond vele gebeden op.
Toen raakte Joop de portier. Een tweeledig ijselijk geschreeuw klonk over het verlaten fabrieksterrein. Met pijnlijke nauwkeurigheid was de portier op een eerzame plek geraakt. Samen met Joop en de brommer sloeg onder veel misbaar van schurend metaal en eenmotor gillend motortje tegen het wegdek. Wij waren inmiddels gearriveerd en tastten in de hoop vlees en metaal. Joop had kans gezien om een zijner benen op een ingewikkelde manier te vervlechten met zijn voertuig, dat eens een glimmend ros was geweest en nu gebutst en geschramd aan onze voeten lag.
De portier stotterde. Joop ook. De weinig vlottende gedachtewisseling onderbrak ik met de volgende uitspraak met luider stemme: “Als je eraf valt moet je er direct weer op!„ Zowel de portier, mijn andere kameraden en Joop keken mij aan of ze aan mijn gezonde verstand twijfelden, terwijl ik slechts een wijze spreuk citeerde. Enfin, Joop heeft zijn rijbewijs en ook zijn motor. Het is een Japans chopperachtig geval geworden. Toen hij bij de motorboer wegreed met zijn verworven chroom keek die jongen mij ook bedenkelijk aan. Ik haalde mijn schouders op en ging Joop achterna. We zullen wel zien!
Gerhard Klaasen
Rijles op een Kreidler Florett
Mijn vrind Joop heeft een lange en moeizame omscholing achter de rug.
Hij is van automobilist motorrijder geworden. Dat moest op redelijk korte termijn want hij is eigenlijk al door zijn midlife crisis heen.
Opgetogen kwam hij zijn rijbewijs laten zien. In zijn midlife-overmoed had hij ook al een motor aangeschaft. Of wij even samen op mijn motor naar de motorboer konden rijden, dan zou hij op zijn eigen ros huiswaarts keren. Ik weifelde. Als op een film zag ik voor mijn geestesoog zijn eerste lessen op een bromfiets, toen wij nog jeugdig waren. Wij waren met een groepje vrinden met hem bezig op een afgesloten fabrieksterrein, op zaterdag beheerd door een portier. Hij verleende ons toestemming. Met vier man sterk hesen wij Joop (toen nog geen ruim twee meter maar toch al belachelijk lang) op het ranke zadel van een Kreidler brommer. De motor was al in beweging gezet dus hoefde hij alleen nog maar de koppeling intrekken en de versnelling in te schakelen. Dat moest door het linkerhandvat naar voren te draaien. Hij omklemde de weerskanten van het stuur met zijn bekende bankschroefgreep. Na een forse tik was de 1e versnelling bereikt en de eigenaar van de Kreidler zei: “Nu maar iets gas geven en de koppeling laten vieren totdat je voelt dat hij pakt„. Joop gaf iets gas. Het motortje gilde het uit.
“Rustig, iets minder gas is ook wel goed. En nu de koppeling langzaam iets laten vieren„. Joop liet de koppeling los. De Kreidler hikte en begon toch te rijden. Daar had niemand op gerekend en wij renden met hem mee om hem overeind te hoeden maar al snel moesten we hem laten gaan. Zijn voeten sleepten over de rijbaan en hij slingerde nogal.
De portier stond in de zon te kijken naar onze verrichtingen. Hij begon te roepen en te zwaaien met de armen omdat hij ook kijk had op brommerles. Hij had zich beter terug kunnen trekken in zijn vesting wat het gezwaai en geroep trok Joops aandacht. Hij wendde het hoofd in de richting van het lawaai en het stuur kwam er direct achteraan. Als een kwaadaardige stormram scharrelde hij richting portier die zich plotseling belaagd zag in zijn voortbestaan. Hij sprong naar links. Joop volgde zijn richting. Hij sprong naar rechts. Loepzuiver volgde de Kreidler zijn beweging, nog steeds bonkend en slingerend. De eigenaar van de Kreidler was al op de knieën gevallen en zond vele gebeden op.
Toen raakte Joop de portier. Een tweeledig ijselijk geschreeuw klonk over het verlaten fabrieksterrein. Met pijnlijke nauwkeurigheid was de portier op een eerzame plek geraakt. Samen met Joop en de brommer sloeg onder veel misbaar van schurend metaal en eenmotor gillend motortje tegen het wegdek. Wij waren inmiddels gearriveerd en tastten in de hoop vlees en metaal. Joop had kans gezien om een zijner benen op een ingewikkelde manier te vervlechten met zijn voertuig, dat eens een glimmend ros was geweest en nu gebutst en geschramd aan onze voeten lag.
De portier stotterde. Joop ook. De weinig vlottende gedachtewisseling onderbrak ik met de volgende uitspraak met luider stemme: “Als je eraf valt moet je er direct weer op!„ Zowel de portier, mijn andere kameraden en Joop keken mij aan of ze aan mijn gezonde verstand twijfelden, terwijl ik slechts een wijze spreuk citeerde. Enfin, Joop heeft zijn rijbewijs en ook zijn motor. Het is een Japans chopperachtig geval geworden. Toen hij bij de motorboer wegreed met zijn verworven chroom keek die jongen mij ook bedenkelijk aan. Ik haalde mijn schouders op en ging Joop achterna. We zullen wel zien!
Gerhard Klaasen
Laatst gewijzigd door Maarten op 25 jul 2009, 16:19, 2 keer totaal gewijzigd.
- papabrolli
- Berichten: 2073
- Lid geworden op: 10 jul 2005, 19:43
- Gegeven waarderingen: 0
- Ontvangen waarderingen: 0
- iron horse
- Berichten: 153
- Lid geworden op: 06 sep 2007, 16:47
- Locatie: Huissen
- Gegeven waarderingen: 0
- Ontvangen waarderingen: 0