Bromcross Apeldoorn (ca. 1965)

Allerlei artikelen over Kreidler, vaak overgenomen uit oude tijdschriften.
Plaats reactie
Bericht
Auteur
Gebruikersavatar
Maarten
Beheerder
Berichten: 9743
Lid geworden op: 01 sep 2002, 09:13
Locatie: Den Haag, Nederland
Gegeven waarderingen: 813 keren
Ontvangen waarderingen: 413 keren
Contacteer:

Bromcross Apeldoorn (ca. 1965)

#1 Bericht door Maarten » 18 jan 2005, 20:26

Bromcross Apeldoorn (ca. 1965)


Afbeelding
Ze lazen het wedstrijdformulier en waren het er allemaal wel over eens dat als hun brommers
aan de wettelijke eisen moesten voldoen, ze wel konden inpakken.



"Aan de wedstrijd deelnemende bromfietsen moeten aan de wettelijke bromfietseisen voldoen", las een van de deelnemers voor uit het wedstrijdformulier. "Wie voldoet er aan de wettelijke eisen?" "Niemand? Kunnen we meteen wel weer inpakken, jongens."
"Dat stuk stofzuigerslang van jou - of wat is het - moet er in ieder geval af!"
"We kunnen er toch niet alles gaan afsleutelen voor de gelegenheid?" protesteerde een derde.
Ze zeiden dat kennelijk zo luid om te "jennen", maar de politiemannen die er vlakbij stonden, deden of ze niets hoorden en de wedstrijdcommissarissen dachten er niet over om die brommers eens kritisch te gaan bekijken. Het maakte trouwens niets uit of de motor was opgevoerd of niet. Op deze hindernisbaan kwam het toch uitstuitend op behendigheid aan. "Als ze even snelheid hebben, dan krijgen ze meteen weer een rotding", had de heer van Milligen ons verteld, toen hij ons tevoren de hindernissen toonde.


Afbeelding
Die slalom vergde heel kort en scherp bochtenwerk, waarbij het helemaal
op behendigheid en rijvaardigheid aankwam.



Maar de voornaamste reden was, dat de organisatoren blij moesten zijn met elke knaap die wilde meedoen. Leden van de Apeldoornse motorclub V.V.R. waren de hele morgen bezig geweest om het circuit uit te zetten. Het was twijfelachtig geweest of deze eerste wedstrijd wel zou doorgaan, want ze hadden eigenlijk de handen vol aan de voorbereidingen voor een belangrijke motorcross.
Maar hun club had zoveel te danken aan de gemeente, dat ze er toch de tijd en de mensen voor hadden vrijgemaakt om dit te doen doorgaan.
Op het voor dit doel ideale terrein, waar feestelijk de vlaggen wapperden, was een goed uitgekiende hindernisbaan aangelegd, waar een heel stuk werk en voor een slordige duit aan materiaal in stak.
Toen echter het aanvangsuur dichter en dichter bij kwam, was er nog steeds geen deelnemer te zien. Er was E.H.B.O., er was politie om de "drukte" te regelen, er waren officials voor de puntentelling, er waren enkele autoriteiten om van hun belangstelling blijk te geven, doch de jeugdige bromfietsers die zo nu en dan eens langs kwamen knetteren, stopten soms wel om het even te bekijken, maar dan reden ze weer verder.


Afbeelding
De wip is een van de spectaculairste hindernissen.


"Dat wordt niets vanmiddag," zei de voorzitter. "De Apeldoornse Courant, waarin de wedstrijd wordt aangekondigd, moet nog uitkomen, er is vanmiddag de Cup-final voor de televisie, er is de Ronde van Gelderland -neen, er komt niet veel, hoor. En dat was te voorzien."
Nauwelijks honderd meter verderop waren verscheidene bromfietsers aan het rossen in een zandafgraving, helling op en helling af, hotsend door de kuilen en slippend in het mulle zand. Dat is een geliefkoosd oefenterrein van vele Apeldoornse bromfietsers.
Alle begin is moeilijk. Iemand ging erheen en zo kregen we wat brommers bij elkaar die het circuit eens gingen verkennen. Voor sommigen viel het kennelijk niet mee. Ze klaagden dat de bochten in de slalom veel te scherp en te kort waren om die op hun brommer te kunnen maken zonder kegels om te gooien; ze slaagden er niet in feilloos door de smalle goot te gaan zonder met de voeten aan de grond te komen. Er waren erbij die, ziende dat het anderen wel lukte, doorzetten; er waren er ook, die (waarschijnlijk met hun figuur verlegen) het al gauw lieten af weten, aan de kant gingen, wat kankerden op dat "slappe gedoe" en dan met veel lawaai wegreden.


Afbeelding


Zo bleef er maar een handjevol deelnemers over voor de eerste wedstrijd op de Apeldoornse bromfietstestbaan. Op zich is die baan een belangwekkend experiment. Als elke stad heeft ook Apeldoorn een groot aantal jeugdige bromfietsers, die van het rijden een sport maken, waarvoor de openbare weg zich niet erg leent. Die jongens willen hun brommer en zichzelf op de proef stellen; ze willen er wat opwinding, spanning en voldoening aan beleven door hun durf en hun vaardigheid te bewijzen.
Dat is best te begrijpen, maar in het verkeer wordt dat een gevaarlijke zaak, zowel voor die bromfietsers zelf als voor hun medemensen op de weg. Met verbieden en straffen alleen is dat gevaar niet te bezweren, want de politie kan niet overal tegelijk zijn en bovendien heeft het verbodene en het risico gesnapt te worden voor velen nog een bekoring te meer.


Afbeelding
Een bocht maken op die schuine plank tussen de kegels en onmiddellijk
daarna onder het poortje doorduiken werd voor onmogelijk gehouden,
tot er een kwam die bewees dat het heel goed te doen viel.



Vandaar dat men in Apeldoorn gezocht heeft naar een mogelijkheid waarbij de bromfietsende jeugd zich kan uitleven op zo'n knettergeval zonder gevaar voor zichzelf en andere weggebruikers. Als dat lukt slaat men namelijk twee vliegen in één klap: men verschaft die jeugd de gelegenheid tot ontspanning, waaraan zij behoefte heeft, en verhoogt tevens de veiligheid op de weg. Uit samenwerking tussen de Vereniging voor Veilig Verkeer, de R.A.I., de Koninklijke Nederlandse Motorrijdersvereniging en de gemeente Apeldoorn is deze behendigheidsbaan tot stand gekomen. Als zij succes heeft, dan ligt het in de bedoeling, dat er een permanente baan komt, dat er ook elders zulke banen aangelegd worden en men ook landelijke wedstrijden gaat organiseren.
Als ze succes heeft. Het is nog te vroeg om daarover te oordelen en die matige belangstelling voor de eerste wedstrijd zegt niet veel. Deze bromfietsbaan mist het sensationele en spectaculaire van de motorcross. Er is -en terecht - veel aandacht besteed aan de veiligheid en de kans op ernstige ongelukken is vrijwel uitgesloten. Dat is natuurlijk een goed ding, maar de vraag blijft of de baan voor de knapen voor wie zij bestemd is, nu niet te "tam" zal lijken.
Daarentegen is de moeilijkheidsfactor voor de gemiddelde bromfietser vrij hoog. De hindernissen vergen veel stuurmanskunst en een vaardig spelen met koppeling en gas. De jongens die het gaan doen kunnen er echt nog wel wat van leren en de bromfietsers die wij er die middag bezig zagen, wisten niet meer van ophouden...

Plaats reactie