Als een teken van de duidelijke opmars van de lichte motorfiets, kan men het succes van deze enquête van de 50cc Kreidler beschouwen. Een flink deel van de tegenwoordige Kreidler rijders hebben voorheen op een bromfiets gereden. De tendens om in de toekomst een zwaardere motorfiets te kopen is onmiskenbaar.
''Het gekke is'' zo zeggen wij bij ''Motor'' wel eens tegen elkaar, als we weer eens geconfronteerd worden met die aanzienlijke import- en verkoopcijfers van de Kreidler Florett 50 cc motorfietsjes, ''dat je die dingen nooit ziet!''. We waren daarom enkele weken geleden, om helemaal eerlijk te zijn, wel wat huiverig, toen we in deze kolommen een oproep aan alle berijders van Kreidler motorfietsen plaatsten om deel te nemen aan de
volgende enquête in deze serie. Het resultaat is echter een relatief groot aantal inzendingen van maar liefst 58 ingevulde enquêteformulieren. Weliswaar geen record, maar toch één van de beter resultaten. Men rijdt dus wel degelijk op ''die dingen'' en sommigen zeer, ja zelfs buitengewoon veel, u leest daar direct nog wel meer over!Waarom dan die kreet bij de aanheft van dit verhaal? Wel, natuurlijk zien we bij onze omzwervingen door het land meer Kreidler dan we ons realiseren, maar van de andere kant is het toch wel zo, dachten we, dat we het in de aard van het machientje moeten zoeken. Deze 50cc tweetaks is, ofschoon hij een relatief hoog vermogen ontwikkeld, minder geschikt voor lange afstandswerk op grote snelwegen, zeker niet als de weersomstandigheden wat ongunstig zijn (wind) en een duopassagier wordt meegevoerd. In stadsverkeer en op de kleinere secundaire wegen, waar het algemeen gemiddelde van het ''grote'' verkeer niet zo hoog ligt is de kreidler in zijn element. Te uwer informatie verder nog dit: In dit artikel zijn de ervaringen verwerkt, opgedaan met vijf Kreidler types, t.w.: De K 53/1 NL, een met behulp van een daartoe in de handel verkrijgbare set tot motorfiets van 3,6 pk en 3 versnellingen omgebouwde bromfiets; het type K 53/3, eveneens een met een vermogen van 3,6 pk en 3 versnellingen en verder de 4-versnellings modellen; de K54/2 Super, uitgerust met een motortje dat 4,2 pk ontwikkelt en de K 54/5 (ook wel K54/3 genoemd), een iets minder luxueus uitgevoerde versie van de K 54/2 Bovendien is in deze enquête het allernieuwste type met 5,2 pk motor, met drie exemplaren vertegenwoordigt.
Wie rijden Kreidler?
Een heel groot gedeelte van de huidige Kreidler motorfietsenberijders heeft, afgaande op de door ons verzamelde gegevens, voorheen een bromfiets bereden. Men zou dus kunnen spreken van een logische ontwikkeling, waarbij komt, dat een eveneens aanzienlijk percentage na deze machine graag op ''iets zwaarders'' zou overstappen. De stap van het rijwielpad van de ''grote'' weg mag dus geslaagd genoemd worden, maar heeft met die eenmaal gezet dat doet zich toch kennelijk op een gegeven ogenblik de behoefte gevoelen aan een weer wat zwaardere machine, nu om ook echt helemaal met dat verkeer op die grote weg mee te kunnen doen. Men kan zoals sommige schrijvers deden, Kreidler er geen verwijt van maken, dat deze machine niet tot die gewenste hogere snelheiden in staat is! Men mag integendeel slechts bewondering hebben voor datgene, wat een motortje met slechts een inhoud van 50 cc, uitsluitend gebouwd voor dagelijkse harde arbeid, presteert!
Een andere factor, die bij het besluit om toch op een grotere motorfiets over te spatten een rol speelde, was het feit, dat in de praktijk blijkt, dat 50 cc motorrijders door het overige verkeer dikwijls voor bromfietsers versleten worden (een ervaring overigens, die wij óók op veel grotere sportmachines tot 250 cc en zelfs meer hebben opgedaan), met alle risico's bij voorrangskwesties van dien.
Hoe bereden?
De Kreidler werd in 75% der gevallen solo bereden, voor de rest met duopassagier(e). Het rijden van korte trajecten en/of stadsverkeer verwierf ook en percentage van 75, terwijl de lange afstanden met 25% genoegen moesten nemen. Deze gegevens drukken dus in concrete cijfers aard en karakter van de machine uit!
Eén grote uitzondering was er, die de regel bevestigt. Een lezer uit Edam bleek met zijn Kreidler van 1962, dus in circa twee jaar tijds, een totale afstand van maar liefst 119.327 km. te hebben afgelegd. Zijn jaargemiddelde bedroeg ruwweg zo'n 50.000 km! Werkelijk een bijzonder grote afstand, die door verreweg het grootste aantal berijders van grotere machines niet gehaald wordt! De gemiddelde totaal gereden afstand van de ''onderzochte'' machines berekenden wij op 13-545 km, terwijl het jaargemiddelde op 10.655 km. werd vastgesteld. De meeste Kreidler waren dan ook niet ouder dan het bouwjaar 1963. De machientjes zijn over het algemeen flink aan de tand gevoeld.
Prestaties en brandstofverbruik
Bij het berekenen van de gemiddelde topsnelheid hebben we de cijfers van twee sterk opgevoerde motoren, die volgens opgave van de eigenaren respectievelijk 120 en 105 km/u zouden lopen, buiten beschouwing gelaten. Het door ons berekende gemiddelde is 80 km/u. Twee rijders, die hun snelheden met de chronometer hadden gecontroleerd, kwamen tot topsnelheden van 70 en 75 km/. De gemiddelde kruissnelheid werd vastgesteld op 71 km/u (60 en 65 ''echte" met de chronometer gemeten kilometers). Opvallend was dat de apart berekende kruis- en topsnelheden van de 3-versnellingstypen niet ver bij de algemene waarden achterbleven
(respectievelijk 67 en 79 km/u). Voor de 5,2 pk-modellen werd als hoogste snelheid een gemiddelde van circa 85 km bepaald. Met de 3-versnelligs machines werd in de tweede versnelling geaccelereerd tot 52 km/u gemiddeld. Voor de modellen met vier versnellingen berekenden wij een gemiddelde snelheid in de tweede versnelling van 45 km/u; in de derde van 66 km/u. Bij dit alles toont het motortje zich zeer soepel. Slechts in enkele gevallen werden trillingen waargenomen bij snelheden rond de 70 km/u. Hinderlijk was dit meestentijds niet; de trillingen openbaarden zich voornamelijk door resonantiegeluiden in het plaatwerk.
De brandstof werd in de meeste gevallen normaal aan de pomp getankt. Enkele deelnemers aan deze rubriek waren "zelfmengers", terwijl enkele anderen weer bij voorkeur een mengsel met superbenzine prefereerden. Het gemiddelde brandstofverbruik bedroeg 1 liter op 31 kilometer, terwijl een verhouding van 1 : 41 de zuinigste opgave was. Tevreden over de acceleratie was bijna iedereen, terwijl diegenen, die op dit Punt aanmerkingen maakten, naar onze mening te hoge eisen aan een 50 cc motorfietsje stelden. Het motortje zelf achtte men mechanisch zeer stil; slechts de ventilator, die de geforceerde koeling verzorgt, veroorzaakt wat geruis. De uitlaatdemping kan uitstekend genoemd worden.
Vering, comfort en stuureigenschappen
De werking van de voorvering werd aanzienlijk beter beoordeeld, dan die van de achtervering. Het bezwaar dat men tegen de voorvork aanvoerde was, dat deze wat onstabiel aandeed in bochten, in het bijzonder bij flinke belading. De achtervering daarentegen achtte men veelal niet berekend voor duo-gebruik, waarbij ze te slap is en gauw doorslaat. De rijpositie en het comfort voor de rijder liet weinig te wensen over. Enkelen zouden graag een grotere tank, aansluitend op de buddyseat gemonteerd zien, echter meer met het oog op het uiterlijk en een grotere tankinhoud, dan met het oog op verbetering van het zitcomfort. Voor de duopassagier is de ruimte op de buddyseat en zijn zitpositie wat bekrompen, zodat men zich hier niet unaniem lovend over uitliet. Ook hadden enkele duorijders moeite met het volgen van de onafgeveerde gemonteerde voetrusten op hobbelige wegen. De stuureigenschappen werden door 43% der deelnemers aan deze rubriek met ''zeer goed'' gekwalificeerd, 47% oordeelde met ''goed'', 8% met ''matig'' en 2% ''onvoldoende'' Gewaardeerd werd vooral de grote handelbaarheid, wat in stadsverkeer zijn vruchten afwerpt. Over het onstabiele gevoel in de voorvork (en shimmien) bij zware belasting hebben we het al even gehad. Dit verschijnsel doet zich ook voor bij gasafsluiten en/of sterk remmen vanaf hogere snelheden.
Koppeling en schakeling
De koppeling werkt over het algemeen licht en soepel, maar wij noteerden ook enkele opmerkingen over kleven bij koude motor en slippen bij zware belasting. ''De schakeling werkt als boter'' vond 70% der ondervraagden. Een percentage van 18 vond de werking van de versnellingsbak redelijk, terwijl 12% niet tevreden was en de bak stroef vond schakelen. Slechts enkele eigenaren hadden af en toe wat moeite met het vinden van de vrijstand en twee rijders merkten op, dat ''het even moet wennen''.
Verlichting, onderhoud, lak en chroom
De verlichting voldeed zeer goed tot voldoende, vooral die van de nieuwere modellen met grote koplamp. Eén opmerking noteerden wij over lastig bijstellen van de lichtbundel. Het onderhoud werd door 40% extra zorgvuldig, door 52% normaal en door de rest oppervlakkig uitgevoerd. De kwaliteit van de lak is beter van die van het chroom, dat indien er niet de grootste zorg aan wordt besteed vooral op de velgen en de poten van de veerelementen nog wel eens wil roesten.
Diversen
Beenschilden en bagagerekken waren de meest gewilde accessoires, terwijl ook spiegels, stoplichten koplampkapjes en tankrekjes in trek waren. Er werden opvallend weinig onkosten gemaakt, die niet normaal genoemd konden worden. Zwel de voor- als de achterrem voldeden goed tot zeer goed. Ongeveer 90% was tevreden over de Kreidler, maar 45% zou toch de volgende maal een zwaardere motor kopen, waarbij vooral de wens naar een hoger vermogen en topsnelheid een rol speelt.
© Melvin van de Kraats voor https://www.kreidler.nl
