1975, 50 CeeCee van PeePee

[Maarten]

50 CeeCee van PeePee Bron: Motor, No. 20, 16-05-1975 Scan: Peter G. De machine van Jan Bruins. PEE-PEE ROAD RACING TEAM Op 10 april 1970 stapte Piet Plompen op ongebruikelijke manier van zijn racemotor. Dat was tijdens de training op Zandvoort en daarmee kwam een einde aan zijn racecarrière. Maar om nu zomaar helemaal uit de racewereld te stappen bleek wel erg moeilijk en daarom zocht hij het in een andere richting, namelijk in het sponsoren van rijders. Hiermee werd in 1973 begonnen met de sponsoring van o.a. Cees van Dongen en Jan Kostwinder, maar dit jaar heeft Piet zich geconcentreerd op de 50 cc. Bovendien steunt hij Alex George en de Fin Pentti Korhonen. Laatstgenoemde is nu als vliegtuigmonteur in dienst, wat inhoudt dat de sociale voorzieningen voor hem betaald worden. Het 50 cc team is het belangrijkste. Er is een complete machine gekocht bij Van Veen, waar Jan Bruins dit jaar op rijdt. Dit is een van de machines, waarvan Jaap Voskamp het frame heeft gebouwd, terwijl Jan de Vries de Kreidler racekits prepareert. Als Jan zo'n blok onderhanden heeft genomen, garandeert men dit voor 10,5 kWatt (14,3 pk). Deze machine is ook bij Van Veen in onderhoud. Het team, gesponsord door KVC pantalons, Zeeland's Roem en Castrol bestaat behalve uit Jan Bruins uit Gerrit Strikker (internationaal), Wim van Rijswijk (nationaal) en Aad Rustenburg. Op papier dus een bijzonder sterk team en dat blijkt ook wel in de praktijk, want van de tot nu toe drie verreden races heeft Jan Bruins er twee gewonnen en Gerrit Strikker één. Jan wilde eigenlijk twee jaar geleden al stoppen, omdat hij in zijn drukke zaak geen tijd vrij kan maken om zelf zijn materiaal te onderhouden. Toch wilde hij wel blijven rijden en de aanbieding om op Jamathi uit te komen sloeg hij dan ook niet af. Gerrit Strikker werd vorig jaar derde in het kampioenschap. Wim van Rijswijk, oorspronkelijk de helper van Gerrit Strikker, kreeg de smaak van het racen te pakken en begon vorig jaar zelf met racen. Samen met Strikker bouwde hij vijf frames, waarvan drie verkocht werden en de overige twee bestemd om zelf te gebruiken. Gerrit Strikker en Wim van Rijswijk werken nog steeds nauw samen, maar ook de overige leden van het team beschikken over de gegevens van de machines waarop de anderen rij den. Door deze samenwerking heerst er onderling een uitstekende verstandhouding. „Dit is één van mijn uitgangspunten", vertelde Piet Plompen ons, „en zo vaardig ik ook geen teamorders uit. Kan er één van het team aan het eind van het jaar kampioen worden, dan moeten ze zelf maar bepalen wie dat zal worden en hoe. Het rijden blijft het allerbelangrijkste." Vaste monteur is Herman van Tol, maar op de circuits wordt het team ook terzijde gestaan door Jaap Voskamp. Hoewel het niet de bedoeling is alle Grands Prix te rijden -daar is eenvoudig geen tijd voor- zal Assen natuurlijk niet overgeslagen worden en ook Hockenheim en Francorchamps staan op het programma. Jan Bruins wil bovendien op de Grand Prix van Joegoslavië rijden; op het circuit van Opatija won hij in 1972 immers zijn eerste Grand Prix. In Assen hoopt men de beschikking te hebben over een nieuw frame. De heer Van Maanen maakte hiervoor de tekeningen; het wordt een plaatstalen monocoque frame met een centraal veerelement zoals de Yamaha's dat hebben. Het materiaal hiervoor is al in huis en er is een compleet draaiboek gemaakt wat er het eerst gelast moet worden en hoe. Maar ook hier speelt de tijd weer een grote rol, want de preparatie van de machines vergt zoveel tijd, dat de start van het nieuwe project steeds weer moet worden uitgesteld. Over de kansen op het kampioenschap wil men zich niet uitlaten; De 50 cc klasse kent vele kandidaten, waarvan Nico Polane en Cees van Dongen als de belangrijkste genoemd worden. Maar bij de races in Ammerzoden meldde zich weer een andere rijder, Theo van Geffen, zodat de Strijd om de hoogste eer in de kleinste klasse geheel open is. Het team met op de machines v.l.n.r. Jan Bruins, Gerrit Strikker, Wim van Rijswijk en Aad Rustenburg. Links staat Piet Plompen en rechts monteur Herman van Tol.