Bron: Motor, 2 feb. 1962
Tekst: J. de K.
Kreidler? Dat is toch die Duitse fabriek van bromfietsen? Die dingen schijnen nogal hard te lopen. In de vakantie zie je ze nog al eens en de lui die er op rijden, trekken er vaak best aan. De fabriek bemoeit zich ook nogal met de bromfiets- of motorsport en in verslagen van wedstrijden kom je de naam veel tegen. Iets dergelijks zou de doorsnee motorman nog tot voor kort te berde gebracht hebben, als hem gevraagd werd naar het merk Kreidler.
Dat er in Duitsland al enige jaren langer sprake is van een steeds stijgende populariteit en dat Kreidler daar momenteel een vooraanstaande plaats inneemt in de motorindustrie, is hier niet algemeen bekend. Berichten over de activiteit van de fabriek en vooral de successen in de Internationale Zesdaagse en de 50 cc wegracérij hebben er weliswaar sterk toe bijgedragen, dat Kreidler in korte tijd vooral in de sportsector naam gemaakt heeft, maar bijzonderheden over de fabriek en de produktie en ook over de modellen die momenteel gemaakt worden, weten over het algemeen slechts zij die directe bemoeienis met het merk hebben.Natuurlijk hadden wij ons zo langzamerhand al aardig georiënteerd, maar wat is er uiteindelijk beter om een goede indruk te krijgen, dan zelf eens te gaan kijken en praten?De uitnodiging van Kreidler, gericht aan importeur Van Veen, Amsterdam, om eens met een paar persmensen een fabrieksbezoekje te komen afsteken, hebben we dan ook vanzelfsprekend dankbaar aanvaard en we kunnen u meteen wel vertellen, dat het zeker de moeite waard was om deze fabriek eens nader te leren kennen, Kreidler heeft in voorgaande jaren op onze Nederlandse markt nog geen rol
van betekenis kunnen spelen en dat is niet zo verwonderlijk. Nog pas ongeveer twaalf jaar geleden begon men met de produktie van gemotoriseerde tweewielers, namelijk bromfietsen, en de eerste modellen brachten weinig succes, o.a. door de omstandigheid, dat ze geen koppeling of andere vrijzetinrichting hadden, waardoor ze hier niet aan de gestelde eisen voldeden. Er zijn nog verschillende andere oorzaken te noemen voor de omstandigheid, dat Kreidler hier nog geen erg gezien merk werd, ook in het jongste verleden niet, toen nieuwere modellen met steeds meer vervolmaakte motoren in Duitsland meer en meer op de voorgrond traden. We zullen hier niet uitvoerig op ingaan, maar stippen wel even heel in het kort de volgende punten aan, Kreidler heeft tot in het jongste verleden geen gemotoriseerde tweewielers gemaakt die ingevolge de Nederlandse voorschriften als bromfietsen erkend konden worden; we hebben hier te maken met een typisch staaltje van eigengereidheid van de Nederlandse wetgever, die de eisen met betrekking tot de maximum snelheid net wat scherper stelde dan in Duitsland het geval was. Veel extra werk is hiervan het gevolg geweest, want de buitenlandse fabrikanten moesten hun motortjes extra "drosselen" (knijpen) en dat heeft tot voor kort nog al eens technische moeilijkheden opgeleverd. Kreidler heeft zich hier niet in begeven ongetwijfeld vooralook, omdat men in export naar Nederland nog maar beperkte mogelijkheden zag en de afzet in eigen land geen enkele moeilijkheid opleverde.Wat Kreidler trouwens ook voor eigen land hoofdzakelijk maakte (en nog maakt), waren (en zijn) 50 cc-ers, die o.a. door hun prestaties meer zijn dan een bromfiets. Juist in die klasse van de kleine motorrijwielen heeft het merk in Duitsland de laatste tijd enorme opgang gemaakt (vele dealers hebben lange wachtlijsten!), terwijl hier het 50 cc motorrijwiel het nog niet zo goed doet. Dit brengt ons aan een kwestie, die we toch nog wel even nader uit de doeken willen doen.In Duitsland kent men in de eerste plaats de echte bromfietsen; de mopeds, en daarnaast de zogenaamde Mokicks, welke laatste geen trappers maar vaste voetrusten.hebben en voorts een kickstarter. Zowel voor de Mopeds als de Mokicks heeft men een rijbewijs 5 (Führerschein V) nodig, dat na een heel simpel theoretisch examen verkregen kan worden.
Dan is er als volgende klasse die van het 50cc motorrijwiel (Kleinmotorrad), waarvoor geen snelheldsbeperking geldt en een Führerschein IV nodig is, welk rijbewijs ook na een vrij eenvoudig examen te verkrijgen is. De Kreidlers in deze klasse zijn weliswaar vrij duur, maar door hun prestaties en grote duurzaamheid hebben ze een geweldig goede reputatie verworven. Met dit laatste is zeker niets teveel gezegd. Wist u bijvoorbeeld dat na de sterke opkómst die in ‘57-'58 begon, Kreidler meer 50 cc Kleinmotorrader gemaakt heeft dan alle andere Duitse fabrieken tenzamen. Momenteel maakt de fabriek maar liefst 270 machines per dag (inclusief bromfietsen en Mokicks) en staat hiermee onbetwist op de eerste plaats! Dit is toch wel heel iets bijzonders in een land, waar zo veel oudere bekende fabrieken zijn. We kunnen wel zeggen, dat Kreidler die 50 cc motorrijwielklasse ,er in gebracht heeft. Nu heeft de laatste tijd wel de omstandigheid meegewerkt, dat men ook voor bromfietsen een rijbewijsje nodig heeft, maar daar staat toch o.a. tegenover, dat bijvoorbeeld de W.A. verzekeringspremie voor die 50 cc motorrijwieltjes hoger is dan voor 100 cc machines! Het zijn dan ook echt de kwaliteit en de prestaties, die in belangrijke mate tot dit succes hebben bijgedragen. Wat die eerste factor betreft heeft de ervaring al geleerd, dat kilometeraantallen van meer dan 100.000, zonder dat daarbinnen een algehele motorrevisie is nodig geweest, geen uitzondering zijn. En ten aanzien van de prestaties is het zo, dat deze op hetzelfde niveau liggen als die van menig motorrijwiel met twee maal zo grote cilinderinhoud. Kreidlers nieuwste "Florett Super" heeft een,motorvermogen van 4,2 pk bij 6500 toeren en de topsnelheid bedraagt 75-80 echte km/uur!Met genoemd model hebben we, na een vluchtig fabrieksbezoek, een proefritje kunnen maken: Alvorens hierover nog een en ander te vertellen, willen we u echter op papier even nader met de fabriek laten kennis maken. Als u mocht denken dat Kreidler puur een fabriek van bromfietsen en lichte motorrijwielen is, hebt u het geheel aan het verkeerde eind. De fabriek bestaat namelijk al bijna zestig jaar en de tweewieler interesse dateert van na de oorlog. Het is in feite zo, dat de tweewielerbouw slechts eeh relatief kleine bedrijfstak is van het drie fabrieken omvattende
concern. Kreidler Metall- und Drahtwerke is de oorspronkelijke naam van de fabriek, die een van de belangrijkste is van geheel Duitsland in de sector van non-ferro halffabrikaten. Koper en aluminium en vele legeringen met deze met deze metalen als belangrijkste bestanddeel, vormen het materiaal waaruit Kreidler vele halffabrikaten maakt zoals o.a. allerlei alluminium profielen, draden (kabels) en messing plaat in allerlei afmetingen en dikten. In de walserij hebben we grote messingplaten zien vervaardigen en zagen we o.a. 1800 tons persen tientallen meters aluminium profielen ,,uitspuwen" (rond, vierkant, hoekprofiel enz.). Dat Kreidler op dit gebied werkelijk een grote industrie is, moge hieruit blijken, dat er in deze sector ongeveer 2000 mensen werk vinden. Bij de zogenaamde Fahrzeugbau zijn een kleine 400 werknemers betrokken. De 50 cc motoren worden door Kreidler zelf gemaakt, althans grotendeels en ook de vervaardiging van vele onderdelen die tot het rijwielgedeelte behoren, neemt men zelf voor zijn rekening. Van de delen die van buiten betrokken worden, noemen we speciaal de lichtmetalen cilinders met hardverchroomde zuigerloopbaan, die afkomstig zijn van Mahle; die cilinders zijn welhaast onverslijtbaar. Bewerkingen van carters, de vervaardiging van krukassen en tandwielen en vele andere delen alsmede het spuiten van alle delen die een lakfinish moeten krijgen, en natuurlijk de algehele montage van de tweewielers maken Kreidler produktie technisch tot een zeer interessant bedrijf. Opgevallen is ons in het bijzonder, dat bij de eindmontage door één man veelal meerdere arbeidshandelingen verricht worden; bijna iedere monteur aan de montagebanden is niet slechts belast met de verwerking van slechts één onderdeel of orgaantje maar met een afgeronde montagecyclus en hierdoor is het werk niet zo geestdodend als vaak bij verdere differentiatie van werkzaamheden het geval is.
In een gesprek met chef-constructeur Hilber, die over de ontwikkelingsafdeling de scepter zwaait (waar ongeveer 30 mensen werken, waaronder o.a. Anscheidt en Gettlich) hebben we vanzelfsprekend de 50cc wegracerij ter sprake gebracht. De 50 cc racertjes met hun twee roterende inlaten zijn de geesteskinderen van deze tweetaktexpert. Vorig jaar waren de bijzondere motortjes nog voor een belangrijk deel met de hand gemaakt, maar nu heeft men gietvormen voor de cartertjes en andere delen vervaardigd in het "Forschungsinstitut für Kraftfahrwesen und Fahrzeugmotoren" zijn uitgebreide windtunnelproeven uitgevoerd om tot een nog gunstiger vorm van de stroomlijnomhullingen te komen (de luchtweerstandheeft men dank zij deze proeven met 25% kunnen verminderen) voorts mag nog verwacht worden, dat speciale racecarburateurs, die Bing voor de race-Kreidlers maakt, dit jaar nog tot betere resultaten zullen leiden dan die welke voorheen bereikt werden met de gewone serie Dell'Orto carburateurs. Kortom, er is en er wordt aan de racertjes flink gewerkt en we kunnen er van opaan, dat Kreidler dit jaar weer een ernstige gooi zal doen naar de hoogste titel in de 50 cc wegracerij: het wereldkampioenschap. We verwachten, dat de topsnelheid van de nieuwe machientjes zo om en nabij de 150 km/u. Zal liggen!Thans tot slot nog iets over de "Florett Super", waarmee we enige rij-indrukken konden opdoen. Deze super is de iets sportievere (opgevoerde) versie van de gewone 3,6 pk Florett. Gezien het feit, dat Herr Hilber uit de 50 cc-tjes al heel wat meer vermogen heeft gehaald dan de 4,2 pk die nu de Super heeft, zult u begrijpen dat men dit nieuwste standaardmodel geenszins beschouwt als een erg opgevoerd tweetaktje.
Tientallen proefronden op Hockenheim, waarbij tijdens afdalingen en met wind mee moedwillige overbelasting bewerkstelligd werd (snelheden van meer dan 100 km/u waren geen uitzondering) hebben aangetoond, dat de motortjes als het ware onverwoestbaar zijn. Alhoewel de acceleratie voor een 50 cc-tje verbluffend is (0 -60 km/u. in 5 sec..) en de Super zich ook door de sublieme voetschakeling als een echt sportief motorfietsje laat rijden, is het zeker geen zenuwachtig raspaardje. We konden de snelheid in z'n 5 zelfs laten zakken tot beneden 30 km/uur. We hopen binnen niet al te lange tijd dit nieuwste model aan een uitgebreide roadtest te kunnen onderwerpen. Dan verneemt u er dus zeker nog nader van en we hebben trouwens toch zo het idee, dat we hier in Nederland binnenkort met de naam Kreidler wel meer geconfronteerd zullen worden. De fabriek heeft namelijk thans ook de prestaties van zijn 2 takt bromfietsmodel nog iets teruggebracht zodat dit nu interessant wordt voor onze markt. De Kreidlers zijn weliswaar niet goedkoop, want de bromfiets gaat f 945,- kosten, de 3,6 pk Floret f 1095,- en de Super f 1295,- maar ook al omdat de ervaring geleerd heeft dat het echt klasse machientjes zijn, behoeft die prijs voor de verdere uitbreidingen geen al te grote belemmering te zijn. Dat is wel gebleken uit de stormachtige verovering van de markt door Kreidler in Duitsland!J, de K
02-02-1962
