Ik ben nieuw op dit forum en zal mij even voorstellen:
Mijn opa en vader waren fietsenmakers in Amsterdam en op die manier werd ik al jong geïntroduceerd in het sleutelen aan eerst alleen fietsen en later met mijn vader ook een beetje aan oude brommertjes als Solex, Mobilette en Berini’s.
Ofschoon hij geen brommerdealer was (louter fietsenstalling en fiets reparaties) liet mijn Pa de buurt natuurlijk niet in de steek wanneer zo’n ding niet wilde lopen of een lekke band had.
Ook gingen wij in de zomer naar een boerencamping in Voorthuizen waar ik, ofschoon ik pas 13 jaar was met crossbrommers op het land van de boer(-en) mocht rijden samen met andere jongens van de camping en de zoon van de boer.
Wij reden met Flandria, Sparta en Puchjes, gekocht voor een paar tientjes die na veel sleutelen soms zelfs een middagje heel bleven en beleefden hier veel plezier aan.
Mijn droom was echter een Kreidler alleen dit leek financieel niet haalbaar. De wens was echter zo groot dat ik vanaf mijn 14e (1974) ben gaan klussen (vooral auto’s wassen) en krantjes bezorgen en heb zo voor 350 gulden uiteindelijk toch een Kreidler kunnen kopen.
Het was een exemplaar (rood, 3 voetbak,1967, buffeltank) dat ergens ongebruikt op een balkon op 3 hoog in Amsterdam stond te roesten maar wel compleet was.
Ik had nog 2 jaar de tijd voor de restauratie dus dat zou wat tijd en sparen betreft wel goed komen.
Alleen met de Kreidler eenmaal in bezit (met 3 man bij de eigenaar van de trappen afgesjouwd en met Pa en de Volksbus van een bevriende bakker naar Voorthuizen gebracht ) wilde ik natuurlijk ook rijden al was het maar op de boerderij.
De Kreidler werd dus z.s.m. volledig gesloopt en zo goed als budgettair mogelijk opgeknapt (frame zelf geverfd i.p.v. gespoten en gebruik van zo veel mogelijk goede gebruikte onderdelen) en dit werd mijn eerste restauratieproject.
De rode 1967-er is uiteindelijk oranje en later zelfs groen geworden (de modekleur van toen) en 3 jaar later na diverse vakanties en veel plezier (maar ook wel eens pech) in nieuwstaat verkocht….en wat kun je daar jaren later spijt van krijgen
.Het 2e project werd een Yamaha FS1 die je voor de helft van het geld kon bouwen en dat leek op dat moment een goed besluit.
Nu zat ik in die tijd op school achter het RAI-complex in Amsterdam en tijdens de jaarlijkse Motorrai gingen wij iedere pauze en na school op het parkeerterrein kijken naar al dat moois dat daar werd neergezet.
Mijn absolute topper daar was de Moto Guzzi 850 Le Mans. Een rode sportmachine die volgens zeggen 230 km per uur kon halen met 2 van die super grote cilinders aan beide zijden van het blok.
Die dingen waren indertijd vanwege de hoge prijs van de Italiaanse lire onbetaalbaar (Fl 15.000,-- terwijl een Honda 750 Fl. 6990,-- kostte…minder dan de helft dus!)….je zag ze dus maar weinig maar de liefde was geboren.
Eenmaal 18 kwam al snel het motorrijbewijs en waar de rijkunst werd geleerd op Honda’s en Yamaha’s bleef de liefde voor de Guzzi bestaan.
Op mijn 23e heb ik uiteindelijk de knoop doorgehakt en een 6 jaar oude Le Mans gekocht met 50.000 km op de klok….voor de prijs van een bijna nieuwe Honda…maar het moest er een keer van komen.
Waar ik had gehoopt gewoon te kunnen gaan rijden kwam ik bedrogen uit, er mankeerde al snel van alles aan (cardan stuk, klep verbrand, versnellingsbak stuk en nog veel meer).
Ik had duidelijk niet het beste exemplaar uitgezocht.
Inmiddels had ik best een goede baan en nadat ik nog nauwelijks had gereden heb ik mijn verlies maar genomen en de Guzzi volledig gesloopt.
Met mijn “Kreidlerkennis” bleek je een eind te kunnen komen.
Na een lange winter en hulp van diverse Guzzi specialisten in het land is de Guzzi in nieuwstaat gebracht (en beter want zelfs een nieuwe Italiaanse motorfiets moest je vaak eerst even zelf “afmaken” wilde hij betrouwbaar worden).
Met de Guzzi heb ik daarna veel kilometers gemaakt (bijna 75.000!) zelden zonder onderweg wat te moeten bijstellen of repareren maar eigenlijk ben ik er (bijna) altijd mee thuis gekomen….zelfs na een retourtje Athene.
Na de Guzzi zijn er door de jaren heen nog diverse “projectjes” de revue gepasseerd als b.v. een laverda 1000, een Guzzi V50 een Lomax en een Yamaha Neos scooter voor zoonlief....zie ook de bijgevoegde plaatjes.
Wat motoren betreft is er nooit meer iets anders dan een Italiaan geweest en ik rijd nu al ruim 20 jaar op Ducati ’s.
Het oude “Kreidler-gevoel” kwam echter nog vaak bovendrijven, misschien uit nostalgie misschien uit een verborgen “mid-life”…. maakt verder niet uit….feit is dat ik al een tijd met een plan liep om een Kreidler project te gaan starten.
Het moest dan een RS uit 1975 worden, het jaar dat ik zelf 16 werd en uren voor de brommerzaken in Amsterdam stond te dromen van een RS in de etalage….een echte motorfiets…dat was wat!
Het begint dan (natuurlijk) met eens kijken op het internet en al gauw kwam ik in een wereld terecht van ‘soortgenoten’.....waaronder ook dit forum.
Ik zal proberen om de vorderingen van mijn projectje te posten op dit forum
Groeten,
Hans
Na de eerste kilometers bleek dat de motor veel olie vanuit de carterventilatie terug het luchtfilter in blies. Eerst dacht ik dat het nog wel meeviel....eendjes doen dit wel vaker.....en een beetje rook uit de uitlaat is ook niet ongewoon. Daags voor de keuring ging het echter fout...Het euvel werd kennelijk veroorzaakt door vastzittende zuigerveren want van de linker zuiger is de de veer gebroken en die heeft een eigen weg door de cilinder genomen......een hoop geratel en vooral een hoop olie dat via het luchtfilter naar buitenkwam als gevolg.
