Met 50 cc naar het Skagerrak
Bron: Het MotorRijwiel 35/1998
Auteur: Gerard Borst
Als het om klassieke brommers gaat, zijn het kennelijk de Kreidler-liefhebbers die van lange tochten houden. Konden we al eerder verslag doen van enkele enthousiasten die per Kreidler de Alpen introkken en zijn op het moment dat dit nummer verschijnt twee avontuurlijke Kreidlerrijders - als alles goed gaat - op de terugweg van de Kaspische Zee (waarover U dan in het volgende nummer leest), ook naar het noorden van Europa zwermen de Kreidlerrijders uit. Naar Denemarken, in dit geval, en de zwerm was vier man groot. Gerard Borst was van de (regenachtige) partij en doet verslag.
Van Schagen naar Skagen. Met 50 cc naar het Skagerrak. Foto: Met regenpakken aan, klaar voor vertrek.
Natte start
Naar aanleiding van een stukje in een motorblad vatten we het plan op om ook eens zo'n tocht te ondernemen, met 50 cc Kreidlers.
Op een van de vele punten tussen Schagen en Skagen.
Ons doel was het uiterste puntje van Denemarken, Skagen en met als vertrekpunt - dat kon natuurlijk niet anders! - Schagen in Noord-Holland. In het begin waren er gegadigden genoeg, maar uiteindelijk bestond dat "we" uit Dolf Baars, Erik Spijker, mijn vader Gerard en ikzelf. In twee maanden tijd waren we gereed met alle voorbereidingen en op 10 mei vorig jaar vertrokken we tegen negen uur `s ochtends vanuit ons startpunt Schagen. De vooruitzichten waren goed: regen en veel wind, maar tussen de buien door droog ....Voorbij Sneek ging het echt mis, de regen viel met bakken neer (drie druppels een emmer vol) en we moesten onder een viaduct schuilen. Via Oldenburg gingen we door naar Bremerhaven. De mooie omgeving bezorgde ons al een vakantiestemming en we hadden ook tijd om het gashandle van Dolfs groene RS vast te zetten met een colablikje.Op de pont van Blexen richting Bremerhaven konden we de inwendige mens versterken.Door naar Wischafen, waar we met de pont de Elbe over gingen naar Gluckstadt. Tegen zessen besloten we vanwege het nog steeds slechte weer een onderkomen te zoeken. Dat vonden we in St. Michaelldom, compleet met afgesloten ruimte voor onze Kreidlers.
Doel in zicht
De volgende dag passeerden we vla Meldorf en Niebull de Deense grens en reden door naar Thonder en Arrild, waar we onze verlichting repareerden.
De wachttijd bij een pont kan goed gebruikt worden om de contactpunten bij te stellen.
Die moet je daar altijd aan hebben. Na een uur vertrokken we naar Ribbe, Varde en Ovtrup, zo langs de kust, door de duinen heen. Bij Thyboren namen we weer een pont, naar Agger. De hele middag hadden we mooi weer, dus we schoten lekker op richting Hanstholm. Het was acht uur's avonds toen we daar aankwamen, dus maar een plek opzoeken om te eten en te overnachten. Een vakantiehuisjes centrum bracht uitkomst Na een prima nachtrust en heerlijk ontbijt pakten we de boel weer in en reden naar het strand, waar een frisse zeewind en oude overblijfselen van de Tweede Wereldoorlog ons bij de tijd bracht. Gerard Sr. had in Hanstholm ook nog even Dolfs Kreidler vertand, want we kregen veel tegenwind. Via Abybro en Lekken reden we vervolgens naar Hirthals, waar we de havens bekeken en snel aten, want het werd hondeweer. Na rijp beraad vertrokken we naar ons eindpunt Skagen, waar we om een uur of één begroet werden door een stortbui van regen, hagel en sneeuw. Toen het weer droog werd hebben we een camping opgezocht, waar we de tenten hebben opgezet en daarna Skagen gingen verkennen. Toen we daar na een wandeling terugkwamen bij onze Kreidlers, zagen we al van verre mensen er om heen staan. Bij aankomst kwamen er verhalen en vragen los: waar komen jullie vandaan, hoe lang was de rit, hoe snel kan die met die bepakking? De één had vroeger ook een `70-er gehad, de ander had er nog een thuis staan en er reed er nog een rond met een `80er. De volgende dag gingen we met de Kreidlers door de duinen naar het puntje van Denemarken, waar de twee zeeën Skagerrak en Kattegat samenkomen. Met volle gang ging het door de 30 centimeter diepe karresporen naar de vloedlijn. Het uiterste puntje was bereikt!
Donder en bliksem
Na een nacht met onweer, regen en bliksem pakten we de volgende ochtend weer alles in voor de terugreis.
Het einddoel gehaald !.De vier Kreidlers met bemanning op het uiterste puntje van Denemarken.
Op de terugreis langs Frederikshavn en Alborg werd de regen minder en in Randes werd het zelfs droog. We overnachtten weer in St. Michaellsdom en volgden vandaar weer in omgekeerde volgorde de route van de heenreis. Onderweg was er nog een sleutelstop om de contactpunten van Eriks Kreidler te vervangen en bezochten we in Rastede Friedhart Olthoff, een Kreidler-fan. Na zijn verzameling bekeken te hebben en er heerlijk gegeten te hebben, hebben we nog de diafragmaveer van mijn Kreidler vervangen, want de koppeling slipte. De volgende dag, de 17e, besloten we via Oldenburg-Osnabrick, waar we de punten van Eriks Kreidler bijstelden, want bij begon het erg heet te krijgen, naar Dortmund te rijden. Door een misverstand daar pakte Erik een andere afslag en moesten wij erachteraan. Mijn vader's Kreidler was intussen dringend aan een tankstop toe, maar door de afslagtoestand misten we het tankstation. We reden door tot zijn tank leeg was. Het geluk was echter met ons, want na slechts 800 meter slepen kwamen we weer een tankstation tegen. Nu met een volle tank door naar het Kreidler depot in Dortmund, waar Hanke Die ons van koffie en onderdelen voorzag die we thuis nog nodig hadden. De rest van de terugreis verliep zonder enig probleem, want aan het vele onweer, bliksem en, bij Arnhem, regen waren we nu wel gewend .... En ja, de dag na onze behouden terugkomst was het droog en lekker warm ....
Op een droog moment was het ook weer tijd voor wat klein onderhoud.
Meer informatie:
Overzicht Lange TochtenMeer lange reizen, gemaakt met de Kreidler
Artikel gescand door peter G
Artikel bewerkt door Rijk
Artikel geplaatst door Maarten
© 2007 www.kreidler.nl
deze mensen op de kreidlers ken ik niet. meschien dat mart of arie ze wel kent 
