Kans op Nederlandse wereldrecordhouder? (1966)

Allerlei artikelen over Kreidler, vaak overgenomen uit oude tijdschriften.
Plaats reactie
Bericht
Auteur
Gebruikersavatar
Maarten
Beheerder
Berichten: 9743
Lid geworden op: 01 sep 2002, 09:13
Locatie: Den Haag, Nederland
Gegeven waarderingen: 813 keren
Ontvangen waarderingen: 413 keren
Contacteer:

Kans op Nederlandse wereldrecordhouder? (1966)

#1 Bericht door Maarten » 24 apr 2019, 07:35

Kans op Nederlandse wereldrecordhouder? (1966)


Afbeelding

KANS OP NEDERLANDSE WERELDRECORDHOUDER?

Foto's en verslag Wim Ramkema en Gerhard Klomps

Met het grandioze succes van de recordpogingen op de Zoutvlakte in Amerika nog vers in het geheugen en terwijl de hele wereld nog spreekt over het gemiddelde van 210 km/uur dat Rudolf Kunz daar over de vliegende mijl en kilometer met zijn 50 cc stroomlijnsigaar wist te halen, is men bij de Kreidlerfabrieken allesbehalve op deze technische lauweren gaan rusten. Vooral de zich reeds in Kreidier-handen bevindende records over de kwart mijl en de kilometer met staande start, leken nog voor verbetering vatbaar op grond van hetgeen over andere afstanden met de 50 cc motor op de Zoutvlakte was bereikt. Besloten werd hiervoor de speciale compressormotor uit de sigaar te halen en in te bouwen in het nieuwste raceframe,

Chefconstructeur Hilber nam de met alkohol gestookte motor nog eens aandachtig onder handen en naast Rudolf Kunz met zijn grote recordervaring dacht men als rijder aan de Nederlandse Kreidiercoureur AALT TOERSEN uit Den Hulst aan de Dedemsvaart, die maar liefst tien kilo lichter is dan Kunz! Voorwaar een unieke kans voor deze twintigjarige Nederlandse jongen. Toch is het geen kwestie van er op gaan zitten en rijden maar. Dat hebben we in de afgelopen weken wel kunnen zien, eerst op Zandvoort en vervolgns tijdens een hele week van proefnemingen en testritten in kou en regen op het circuit van Hockenheim, waar over enkele weken nok de officiële aanval op de wereldrecords zal plaatsvinden.

Beide wereldrecords die aangevallen zullen worden zijn sprints. En sprinten is iets wat geleerd moet worden, ook voor een ervaren wegrenner. De-halve nam de Nederlandse Kreidler-importeur, de heer Van Veen jr., het zekere voor het onzekere en in plaats van Aalt Toersen zomaar naar Duitsland te sturen, organiseerde hij op woensdag 16 maart op het circuit van Zandvoort een grondige training. In pit nummer 10 waren de chef van de technische dienst van Kreidler-import en de racemonteur, de heren van de Born en Smit, spoedig gereed met het prepareren van de twee door de fabriek beschikbaar gestelde race-machines, die daarna door Aalt Toersen en Jan de Vries een paar rondjes over het circuit werden gejaagd. Daarna begon de sprintcursus voor beide rijders. Zodra alles naar wens ging concentreerde de heer v. d. Born zijn aandacht op Toersen. De machine werd nog eens vergeard en halverwege bet rechte eind viel net zo lang de startvlag lot het resultaat maximaal leek en Aalt de 12 versnellingen bespeelde alsof hij de hele winter niet anders had gedaan.

BIJ KREIDLER WORDT ER HARD AAN GEWERKT

Foto: Bovenaan: portret van Aalt Toersen. de Nederlandse Kreidler-monteur met wereldrecord aspiraties.
Foto: Hiernaast de machine waarmee dat zal moeten gebeuren, gefotografeerd in de verlatenheid van Hockenheim.


Met alcohol op Hockenheim

Hoezeer men bij Kreidler op de hoogte is met de problemen die zich bij recordpogingen kunnen voordoen, mag blijken uit het feit, dat men voor de eerste proefnemingen met de nieuwe recordmachine meteen maar liefst een volle week had uitgetrokken.

Op het circuit van Hockenheim (bij Heidelberg) zijn de bouwmachines nog heer en meester om alles op tijd klaar te krijgen voor de Duitse Grand Prix. Maar het verbeterde rechte eind was beschikbaar voor de Kreidler-ploeg. Het was hier dat de heren v. d. Born en Toersen voor het eerst de machines zagen waarop Aalt bij voorkeur binnen de dertig seconden van stilstand over een afstand van een kilometer zou worden weggeschoten. Hoewel de „rode sigaar" ook meegebracht was, bleek dat men bij Kreid-


Afbeelding


Foto: Hierboven ziet men de Nederlandse Kreidler-importeur, de heer Van Veen jr, met aan zijn linkerzijde zijn chef technische dienst, de heer v. d. Born, op het circuit van Zandvoort bezig om Aalt Toersen te vertellen waar het bij de voorbereidingen van een wereldrecordpoging op aankomt.

ler voor deze twee records over korte afstand de voorkeur gaf aan het nieuwe raceframe, waar de motor onderaan hangt. In dit frame was de uit de recordsigaar bekende 50 cc machine gemonteerd, voorzien van een door Kreidler zelf gemaakte compressor en een 12-versnellingsbak en geprepareerd voor het gebruik van alkohol als brandstof. Op de recordsigaar was men genoodzaakt geweest door ruimtegebrek elektrische schakeling toe te passen. Op de nieuwe machine werd de voorkeur gegeven aan een handversnellingsmechanisme met twee standen en een voetschakeling met zes standen. De compressor is een roterende met vier kamers, aangedreven door een V-riempje vanaf de koppeling. Naar constructeur Hilber ons vertelde draait de compressor aldus ongeveer in de verhouding 1 : 4 ten opzichte van de krukas.

Foto: De aandrijfzijde van het recordblokje.

Technische gegevens Kreidler-recordmotor

Motor

type motor: tweetakt met drukvulling
cilinderinhoud: 49,98 cc (1 cilinder)
boring resp. slag: 40 mm resp. 39.7 mm.
maximum toerental: ca. 15.000 omw./min.
vermogen: ca. 15 pk
zuiger: Mahle
compressor: Kreidler-vierkamertype
ontsteking: Bosch
brandstof: mengsel van diverse alkoholen en brandstoffen
smering: Castrol R 20
carburateur: Amal
vlotterkamer: Dell'Orto
koeling: lucht

Transmissie
versnellingsbak: Kreidler-Hurth
aantal versnellingen: 12
schakeling: 2 hand, 6 voet
koppeling: meervoudige droge platen
achterwielaandrijving: Reynold ketting

Rijwielgedeelte
banden: Continental 2,00 x 19"
remmen voor: geen
remmen achter: Kreidler 125 mm Ø
frame: dubbel buisframe
stroomlijn: polyester glasvezel
vering voor en achter: hydraulische gedempte Hemscheidt veerelement.
gewicht rijklaar: circa 52 kg


De compressor onttrekt het alkohol luchtmengsel aan een mengkamer van een Amal TT carburateur, om het vervolgens met kracht door twee leidingen naar de zich aan weerszijden van het carter bevindende roterende inlaatschijven te persen. Aanvankelijk werd één grote Dell'Orto vlotterkamer gebezigd. Maar later werd bovendien nog een Bing vlotterkamer opgehangen. Castrol R 20 olie werd rechtstreeks aan de motor toegediend vanuit een aan de framebuizen opgehangen plastic oliebuisje, dat na elke testrit zorgvuldig werd bijgevuld.

Eindeloos geduld

Vooral in het begin van de week was het akelig koud op Hockenheim. Daardoor was het afstellen van de carburatie kennelijk nog moeilijker dan dit normaal al is en met einde-loos geduld liepen de rijders de recordmachines telkens weer aan om
de bij een tent in het bos verzamelde technici het motorgeluid te la-ten horen. En dat was niet wat het zijn moest. Starten en optrekken ging na enig experimenteren al gauw prima, maar afgezien van enkele welgeslaagde pogingen begon de motor na het over-schakelen naar een hogere versnel-ling meestal over te slaan, om dan bij enig doortrekken weer redelijk te gaan lopen. Bepaald geen zorgelijke gezichten bij de technici, die dergelijke dingen in Amerika ook al tot in het oneindige hadden meegemaakt. Ingenieur Hilber stond er op een afstand bij alsof de hele zaak hem eigenlijk niets aanging, om dan echter van tijd tot tijd toch een rustige opmerking te maken. Een van die opmerkingen betrof het monteren van een tweede vlotterkamer. Was de gedachte dat het stotteren werd veroorzaakt door het ,.leeg zijn" van de ook bij gasafsluiten doordraaiende compressor?


Afbeelding

Foto: Dit technisch juweeltje moet 15 pk uit 50 cc kunnen persen.

Hoe dan ook, nadat de carburatie tevens nog eens grondig onderhanden was genomen in de tent die voor sleutel-doeleinden langs de baan was opgesteld, leek er enige verbetering te komen. Bij diverse startproeven kwam Kunz al tot in de vierde versnelling. Hevige regenbuien gaven ruimschoots gelegenheid tot technisch overleg. Een natte baan deerde de rijders niet. maar er was besloten om niet tijdens regenval te rijden. Onder de luifel van de tent stond een eenvoudig test-bedje van twee zware stalen rollen. waarop af en toe de machine ook werd gestart. Het was tijdens een van die regenpauzes dat de oplossing leek te worden gevonden in de vorm van een iets lekkende vlotter. Maar ir. Hilber temperde de vreugde van zijn monteurs en inderdaad bleek montage van een andere vlotter geen verandering te brengen.-
Motor stuk „Rijden en zodra de motor stottert meteen gas dicht en stoppen", zo luidde nu de opdracht die een van de doordringende kou naar het leek steeds kleiner wordende Rudolf Kunz van zijn baas meekreeg. Deze methode bracht aan het licht, dat het stotteren werd veroorzaakt door het vetslaan van de bougies tijdens het schakelen. „Het oude probleem van de Zoutvlakte" hoorden we de heer Hilber mompelen, die ons naderhand uitlegde dat op het ogenblik van gasaf-sluiten voor het schakelen het in de compressor en lange leidingen aanwezige gasmengsel door de domweg doorhollende compressor wordt doorgeblazen naar de cilinder. Het resultaat is een „verzuipen" van de motor en een in de volgende versnelling soms even, maar dikwijls langer stotterend rijden. Onder de gunstige omstandigheden op de Zoutvlakte had men dit probleem aardig de kop in weten te druk-ken en soms bracht supersnel schakelen ook hier uitkomst. Maar nu werd het nog meer een kwestie van zoeken naar de bougie die niet vet zou slaan en toch bij 15.000 tot 16.000 toeren per minuut braaf zijn werk zou doen. Kisten vol bougies werden aangesleept en een van die bougies gedroeg zich allesbehalve braaf. Hij sloeg niet vet, dat moet worden gezegd, en reeds genoot iedereen van het feilloze optrekken door meerdere versnellingen, maar prompt brak er een stukje van het porcelein af, en dat is in zo'n recordmotortje meteen voldoende om hem voor verdere records af te schrijven.
Leerzaam weekje Het inhangen van een reserveblokje is bij deze handige frameconstructie een kwestie van enkele ogenblikken, maar al met al was de proefritten-week al dik over de helft zonder dat een bevredigend resultaat was bereikt. De fabrieksmensen zijn zoiets heus wel gewend. We hoorden dat ze eens vier weken aan één stuk hadden geëxperimenteerd met de carburatie van een wegracemotor. Maar voor de bibberende coureurs betekende dat ene weekje op Hockenheim door dit alles bepaald geen vakantieverblijf. Ook de laatste dag van de proefnemingen knalden er nog twee porceleintjes aan gruizels, meteen twee motorblokjes rijp makende voor de werkplaats en nog steeds was geen enkele rit over de kilometer zodanig stottervrij verlopen, dat het door Anscheidt met een op normale benzine lopende '62er Rennflorett gevestigde record van 32,6 seconden volgens on-officiële tijdmeting kon worden benaderd. Maar elke rit leverde nieuwe gegevens op. waarvan zorgvuldig aantekening werd gehouden. Ja zelfs werden met Duitse grondigheid de uitlaatgeluiden op de bandrecorder vastgelegd. En wat ons betreft een diep respect voor de gelatenheid waarmee technici en rijders alle tegenslagen tijdens zo'n experiment incasseren en onwillekeurig dachten we aan die terreinrijder die we eens boos zijn machine tegen de grond zagen gooien toen de motor 'n keer niet liep zoals meneer wilde. Maar ja, bij Kreidler wil men dan ook nog steeds meer leren, zelfs tot in het meest ex-treme gebied van de tweetaktmotor, om met de daarmee verworven ken-nis gedurig de ontwikkeling van de machines voor dagelijks gebruik te stimuleren. We zijn Kreidler dan ook bijzonder dankbaar dat we daar op

Foto: Kreidler-chefconstructeur ir Hilber staat er geheel rechts op de foto bij te kijken alsof het hele geval hem niets aangaat, maar in feite speurt hij of de baan veilig is voor een nieuwe trainingsrit, even gespannen als de rest van de ploeg of zijn geesteskind zich gehoorzaam zal gedragen.


Afbeelding


Hockenheim eens een indruk hebben kunnen krijgen van de uiterst moeizame wijze waarop al die kennis wordt verworven waarvan overmorgen weer de kopers het practisch nut zullen ondervinden. Feiten ?

Techniek van morgen

Wel, toen Kreidler in 1959 bij wijze van verrassing de races op Hockenheim won in de 50 cc klasse, leverde de motor krap 6 pk bij 7300 omw./ min. Dat was toen enorm. De gewone serie Florett haalde destijds 3,6 pk bij 6000 omw./min. Maar de Florett van vandaag, Duitsiands meest verkochte motorrijwiel, levert 5,2 pk ! Zonder twijfel is er duidelijk verband tussen die 6 pk van de eerste racer en de 5,2 pk van het standaardmodel van nu. Intussen zijn de fabrieksracers via 8 pk in 1961, 9 pk, 10 en 11 pk nu op 13 pk gekomen, om van de 15 van de compressormotor maar te zwijgen. Als Kreidler over een paar weken de definitieve aanval gaat ondernemen op de twee genoemde, reeds in haar bezit zijnde wereldrecords, dan hopen we van harte dat Aalt Toersen daarin een werkzaam aandeel mag hebben.

Plaats reactie