Bron: Motor, No. 25, 24-06-1966
Bron: Motor, No. 26, 01-07-1966
Auteurs:
Scan: peter G
Voorbeschouwing TT Assen 1966
50 cc: Het zou ditmaal Anscheidt kunnen worden
De strijd tussen de twee Japanse grootmachten Honda en Suzuki is over de gehele linie feller ontbrand dan ooit tevoren. Weliswaar won de kleine, handige Ier Ralph Bryans vorig jaar onze TT vrij onbedreigd en tenslotte ook het wereldkampioenschap, maar dat zal hem ditmaal niet zo gemakkelijk zitten. Suzuki heeft niet alleen het toerental van zijn 50 cc machines weer verder opgevoerd, waardoor deze motortjes tot een topsnelheid van circa 180 km/uur in staat zijn, maar in de persoon van Hans Georg Anscheidt hebben ze er ook een rijder van heel groot formaat bij gekregen. Met de Kreidler — minder snel dan de Japanse fietsen — verrichtte de Duitser reeds wonderen, maar nu ook hij op Suzuki terecht is gekomen (Kreidler rijdt namelijk niet meer officieel mee), is hij een ernstig gevaar 'voor de Honda's geworden. In Spanje had hij de pech van een slechte start, waardoor hij na een fantastische inhaalrace met de tweede plaats achter het vrolijke duiveltje Luigi Taveri en diens Honda genoegen moest nemen, maar in Duitsland liet hij geen twijfel aan zijn kwaliteiten en die van zijn machine, door met liefst 35 seconden voorsprong van Bryans te winnen. Terwijl Bryans en Taveri het voor Honda moeten opnemen, zal Suzuki met niet minder dan vijf rijders in de strijd gaan, die allemaal bijzondere redenen hebben om in Assen te winnen. Hugh Anderson, getrouwd met een Asser meisje, wil deze „thuis-wedstrijd" graag winnen, Ernst Degner, de pechvogel, die eerst in Japan en later in Italië zware duikelingen maakte, wil laten zien, dat hij weer helemaal de oude is, de kleine Itoh heeft nog geen kansen gehad en wil die grijpen en hetzelfde is met zijn landgenoot Katayama het geval. Dat alles zou op de goede kans voor een Suzuki-overwinning wijzen, wanneer er niet nog een volmaakt nieuw element in de strijd kwam en wel Bridgestone.
Ondanks de Engelse naam is dit een zuiver Japans merk, hier nog niet bekend, maar in Japan vierde op de produktie-ranglijst achter Honda, Suzuki en Yamaha. Het zijn watergekoelde tweecilinder tweetakten met roterende inlaatschuiven, die hun debuut in de Engelse T.T. zouden maken in handen van een stel goede rijders.
Nu krijgt Assen deze primeur en daarmee de prettige onzekerheid of dit nieuwe merk met een uit Japan overgewaaide goede faam kans zal zien om Honda en Suzuki naar de kroon te steken. De rest van het veld kunnen we voor een kans op de overwinning vergeten en voor onze Nederlandse jongens is hoogstens een goede plaats tussen de privé-rijders weggelegd. Vraagt u mij een winnaar te voorspellen, dan zie ik die in Anscheidt, maar het kon weleens een zwaar en heel open gevecht worden tussen de Honda's en de Suzuki's, met Bridgestone als outsider.
De drie 50cc rivalen.
Links: Hans Georg Anscheidt, die op Suzuki de Duitse G.P. won.
Midden: Ralph Bryans, de werledkampioen 1965 op Honda
Rechts: Luigi Taveri, winnaar van de eerste race van dit jaar, de Spaanse Grand Prix.
Raceverslag TT Assen 1966
Zelden is er in de Asser TT zo hevig gevochten om de leiding in de 500 cc klasse als nu in dit duel tussen Giacomi Agostini op MV (3) en Jim Redman op Honda. Pas in de laatste ronde wist Redman de strijd in zijn voordeel te beslissen.
Kopfoto: De aanval van Taveri op Bryans
Rechts: Onze Nederlandse renner Mijwaart, wiens kansen werden gekeerd door een aanvankelijk onwillig motortje
TAVERI WON DE 50 cc
De overtuiging dat er nagenoeg niets is, dat de toeschouwers bij de T.T. in Assen weg kan houden, bestond allang. Het bewijs is inmiddels echter geleverd. Het slechte weer, dat aan de herfst deed denken, heeft toch niet kunnen verhinderen dat er ook dit jaar weer ruim honderdduizend bezoekers naar de verrichtingen van alle grote internationale motorsterren kwamen kijken. Rond de duizend motorminnende kampeerders brachten de nacht in de omgeving van het circuit door; de overige toeschouwers kwamen de wedstrijddag in drommen naar het wereldbekende 7,7044 km lange circuit van Assen. En dat allemaal ondanks het „onmogelijke": regen. Oorspronkelijk wilden we het niet, eens geloven, we dachten aan een grapje, maar toch, voor het eerst sinds 1939 regende het tijdens de T.T.
Natuurlijk hadden de regen en de sterke wind die bijna dwars over het circuit joeg een nadelige invloed op de gemiddelde snelheden van de rijders. Toch werden in de 50 cc klasse de bestaande records gebroken, hetgeen aantoont, dat deze kleine motortjes weer flink wat vermogen erbij hebben gekregen. Toen het startlicht op groen sprong, ten teken dat de rijders mochten gaan proberen om 8 ronden, ofwel 61,64 km, in de kortst mogelijke tijd af te leggen, stoof Anderson met startnummer 3 het eerste weg, op ruim dertig meter gevolgd door Taveri en Bryans. Ook de overige renners klommen op hun als cirkelzagen snerpende motorfietsjes, op één na: uitgerekend „onze" Mijwaart. Z'n eigenbouw Jamathi wilde niet aanslaan en terwijl het gevecht om een goede plaats in volle gang was, deed Mijwaart een vertwijfelde poging om geluid uit zijn motorfietsje te ontlokken. Terwijl Taveri en Bryans op hun Honda's en Katayama met zijn Suzuki druk doende waren om de Suzuki van Anderson in te halen, ging Mijwaart toch in het zadel. Even later stond hij echter weer met moeilijkheden aan de kant. Gelukkig niet lang, want hij draaide al weer, toen Taveri als eerste voor de eerste maal over de streep ging, een tijd makend van 3.57,2, wat goed is voor 116,929 km/u., op de voet gevolgd door Bryans, Katayama en Anderson. De laatste werd op de hielen gezeten door Anscheidt. De Nederlanders Toersen, De Vries en natuurlijk Mijwaart, bezetten de laatste drie plaatsen. In de tweede ronde zagen Anderson en Anscheidt kans om de toch ook wel snelle Katayama naar de vijfde plaats te verwijzen. Het veld werd nu al meer uit elkaar getrokken.
Foto's
Boven: De Suzuki-rijder Anscheidt was niet de enige die niet tegen het Honda-geweld was opgewassen.
Midden: Ondanks verwoede pogingen bleek Taveri niet meer in te halen door Bryans. Beiden rijden Honda.
Onder: Isao Morishita op de Bridgestone, waarvan Assen de wereld-primeur kreeg.
Links: Hugh Anderson was met zijn Suzuki de snelste man na de Honda's.
Na Katayama duurde het 24 seconden voordat de volgende, Isao Morishita op Bridgestone, kwam, die op zijn beurt een halve minuut voorlag op de rest van het veld. De kopgroep leverde een onderling gevecht, dat Anscheidt in de derde ronde niet helemaal meer kon bijbenen. Hij raakte 9 seconden achter. Ver uit elkaar kwamen de andere renners door, behalve Toersen, die evenals De Vries een Kreidler bereed, die het aan de stok. had met nummer 9, Findlay op Bridgestone. De Jamathi van Mijwaart kon het (uiteraard!) niet bolwerken tegen het enorme tempo van de kopgroep en kreeg een lap.: Anscheidt bleek niet de enige te zijn die de kopgroep niet kon bijhouden, want ook Anderson zag langzaam maar zeker de afstand tussen hem en de fel vechtende Bryans, die in de derde ronde de kop had overgenomen, en Taveri groter worden. Verder was er nog steeds de strijd tussen Toersen en Findlay. De Vries had de strijd moeten opgeven. Toersen viel de ronde daarna, de vijfde, uit, terwijl de strijd om de kop nog onverminderd voortduurde en Anderson al 6 seconden achterstand had opgelopen.
Toen zakte Taveri iets af, of liever Ralph Bryans draaide iets sneller. Hij reed het circuit rond in een tijd van 3.37,8, hetgeen 127,345 km/u. is. Het hele veld lag nu goed uit elkaar. De derde man, Anderson, werd op 25 seconden gevolgd door Anscheidt. Dan een halve minuut niets en dan de heel regelmatig rijdende Suzuki-rijder Katayama. Daarna duurde het ruim een minuut voordat de volgende vechters langs kwamen: Mijwaart (met een ronde achterstand) al verscheidene ronden lang aan het stoeien met Moroshita op een Bridgestone, die hier voor het eerst aan grote internationale races meedoen. Murray kwam, eveneens op Bridgestone, daar een ruime minuut later achteraan, na 2 minuten gevolgd door Ernst Degner op Suzuki. Als hekkesluiter volgde Findlay. Tijdens de zevende en voorlaatste ronde schroefde Taveri nog meer aan zijn gashandel en wist in een fel gevecht Bryans voor te komen. De beide kopmensen liepen voortdurend uit op de rest van het veld, opgezweept door de strijd om de overwinning, die in de volgende ronde beslist zou worden. De verwoede aanvallen van Bryans konden Taveri niet meer van de eerste plaats verdringen en Ben Majoor kon de renners in dezelfde volgorde als in de voorlaatste ronde afvlaggen. Taveri bleek de acht ronden te hebben afgelegd in 29.38,2; dat is 124.782 km/u. en ondanks de regen en de slechte weersomstandigheden ruim een halve minuut sneller dan de winnaar van vorig jaar. Overigens vinden wij het verschrikkelijk jammer (maar zo is de racerij nu eenmaal), dat Mijwaart zo'n slechte start had. Wij hadden er namelijk voor hem een klein kansje ingezien, een punt voor het wereldkampioenschap te behalen.
REVO
Uitslagen TT Assen 1966
