1971, Jan de Vries: Wegracen? Mij niet gezien!

Wegrace artikelen en informatie
Plaats reactie
Bericht
Auteur
Gebruikersavatar
Maarten
Beheerder
Berichten: 9743
Lid geworden op: 01 sep 2002, 09:13
Locatie: Den Haag, Nederland
Gegeven waarderingen: 812 keren
Ontvangen waarderingen: 413 keren
Contacteer:

1971, Jan de Vries: Wegracen? Mij niet gezien!

#1 Bericht door Maarten » 16 jan 2010, 08:10

Jan de Vries: Wegracen? Mij niet gezien!

Bron: Motor, nr 5, 29-01-1971
Auteur: Coen Verburg

Afbeelding
Jan de Vries in 1967 als recordjager voor Kreidler, een rondje van 187 km/uur!

„Ik wegracen? Mij niet gezien, veel te gevaarlijk!" Dat was de reactie van de thans 27-jarige Van Veen-Kreidler coureur Jan de Vries, toen vrienden hem in 1965 op wilden porren om mee te doen aan de coureursselectie voor de 12-versnellings fabrieks Kreidlers.
U zult het verhaal over de samenstelling van het eerste Nederlandse raceteam wellicht reeds eerder gehoord hebben. Op aandrang van de heer Van Veen stelde de fabriek twee ex-fabrieks Kreidlers ter beschikking aan de Nederlandse importeur, die in de persoon van Cees van Dongen wel reeds over een sterrijder beschikte in de seniorenklasse, maar ook de tweede 12-versnellingsmachi-ne moest bemand worden. Een oproep in Motor leverde maar liefst 200 gegadigden op! En dat ondanks het feit, dat de kandidaat-renner aan strenge eisen omtrent lichaamsgewicht, postuur, lengte, leeftijd en ervaring moest beantwoorden. Om een lang verhaal kort te maken: Jan de Vries, de tengere onbekende 50 cc grasbaanrenner uit het Friese St Jacobiparochie, liet zich uiteindelijk toch door zijn vrienden en werkgever, de Fa. Jager in Leeuwarden, overhalen om een brief te schrijven. Juist toen Jan de gehele affaire bijna vergeten was kreeg hij tot zijn grote verbazing een uitnodiging om met 11 andere kandidaten een selectie op het circuit van Zandvoort bij te wonen.
Hoewel Jan de Vries tot op die dag nooit een wegracemachine van dichtbij had gezien, geen enkele ervaring op een wegracecircuit bezat en slechts eenmaal de T.T.-races in Assen bezocht had, bleek hij verrassend snel uit de voeten te kunnen met de 5-versnellings selectie machine. Jan zegt er zelf van: „Natuurlijk had ik vanwege mijn werk als monteur bij de Fa. Jager voldoende ervaring

Afbeelding
Aan de start in Francorchamps 1970 in de regen.

met motorfietsen en door het racen van een 50 cc Kreidler op de grasbaan ook plenty wedstrijdervaring, maar het verbaasde mij toch wel, dat ik sneller was dan jongens met wegrace-ervaring!"

Afbeelding
Afgelopen seizoen stond Jan Huberts Jan en Jos met raad en daad terzijde, totdat hij in Assen bij een verkeersongeval een beenbreuk opliep.

Zijn wegracecarriére vertoont een opvallende gelijkenis met die van Aalt Toersen, die in 1965 ook aan de selectie deelnam. Ook Aalt was in 1965 een tengere onbekende grasbaanrenner, die voordien niets met wegraces te maken had. Ook hij moest min of meer door zijn vrienden opgepept worden om een sollicitatie te schrijven en ook hij bleek verrassend goed overweg te kunnen met de gecompliceerde wegracer. Jan de Vries en Aalt Toersen kenden elkaar al enkele jaren, want als toprijders in de 50 cc grasbaanracerij kruisten zij menigmaal de degens op de groene mat.
Het feit, dat zij wat wegracetechniek betreft zo groen als gras waren deed echter niets af aan het feit, dat beiden uitverkoren werden voor het Van Veen-Kreidler Racing Team. Van rivalen op het gras naar teamgenoten op de wegracecircuits!
De eigenlijke proeve van bekwaamheid moest Jan afleggen op de 12-versnellings Kreidler. „Nachten heb ik er van wakker gelegen, piekerend over de bediening van de 12-bak! Het rijden op Zandvoort bleek echter geen probleem, want elke versnellingscombinatie van de voetgeschakelde 4-bak en handgeschakelde 3-bak kende ik blindelings uit mijn hoofd!" zegt de bescheiden Friese coureur, die aanvankelijk slechts een reserveplaats verdiende naast Cees van Dongen en Aalt Toersen. Jan hoefde echter niet langs de kant te blijven staan, want Cees van Dongen stelde direct zijn privé 9-versnellings Kreidler ter beschikking. Jan stelde zijn vriend en teamgenoot niet teleur, want in zijn allereerste wegrace op het circuit van Tubbergen stuurde hij zich naar een prachtige tweede plaats achter teamgenoot Aalt Toersen op de 12-versnellings machine. Niet zo verwonderlijk, dat Jan een grote bewondering koestert voor Rotterdamse „Ceesie", van wie hij zegt ontzettend veel geleerd te hebben!

Kermisrace werd het begin

De carriére van een coureur hangt soms van een toevalligheid af. Voor Jan de Vries was die toevalligheid een kermisrace voor bromfietsen in het naburige Oudebildt-zijl, waar hij in eerste instantie naar toe ging als toeschouwer, maar aangezien er slechts 3 deelnemers waren besloten Jan en zijn vrienden spontaan zich in het strijdgewoel te storten. Met zijn gloednieuwe Batavus veroverde hij direct een tweede plaats achter een Berini M21, want zegt Jan lachend: „Die knaap kon meetrappen en ik niet!"
Van het een kwam het ander. De standaard bromfietsen werden spoedig „grasbaanspecials" en de toen 16-jarige Jan werd al snel één der vedetten in de 50 cc grasbaan racerij. Op de grasbaan kwam hij in contact met Henk en Frank Jager, zoons van motorhandelaar Jager uit Leeuwarden. Na het voltooien van de ambachtsschool, waar hij het vak metaalbewerking koos, trad hij in 1961 in dienst bij de Fa. Jager als monteur, een betrekking die hij pas onlangs verruilde voor een fulltime job in de race- en ontwikkelingsafdeling van Van Veen Import in Amsterdam. Jan is de grasbaanracerij lang trouw gebleven. In 1962 behoorde hij tot de initiatiefnemers voor de oprichting van de Friese Grasbaanrenners Vereniging. De successen

Afbeelding
Het recordteam van Kreidler in 1967. Links Kunz, rechts Jan de Vries.De recordmachine werd op rollen gestart.

op de grasmat werden steeds talrijker, vooral toen de Fa. Jager in. 1963 het Kreidler dealerschap kreeg en Jan, Henk en Frank voor de zaak Kreidlers gingen rijden. Nadat hij in 1965 bij het Van Veen Racing Team kwam bleef Jan tot het eind van 1967 zowel wegraces als grasbaanraces rijden. Ondanks deze veelzijdigheid veroverde hij niettemin in 1967 de 50 cc senior wegracetitel.

Afbeelding
In actie op Jan Huberts' MZ.

Het jaar 1967 leverde voor de tengere Fries nog een waardevolle ervaring op,

Afbeelding
Rienus Boerstra, Jan de Vries en Jos Schurgers met een bewonderaarster in de Joegoslavische zon.

namelijk de uitnodiging van de Kreidler fabriek om samen met de fabrieksman Rudolf Kunz een Kreidler recordmachine te rijden op de kombaan van de Continental bandenfabriek bij Hannover. De Kreidler recordmachine had een bijna volledig gesloten stroomlijnomhulling en dank zij de 50 cc krachtbron met compressor - door ir. Hilber geclaimd op 18 pk - zat er een top in van 190 km/uur. Door slechte weersomstandigheden kon de aanval op het werelduurrecord en het record over 100 km destijds geen doorgang vinden, maar met een trainingsrondje van gemiddeld 187 km/uur bewees Jan, dat zowel hij als de recordmachine voldoende capaciteiten bezaten voor het breken van wereldrecords!
Vanaf 1968 heeft hij zich uitsluitend op wegraces geconcentreerd, niet alleen binnen, maar ook buiten Nederland. Het succesjaar 1969, toen het Van Veen Racing Team een belangrijke rol speelde in de strijd om de 50 cc wereldtitel, zal bij ieder nog vers in. het geheugen liggen. Afgelopen seizoen was minder succesrijk, doordat de watergekoelde Kreidlers in de wintermaanden niet de ontwikkeling doormaakten, die voor Grand Prix racen noodzakelijk is. Oorzaak was zoals bekend de ontbinding van het raceteam.

Omdat in de winter van 1969-70 weinig aan ontwikkeling gedaan was, bleken de Van Veen-Kreidlers in het begin van het seizoen niet het einde te zijn op het gebied van snelheid en betrouwbaarheid.

Afbeelding
Kreidler importeur en stalbaas, de heer Van Veen, was in Assen de eerste die Jan met zijn 2de plaats feliciteerde.

Zegt Jan: „Als wij een snel blok hadden werd het direct ingezet zonder de krachtbron eerst voldoende beproefd te hebben. Ik reed gewoon op de gok dat het heel zou blijven." Assen werd min of meer een keerpunt en de geweldige 2e plaats, die Jan na een ademloos duel met de snellere Derbi's veroverde, is één van zijn fijnste herinneringen aan het afgelopen seizoen. „In de wedstrijd stuurde ik veel harder dan in de training. Op het rechte eind kwamen Canellas en Nieto me steeds weer voorbij, maar in de slingers wist ik ze steeds weer te pakken. Zo'n 2e plaats geeft me veel meer voldoening dan bijvoorbeeld die eerste plaats in Monza, waar ik na de start nooit meer iemand gezien heb! Ook Barcelona was een fijne wedstrijd, waar Canellas, Kunz en ik constant aan eikaars wielen zaten!"
Jan schuwt de strijd op een stuurcircuit bepaald niet. Integendeel! Dergelijke circuits behoren tot zijn favoriete type. Bang om op de grens van het mogelijke te rijden is hij ook niet. „Ik rij altijd dicht tegen de grens, maar — lachend — wel aan de goeie kant! Bang om onderuit te gaan ben ik niet, wel voor mechanische defecten zoals vastlopers etc., die juist omdat je op de grens rijdt, de oorzaak kunnen zijn van een val. Op Francorchamps. bijvoorbeeld heb ik twee maal door mechanische fouten een enorme schuiver gemaakt."

Hoewel Jan het afgelopen seizoen een aantal wedstrijden in de 125 cc klasse gereden heeft op een door team-manager Jan Huberts ter beschikking gestelde MZ productieracer, gaat zijn voorkeur toch uit naar de 50 cc klasse.
„De situatie van het afgelopen seizoen was natuurlijk wel ideaal. De ervaring van Jan Huberts betekende een grote steun voor Jos en mij, maar ook het rijden met Jan's MZ was fijn. Je kunt er echter nooit mee winnen en die kans heb ik met Kreidler wel. Nee, m'n beste kansen liggen in de 50 cc klasse, ook dit seizoen!"
Het is duidelijk. Jan de Vries is het leven van reizen en trekken door Europa, het leven van G.P.-rijder vol glamour, spanning, strijd en soms ook tragiek, nog lang niet beu. Aan het begin van het 1971-er seizoen hebben wij hem zijn uitroep van weleer „Wegracen? Mij niet gezien!" tenminste niet horen herhalen.


Meer informatie:
Overzicht personen: Jan de Vries


Overzicht wegrace artikelen


Artikel gescand door Peter G
Artikel bewerkt en geplaatst door Maarten
© 2010 www.kreidler.nl
Laatst gewijzigd door Maarten op 17 jan 2010, 08:54, 1 keer totaal gewijzigd.

Gebruikersavatar
Maarten
Beheerder
Berichten: 9743
Lid geworden op: 01 sep 2002, 09:13
Locatie: Den Haag, Nederland
Gegeven waarderingen: 812 keren
Ontvangen waarderingen: 413 keren
Contacteer:

1967, Jan de Vries doet aanval op het werelduurrecord

#2 Bericht door Maarten » 23 jun 2019, 20:04

1967, Jan de Vries doet aanval op het werelduurrecord


Bron: Motor, No. 39, 29-09-1967, Motor Cocktail


Afbeelding


Dinsdag 19 september jl. zou Jan de Vries met deze „schol op z'n kant" een aanval doen op het werelduurrecord en op het record over de 100 km. Het heeft helaas niet zo mogen zijn, dat de planning verliep zoals dat de bedoeling was, maar dat was niet zijn schuld en ook niet die van de Kreidler technici, maar uitsluitend van het weer. Door het grote zijdelingse oppervlak was de machine zó windgevoelig, dat een vrijwel absolute windstilte noodzakelijk was om de machine überhaupt te kunnen besturen. Helaas was het echter voortdurend zo, dat wanneer de wind ging liggen, het prompt begon te regenen, en dat was de tweede oorzaak van het niet doorgaan van een serieuze poging.

De technici eerst, en vervolgens de rijders (Rudolf Kunz zou een opgeboorde 50 cc rijden in de 75 cc klasse), hadden anders machtig hun best gedaan om het bestaande record (Zündapp met ruim 162 km/uur) te kunnen verbeteren. Chef-constructeur Hilber, de vader van de Kreidlers, had uit het 50 cc ééncilindertje het verbazingwekkende vermogen van 18 pk weten te halen, wat de machine in combinatie met het gebruik van een zeer smalle stroomlijn een top van zo'n 190 km/u moest geven. In werkelijkheid leverde de motor zelfs 21 pk, maar er gingen drie pk verloren in de aandrijving van de compressor. Dat het er in zat om het record te breken, bewees Jan de Vries tijdens een trainingsrondje op de kombaan van de Continental bandenfabriek, dat hij met gemiddeld 187 km/u wist af te leggen. Nu is het wachten echter op het eerstvolgende hogedrukgebied.

Plaats reactie