Aalt Toersen (Dossier)

Wegrace artikelen en informatie
Plaats reactie
Bericht
Auteur
Gebruikersavatar
BESTMAN
Winnaar Kreidlerverkiezing 2011
Berichten: 4103
Lid geworden op: 15 dec 2006, 20:17
Locatie: mooiste plekje op de veluwe
Gegeven waarderingen: 0
Ontvangen waarderingen: 1 keer

Aalt Toersen (Dossier)

#1 Bericht door BESTMAN » 31 dec 2012, 23:59

Aalt Toersen behoorde tot de top van Nederlandse racewereld


Bron: Het Motorrijwiel, 08-1994
Tekst: Fred Rust


Afbeelding


Aalt Toersen behoorde tot de top van de Nederlandse racewereld aan het eind van de jaren '60, begin jaren '70 en bracht in de lichtste klasse van de wegracerij een zestal Grand Prix overwinningen op zijn naam. Fred Rust sprak met hem en tekende de sportcarrière op van een kleine man met een grote inzet.

Dat Aalt Toersen nog altijd met groot plezier terugkijkt op zijn actieve racetijd is duidelijk vanaf het moment dat we na een lange en koude rit bij hem en echtgenote Adrie in het noordelijke plaatsje Mussel binnenkomen. Gelijk met de welkome kop hete koffie komen de fotoalbums op tafel en begint Aalt te vertellen. Dat met name de 50 cc racerij hem nooit helemaal losgelaten heeft, wisten we eerlijk gezegd al, want hij was de drijvende kracht achter de uitstekend geslaagde reünie vorig jaar van oud-coureurs in de borrelglaasjesklasse tijdens het Nationaal Veteranen Treffen. En in zijn schuur maar laten we bij het begin beginnen. Geboren in november 1945 in Stap-horst, was hij als veertien-, vijftienjarige jongen vaak met zijn vrienden in de polders rond zijn geboortedorp aan het grashaanracen op afgedankte rijwielen met hulpmotor. En op de wegen rond het dorp waar de veldwachter niet dagelijks een ronde maakte, probeerde hij uit een met grove rattestaarten opgefokte bromfiets in de eerste versnelling de hoogst mogelijke toeren te persen en dan te kijken wanneer het boeltje plofte. Het ging de jonge onderzoeker nog helemaal niet om topsnelheden, maar alleen om het janken van de machine. Men moet een beeld hebben van de algehele populariteit van de bromfiets destijds om de geweldige aantrekkingskracht te begrijpen, die zo'n gemotoriseerd voertuigje had op Aalt en talloze van zijn leeftijdgenoten. Een brommer-ritje kunnen maken was wel wat waard, herinnert Aalt zich: "Zo had ik eens het plan bedacht om met naar school gaan zo te treuzelen dat mijn moeder stiekem toestond dat ik dan maar de brommer van vader pakte om nog op tijd te komen. Het lukte en ik trots als een pauw naar school op de Capri met Sachs motor. 's Avonds stond de brommer weer netjes in de schuur, maar ik had 's ochtends wel het slot moeten doorzagen, want Pa had het sleuteltje in zijn zak. Toen hij van zijn werk thuis kwam en het kapotte slot zag, was het huis te klein.

Foto: Aalt tijdens een sprint op Zandvoort. In 1968 sprintte hij in Engeland op zijn Kreidler drie wereldrecords bij elkaar.

Voor alle zekerheid heb ik die nacht maar in de badkamer geslapen..." Toen Aalt zestien werd, sprak het wel vanzelf dat er een eigen brommer kwam, een goede echte vaderlandse Sparta. Aalt zette inmiddels als hobby het grasbaanracen voort, samen met zijn schoolkameraad van de LTS, André (lebben. En zo zag vader Gebben, die een fietsenzaak had en ook dealer was van diverse bromfietsmerken, waaronder Berini (populair bij de boeren die een stevige brommer nodig hadden waar ze een melkbus op konden vervoeren) en de sportievere Kreidler en Royal Nord, hun eens bezig en vroeg aan Aalt of hij geen interesse had om aan echte grasbaanraces mee te doen. Daar had Aalt wel oren naar: "In de werkplaats van Gebben stond nog een Batavus Supersport en daarvan werd de onderkant afgezaagd en er een Kreidler blok en achterbrug voor in de plaats gezet. In die tijd een perfecte combinatie en na wat trainingen kon ik al snel aan wedstrijden deelnemen. Daarbij ontmoette ik bij de Friese Grasbaanrace Vereniging voor de eerste keer Jan de Vries. Dat was in 1964 en ik had toen nog geen idee wie dat was."

Eerste poging op Kreidler

Dat zou nog veranderen, nadat in de winter van 1964 de grote ommekeer kwam. Kreidler stopte niet de 50 cc Grand Prix racerij en had enkele racemachines overgedaan aan de firma Van Veen te Amsterdam. Maar nu kan je wel machines hebben, er moet toch iemand mee rijden en dus werd er een advertentie gezet voor aspirant coureurs, met de notitie dat ervaring niet vereist was. Op advies van zijn moeder reageerde Aalt hierop, al was het dan met de gedachte dat hij er nooit meer iets van zou horen. Tot zijn verbazing volgde echter na enige tijd een uitnodiging om op het circuit van Zandvoort een testrit te komen maken. "Daar zat een kledingsvoorschrift bij om in een strakke raceoverall te verschijnen. Dat was even een probleem, want waar haalde ik dat vandaan als schooljongen met weinig zakgeld? Maar dat werd door Gebben heel vlot opgelost; hij nam me mee naar zijn winkel en pakte daar een skai overall uit het rek. Die zat wel wat ruim om het achterwerk, maar ik dacht, als ik gewoon wat meer gebukt ga staan, dan zit zo'n pak wel mooi strak van achteren." Samen met vader Gebben toog Aalt naar Zandvoort, om daar op zijn beurt te wachten en een praatje te maken met de andere uitverkorenen. Inderdaad uitverkorenen, want van de 109 sollicitanten (waaronder mensen met zeer veel ervaring) waren er maar een paar uitgenodigd om te komen proefrijden. "We moesten rijden op een vijfversnellingsracer, maar tegen de tijd dat ik aan de beurt was had een van de andere jongens de machine laten vallen en beschadigd. Weer wachten dus, tot de racer weer in orde was gemaakt. Jammer genoeg begon het toen te regenen en hebben ze de testritten verder afgelast. Wij konden dus weer richting Staphorst zonder dat ik een meter gereden had."

Geslaagde herkansing

Dat was een bittere teleurstelling, maar een paar dagen later lag er een nieuwe uitnodiging in de bus en reisde Aalt voor de tweede keer naar Zandvoort af. Ditmaal zou er op de twaalf-versnellingsmachine gereden worden en na enkele instructies ging Aalt voor de eerste keer van zijn leven een echt wegcircuit op. De beoordeling gebeurde door in elke bocht van de baan iemand neer te zetten die dan oog hield op de rijstijl en het volgen van de ideale lijn en daarvoor punten gaf. leder moest vijf ronden rijden en na een eerste voorzichtige ronde reed Aalt de tweede al veel beter en de derde, vierde en vijfde ronde feilloos. Van de twaalf man die geselecteerd waren, waren er toen al zes afgevallen en er moest dus uit de overgebleven zes man nog verder geschift worden. Na een lichamelijke keuring, waarbij ook zeer streng gelet werd op het lichaamsgewicht (ook hier werden weer punten voor gegeven en kon Aalt niet zijn kleine postuur


Afbeelding


Foto: Racehouding. Met zijn tengere postuur kon Aalt strak achter de stroomlijn zitten. Alle kleine beetjes helpen, zeker in de 50 cc klasse.

nog extra scoren), bleek Aalt het hoogste aantal punten verzameld te hebben. Daarmee werd hij bij de firma Van Veen als eerste rijder aangenomen. Tweede rijder werd de latere wereldkampioen Jan de Vries.

Ontwikkelingswerk

Nu hij een baan had gevonden in Amsterdam, verhuisde Aalt van Staphorst naar een kosthuis in de hoofdstad. En daar meldde hij zich, toch wat onwennig als negentienjarige, bij zijn nieuwe werkgever die zich ten doel had gesteld om met Kreidler internationaal kampioen te worden. Op hetzelfde tijdstip was bij Van Veen ook een zekere Jan Smit in dienst gekomen, met wie Aalt samen moest werken om de idealen van Van Veen waar te kunnen gaan maken. Gelukkig klikte het tussen de beide mannen en ze werkten dan ook in goede harmonie samen menig idee uit om de machines te verbeteren. Beide mannen waren taaie volhouders en die eigenschap kwam hun goed van pas, want van idee naar resultaat is vaak een lange weg. Hoe lang, illustreert Aalt met het verhaal over het perfectioneren van het uitlaatsysteem: "We bouwden met de hand vijf verschillende uitlaten en gingen dan testrijden. Op basis van de beste vorm van deze uitlaten maakten we dan weer vijf modificaties en gingen dan maar weer testrijden. In één winter werden er op die manier zo'n 40 k 50 uitlaten met de hand gebouwd en uitgetest." Omdat het uitlaatsysteem zo'n essentiële rol speelt bij tweetakt motoren, werd werkelijk elke mogelijkheid tot verbetering onderzocht. Aalt: "We hebben zelfs eens een trompetbouwer benaderd die verstand moest hebben wan geluidsgolven en tegendruk, om de perfecte vorm te pakken te krijgen. Maar dat is niets geworden, want die man bedacht een uitlaat die niet te bouwen was. Maar het geeft een idee van wat er allemaal uitgeprobeerd werd."

Eerste successen

In 1965 kwam de eerste deelname aan de nationale wedstrijden door twee Van Veen-Kreidlers, waarvan er een bereden werd door Aalt en de tweede door Jan de Vries. Na wat trainingen op het circuit van Assen werd de eerste wedstrijd gereden in Tubbergen. Voor Aalt kwam daar ook zijn eerste overwinning, waarbij vermeld kan worden dat hij zowel de snelste ronde had gereden als de grootste verbetering van het ronderecord op zijn naam had gezet. Uiteraard kon men niet op de lauweren gaan rusten; er moest nog heel wat verbeterd worden aan de fietsjes. Samen met Jan Smit gingen ze dus weer de werkplaats in om nog snellere motoren en lichtere frames te ontwikkelen. Dit alles resulteerde in een twaalfversnellingsmotor met een frame waar werkelijk alles afgehaald was om hem maar zo licht en snel mogelijk te maken. Op een gegeven moment stond er een rijklare machine die met brandstof mee nog geen 27 kilo op de weegschaal bracht. Hiermee werd dan ook menig ronderecord gebroken. In 1967 nam Aalt deel aan alle grote Grand Prix races en zag het publiek in onder andere Assen, Francorchamps en de Nurburgring wat er in een kleine werkplaats in Amsterdam door een klein, hecht team aan racefietsen ontwikkeld werd. In de TT van Assen kwam Aalt met gemiddeld 102,2 km/h als vijfde binnen en klasseerde zich daarmee als beste Nederlander in de 50 cc klasse.

Wereldrecords sprint

Het ontwikkelingswerk betrof overigens niet alleen wegracertjes. Ook het sprinten had Van Veen's belangstelling en in oktober 1968 ging Aalt met een speciaal geconstrueerde sprinter (die net 35 kilo woog) naar Engeland voor de najaarssprints op het voormalige vliegveld van Elvington. Daar toonde Aalt dat hij niet alleen een begaafd wegrace coureur was, maar zelfs nog beter was op de sprintbaan. Want hij zette drie wereldrecords in de 50 cc neer, waarbij dat op de kwartmijl in Nederland de meeste indruk maakte, omdat hier uitsluitend over die afstand gesprint werd. Aalt flitste in 15.502 seconden over de baan, waarbij hij aan het eind over de 170 km/h draaide. Over de kilometer deed hij 30.31 seconden, wat een gemiddelde snelheid van 118 km/h betekent, en op de volle mijl werd hij op 44.39 seconden geklokt. Cijfers die aangeven wat een, zeker voor die tijd, gigantisch vermogen uit een 50 cc motor geperst kon worden. Dat jaar werd echter ook een nieuwe F.I.M. regeling van kracht die inhield dat er bij de 50 cc races niet meer dan één cylinder en ten hoogste zes versnellingen aan boord mochten zijn.


Afbeelding


Tijdens de trainingen voor de Asser TT van 1969 leidt Aalt. Kreidler-teamgenoot Jan de Vries, die het "knietje-buiten" demonstreert.

Jan Smit vult een sprinter af voor een testrit door Aalt Toersen op de Amerikaanse vliegbasis Soesterberg.

In 1970 kwam Aalt uit in de 125 cc klasse op een door Henk Viscaal gesponsorde Suzuki; hier (nr. 37) jaagt hij op Zandvoort op Jos Schurgers (nr. 40).

In de Asser TT van 1970 was Aalt op een Suzuki de beste Nederlander in de 125 cc klasse, maar hij reed ook wedstrijden op een 250 cc Kawasaki.

Aalt (58) op Jamathi op een zeer natte baan. Dat bij dan ook snel kon zijn, bleek uit zijn klinkende Jamathi-overwinning in de Belgische G.P. van 1970, die in de stromende regen plaats vond.


Afbeelding

Dus moest er die winter in Amsterdam weer druk gesleuteld worden. Dat resulteerde in drie nieuwe fietsen, die bijna een kopie waren van de originele fabrieksracer, met dit verschil dat er een andere versnellingsbak in zat, een meer gestroomlijnde tank en een iets andere buddy-seat voor de perfecte racehouding. Vaste prik was dat zodra een fiets klaar was hij elke woensdag op Zandvoort werd getest Daar bleek een van de motoren als hij koud was 18 pk te leveren, maar zodra hij op temperatuur kwam, terug te vallen naar 15,8 pk. Een perfecte motor dus om sprints mee te rijden zolang hij maar koud was.

Overstap naar Jamathi

Al die tijd werd er gereden met luchtgekoelde motoren tot Jan Smit in contact kwam met D.R.M (Dutch Racing Motors) eigenaar Harry de Boer in Den Meern en er een watergekoelde cylinder ontwikkeld werd. Maar anderen zaten ook niet stil en in 1969 werden de mannen van Van Veen met onverwacht zware concurrentie geconfronteerd: de Derbi's bleken ineens stukken sneller te zijn dan de Kreidlers. Oorzaak was dat Derbi eens heel goed in het binnenste van de Suzuki 50 cc racer had kunnen kijken. De kranten stonden er vol van toen de Suzuki racer was ontvreemd en niemand wist waar hij was gebleven. Er zullen zeker enkele personen een leuke vakantie in Spanje hebben gehouden toen Derbi eens mocht neuzen in een motorblok van de grote concurrent. Voor Aalt persoonlijk was 1969 een jaar met een onverwacht einde. "We hadden goed gereden en ik was geëindigd als tweede in het Wereldkampioenschap. Maar Van Veen en ik konden niet meer tot overeenkomst komen wat betreft mijn contract voor 1970 en toen ben ik weggegaan.

Foto: Aalt bespreekt nog wat details met de Van Veen staf voor een testrit op Zandvoort.

Omdat er toch brood op de plank moest komen ben ik in 1970 bij Henk Viscaal gaan werken en met mijn opgedane kennis van de 50 cc motoren heb ik daar weer aan diverse Kreidler blokken gewerkt." Door een bepaling in zijn oude contract met Van Veen mocht Aalt ook niet op andere merken van de 50 cc klasse uitkomen, dus reed hij hij Viscaal op een 125 cc watergekoelde twee-cylinder Suzuki. Daarmee kwam hij in de Asser TT dat jaar als vierde "over-all" en als beste Nederlander aan de eindstreep. Maar het was een situatie die de raceliefhebbers in Nederland helemaal niet zinde en door de publieke opinie werd druk uitgeoefend om hem weer op een 50 cc machine te kunnen laten rijden. Tenslotte gaf Van Veen toestemming dat Aalt een ander 50 cc merk mocht rijden. Aalt: "In die periode had ik al contacten met het Jamathi team en had ik al eens stiekem geoefend tijdens de voorjaarstraining met een racer waar uiteraard geen naam op stond, alleen een groot vraagteken." Dit bracht Jan de Vries en Aalt Toersen weer samen aan de startstreep, maar nu niet als teamgenoten maar als tegenstanders.Dat leverde stof genoeg op voor de kranten en inderdaad leverden bij de eerste Grand Prix beide renners ook ronden lang flink strijd. Toen raakte de motor van Jan de Vries defect en eiste Aalt de overwinning op: 1-0 voor Jamathi.

Bijna wereldkampioen

In de Asser TT sloeg echter de pech toe; Aalt lag op kop, maar viel. Weliswaar zat hij zó weer in het zadel, maar zijn voorremhandle was afgebroken en zonder voorrem wordt het oppassen bij de bochten... dág eerste plaats. Hoewel Aalt in de tweede helft van het G.P.-seizoen nog driemaal de eerste plaats opeiste, kwam hij net niet aan voldoende punten voor de hoogste plaats in het eindklassement. Maar een Nederlander op een Nederlands merk op

Foto: Aalt Toersen kijkt nog graag in de plakboeken met foto's en knipsels van zijn race-carrière.

de tweede plaats in het Wereldkampioenschap was toch iets waar de raceliefhebbers hier terecht trots op waren. Zeker gezien het feit dat dat bereikt was op een merk dat nog geen fractie van de ontwikkelingsmogelijkheden had van de grote, gevestigde fabrieken. Hoe dergelijke problemen overwonnen werden, illustreert het volgende verhaal: tijdens de trainingen in Assen bleek de Jamathi van Aalt maar niet goed lopend te krijgen. Aalt bleef zes seconden achter op de snelste rondetijd en dat was duidelijk teveel. "Jan Thiel en Martin Mijwaard stonden een tijdje met bedenkelijke gezichten naar de fiets te kijken, tot Jan in de bak dook waar alle zuigers in lagen. Hij haalde er een bepaalde versleten zuiger uit en zei dat dié zuiger met dié cylinder altijd goed gelopen had en er nu dan maar weer in moest. De start was slecht, maar ineens ging de machine lopen alsof hij nog nooit gehoord had van slechte zuigers en versleten zuigerveren en ik kwam aan de finish met zes seconden voorsprong op Nieto. Een verschil van twaalf seconden met de vorige tijd! Het was jammer dat ik in de race mijn voorremhandle brak, maar met deze aardappel van een zuiger heb ik later nog drie G.P.'s gewonnen." Niemand had enig idee wat het geheim van die zuiger was; zelfs niet toen hij, compleet versleten, werd gewogen, nagemeten met micrometers en exact nagemaakt. Maar er waren ook minder plezierige dingen. In de G.P. op Monza was Aalt gevallen en had een paar middenhandsbeentjes gebroken. Maar omdat hij ook als gastrijder was uitgenodigd voor Barcelona en hij het startgeld nodig had om weer naar huis te kunnen komen (grote sponsors waren er in die tijd nog niet, het was werken voor dubbeltjes of een paar blikken olie), kroop Aalt toch maar achter het autostuur. Terwijl zijn vrouw moest schakelen omdat zijn hand nog in het gips zat, reed hij naar Spanje. Daar heeft hij de 125 cc klasse uitgereden en in de 50 cc klasse nog drie ronden kunnen rijden. Voldoende om het startgeld te kunnen innen en zo weer naar huis te komen. In de jaren 1971/72 heeft Aalt nog voor Jamathi gereden, maar het team kreeg het steeds moeilijker en Aalt stopte in 1972 met het racen als broodwinning. Voor zijn hobby gaat hij nog regelmatig met zijn zoon lekker moe worden met grashaanracen en heeft, zoals u in IIMR 6 heeft kunnen lezen, vorig jaar met groot succes in Woerden een reünie voor alle oud-racers in de borrelglaasje-klasse georganiseerd. Want, vindt Aalt nog steeds, het was een machtige tijd, waar hij met veel plezier op terugkijkt. In de schuur staat ter herinnering nog altijd zijn oude race-Kreidler in rijklare staat.




Aalt Toersen tuning: De klant is koning!


Bron: Motor, No. 9, 26-02-1971
Auteur: Guus van de Beek


Afbeelding


Om een goed belegde boterham te hebben met het runnen van een tuningsbedrijf voor wedstrijdmotoren moet aan een aantal voorwaarden voldaan zijn. In de eerste plaats moet er een markt zijn voor de geleverde arbeidsprestatie. Net zo belangrijk is dat die arbeidsprestatie zo goed is dat het voor de gemiddelde wedstrijdrijder het onmogelijk, niet lonend of niet interessant is om het werk zelf te doen. Maar zelfs als aan deze voorwaarden voldaan is, dan is het nog lang niet zeker dat een tuningsbedrijf kans van slagen heeft. Een derde, belangrijke voorwaarde is de bekendheid of misschien wel beroemdheid van de man die het moet "maken". De klant moet gewoon wéten, dat hij waar voor zijn geld krijgt, en hij moet natuurlijk ook weten waar hij met zijn opdrachten naar toe moet. De nu 25-jarige Aalt Toersen (6/11/45) voldoet aan deze voorwaarden en omdat hij de tijd mee heeft kan zijn voorlopig éénmans tuningsbedrijf rendabel draaien. Hoewel hij nog geen twee maanden voor zich zelf bezig is "stikt" hij nu al in het werk. Vooral de crossers en grasbaanrijders lopen bij hem de deur plat. Door de enorme ervaring in het tunen van Kreidler motoren die hij bij zijn vroegere werkgever Van Veen import NV heeft opgedaan (en die hij nu dank zij een gunstig besluit van de heer v.Veen vrijelijk ten nutte mag aanwenden; contractueel zal dat pas over enige tijd zijn toegestaan) kan Aalt Toersen elke Kreidler snel, en daardoor relatief goedkoop, van de gewenste tuning voorzien.

De klant is koning!

Er zijn in totaal in ons land vele honderden wedstrijdrijders die 50 cc Kreidler motoren gebruiken; in de cross, bij wegrace en grasbaan (alleen al in deze laatste groep omstreeks 200).

Velen maken hun machines zelf klaar, of laten dat doen door een vriendje, maar er zijn er maar heel weinig die wat het mechanische gedeelte betreft aan de top zitten. Het is niet zo gemakkelijk om bijvoorbeeld 13 á  14 pk uit een wegraceblokje te peuteren, en dat vermogen heb je toch wel nodig. Aalt levert op bestelling een compleet, kant-en-klaar blok, met een watergekoelde DRM cilinder, voorzien van carburateur en afgestemde expansie-uitlaat, met een gegarandeerd vermogen van 14,5 pk, voor de prijs van f 1500,-. Dat lijkt hoog, maar de nieuweling die het zelf probeert is uiteíndelijk beslist meer kwijt, als hij al ooit aan dit vermogen komt. En gezien het vele werk, en de prijs die ook Aalt voor de noodzakelijke onderdelen moet betalen (zo'n DRM cilindertje kost niet niks), is dat zeker niet duur. Maar van deze complete karweitjes moet bij het niet hebben. Het zijn vooral de cross- en grasbaanjongens die hun cilinder sneller willen later maken, of een al bewerkte cilinder kopen. En wegrenners komen bijvoorbeeld om een carter met roterende inlaat omdat dit zo'n typisch klusje is dat door de meesten niet gedaan kan worden. Er moet voor gegoten worden, en er is veel draaiwerk aan; ga er maar aan staan in het schuurtje achter het huis. Als Aalt een door hem bewerkte cilinder verkoopt, en er een bepaald vermogen voor claimt, kan dat natuurlijk in combinatie met een bepaalde uitlaat die hij er bij kan leveren. Wil de klant een andere uitlaat, ook goed: "de klant is koning!"



Afbeelding



Het is echter ook weer niet zo dat de klant alles kan kopen. Zo bijvoorbeeld het pasgebouwde frame (speciaal bedoeld voor grasbaanwerk.) Voordat dit frame in produktie komt wil Aalt het eerst zelf in wedstrijden testes! De grasbaanrijders vragen er nu al om. Maar ze krijgen het niet. Wat zijn werkplaats betreft is Aalt met zijn neus in de boter gevallen, dank zij de Staphorster tandarts H v.d. Wal die zo enthousiast is voor de motorsport dat hij zijn nu 16 jarige zoon Rieks al van de meest, noodzakelijke gemakken voorzien had voor het knutselen aan motoren. Zodat deze al een aardig werkplaatsje tot zijn beschikking had. Aalt Toersen kwam daar vaak sleutelen en toen de heer v.d.Wal op een gegeven ogenblik zei: “Joh, je moet voor je zelf beginnen„ en hem het gebruik van de werkplaats aanbood, kon hij dat mooie aanbod niet laten lopen. En zeker niet toen er nog een flink stuk aangebouwd werd en het gereedschap en machinearsenaal nog werd uitgebreid zodat nu alle noodzakelijke apparatuur, draaibank, lasapparaten e.d. aanwezig was. Rieks, de zoon waarnaar de zaak is genoemd (RIWA), heeft nog jaren studie voor de boeg, maar zit al z'n vrije uurtjes in de werkplaats en heeft, zeker gezien zijn jeugdige leeftijd, al heel wat fraaie werkstukken geleverd. De eerstkomende jaren wil Aalt in ieder geval nog blijven racen, "maar" zegt hij, "er moet ook geld verdiend worden. En zeker nu ik 3 maart ga trouwen moet ik meer aan de toekomst gaan denken.„

Foto: Bovenaan rechts een standaard carter met daarnaast een gietklomp die erin gelijmd wordt om vlees te krijgen voor de aansluiting van de roterende inlaat. Links een DRM cilinder met kop (nog ruw) en deksel.

Racen is heel leuk, maar je kunt er beslist niet van leven. Als je jong en vrijgezel bent offer je er alles voor op, maar op een gegeven moment kan dat niet meer". Wat het racen betreft heeft Aalt het zeker niet slecht. Hij heeft twee sponsors die hem machines verstrekken; Jamathi zorgt voor de 50 cc (dit jaar is hij de enige Jamathi rijder op Grand Prix niveau) en de heer Wilbrink van het Sterglas racingteam staat borg voor alle onkosten aan de Maico. Met de Maico mag Aalt doen en laten wat hij wil: hij is aan geen enkel contract gebonden (enige voorwaarde: STERGLAS op de kuip). Op het ogenblik neemt hij de machine onderhanden. Harrie de Boer, de maker van de gretig aftrek vindende DRM cilinders, heeft een nieuwe mal gemaakt voor een 125 cc cilinder, en zo'n watergekoelde cilinder komt op de Maico. De motor, die in de productie uitvoering 25 pk bij 11.000 tpm levert (de machine van Aalt is al een speciale met zes versnellingen) kan best nog wat hoger opgevoerd worden. Dit jaar kunnen trouwens ook de verdiensten. Bij het wegracen beter worden nu de Grand Prix Riders Association, waar Aalt natuurlijk een voorstander van is, beter georganiseerd wordt en goed van de grond schijnt te komen. Het is de bedoeling dat alle rijders van elk startgeld 4 pond (35 gulden) afstaan. Dat geld wordt in een soort stakingskas gestort waaruit in noodgeval de rijders betaald kunnen worden. Zo staat de organisatie veel sterker in haar eisen om een beter startgeld. En dat is nodig vooral voor de broodrijders. Ruimere financiële mogelijkheden betekenen ook dat de rijders beter materiaal kunnen kopen en/of het beter kunnen verzorgen. Het kan de wegracesport alleen maar ten goede komen, want exorbitant zijn de eisen beslist niet. Voor het geval dat alles minder gunstig zal aflopen heeft Aalt Toersen een uitwijk mogelijkheid in zijn tuningsbedrijf dat hij in de toekomst hoopt uit te bouwen tot een bedrijf met ook normale handel in standaardmotoren.




In 1969 Van Veen-Kreidlers in alle GP's


Bron: Motor, No. 42, 18-10-1968
Tekst: J. C. V.


Marvellous, fabulous what a noise!

De Engelsen waren er helemaal gek van. " Wonderbaarlijk, fabelachtig, wat een geluid!", dat waren de woorden van een man die met hart en ziel verslaafd is aan motorsprints, de 56- jarige Vincent specialist en wereldrecordjager George Brown. Brown vond het allemaal zo geweldig, dat elke keer als Aalt Toersen een poging waagde hij uit zijn pit kwam

Afbeelding

stormen, waar hij druk bezig was de stukken en brokken van wat eens een Vincent motor was geweest bij elkaar te vegen. Bij een der starts explodeerde namelijk de met nitro gestookte Vincent pk-fabriek. Deze tegenspoed kon Brown er echter niet van weerhouden om met een hand achter het oor de gillende Kreidler te volgen, die op het biljartlaken-vlakke asfalt van Jestart-baan op het vliegveld Ellington drie wereldrecords greep: de kwartmijl, de kilometer en de mijl, alle met staande start. Zeer scherp staande records, waarvan, u de exacte cijfers reeds heeft kunnen lezen in "Motor" van afgelopen week. Daarmee is de koek echter geenszins op, niet wat het sprinten betreft, maar ook niet wat de weg raceplannen van Kreidler importeur H. van Veen betreft. En passant verbeterde wereldrecordhouder Aalt Toersen, terzijde gestaan door manager Johan Leferink en mecanicien Jan Smit, ook nog twee nationale Engelse records over de kwartmijl en de kilometer met vliegende start, waarop respectievelijk gemiddelde snelheiden gemeten werden van ruim 164 en 162 km/ uur. Op welk niveau de drie nieuwe wereldrecords liggen wordt duidelijk door het feit, dat de gemaakte tijden en gemiddelden van de 50 cc Kreidler Sprint Special, die slechts 40,8 kg weegt, beter zijn dan de huidige wereldrecords in de klasse 75, 100, 125 en 175 cc! De reglementen staan echter niet toe, dat 50 cc records ook voor deze zwaardere klassen gelden.

Grootse opzet raceplannen !
Vrijwel direct nadat de Kreidler fabriek officieel haar race-activiteiten beëindigde, zei men bij Van Veen: "Dan doen wij het zelf!" Een en ander resulteerde in 1965 in een bescheiden race-afdeling onder (tijdelijke)

Afbeelding leiding van de servicemanager, de heer Van de Borne. In 1966, 1967 en 1968 werden achtereenvolgens Aalt Toersen, Jan de Vries en wederom Aalt Toersen Nederlands kampioen in de internationale 50 cc klasse. Voor 1969 wil het Van Veen Racing Team -bestaande uit manager Leferink, mecanicien Smit en de rijders Toersen en De Vries- een gooi doen naar het wereldkampioenschap. In mei 1968 werd daartoe de eerste stap gezet door de oprichting van een werkgroep om op wetenschappelijk verantwoorde wijze een 50 cc Grand Prix racer op basis van een Kreidler RS motor te ontwikkelen. De werkgroep kreeg welkome hulp van de aerodynamicus, ir. De Louw, die pro deo twee avonden per week de werkgroep komt versterken (aerodynamica = theorie van de gasstromingen). Voor het research werk staat een onlangs geïnstalleerde proefbank ter beschikking. Dankzij de nieuwe formule Voor de 50 cc klasse belooft de G.P. racerij bijzonder interessant te worden en vaststaat, dat Nederland daarbij met de Kreidler en Jamathi mensen een aantal sterke troeven in handen heeft.

J.C.V. 1968


Afbeelding

Zie overigens voor de tijden en meer info m.b.t. de records op Ellington, het navolgende artikel;
viewtopic.php?t=1597


Afbeelding


Afbeelding





Afbeelding


Afbeelding
Bijlagen
Aalt Toersen
Aalt Toersen
aalt-toersen-07.jpg (186.63 KiB) 13365 keer bekeken
Aalt Toersen
Aalt Toersen
aalt-toersen-11.jpg (123.98 KiB) 13365 keer bekeken

Gebruikersavatar
Enzo-tvdzijden
Expert
Berichten: 60282
Lid geworden op: 27 nov 2002, 21:55
Locatie: Gem. Leidschendam/Voorburg
Gegeven waarderingen: 951 keren
Ontvangen waarderingen: 2254 keren

Re: AALT TOERSEN, de top van Nederlandse racewereld (1994)

#2 Bericht door Enzo-tvdzijden » 01 jan 2013, 12:31

Aalt Toersen op Circuit van Hockenheim
Bijlagen
Herschaalde kopie van img341.jpg
Herschaalde kopie van img341.jpg (182.52 KiB) 13265 keer bekeken

Gebruikersavatar
Enzo-tvdzijden
Expert
Berichten: 60282
Lid geworden op: 27 nov 2002, 21:55
Locatie: Gem. Leidschendam/Voorburg
Gegeven waarderingen: 951 keren
Ontvangen waarderingen: 2254 keren

Re: AALT TOERSEN, de top van Nederlandse racewereld (1994)

#3 Bericht door Enzo-tvdzijden » 01 jan 2013, 12:51

In stijl
Bijlagen
Herschaalde kopie van Scannen0010.jpg
Herschaalde kopie van Scannen0010.jpg (183.84 KiB) 13252 keer bekeken

Gebruikersavatar
Enzo-tvdzijden
Expert
Berichten: 60282
Lid geworden op: 27 nov 2002, 21:55
Locatie: Gem. Leidschendam/Voorburg
Gegeven waarderingen: 951 keren
Ontvangen waarderingen: 2254 keren

Re: AALT TOERSEN, de top van Nederlandse racewereld (1994)

#4 Bericht door Enzo-tvdzijden » 01 jan 2013, 12:52

Matadoren op Minimotoren
Bijlagen
Herschaalde kopie van Scannen0012.jpg
Herschaalde kopie van Scannen0012.jpg (173.92 KiB) 13246 keer bekeken

Gebruikersavatar
Enzo-tvdzijden
Expert
Berichten: 60282
Lid geworden op: 27 nov 2002, 21:55
Locatie: Gem. Leidschendam/Voorburg
Gegeven waarderingen: 951 keren
Ontvangen waarderingen: 2254 keren

Re: AALT TOERSEN, de top van Nederlandse racewereld (1994)

#5 Bericht door Enzo-tvdzijden » 01 jan 2013, 12:54

Ook wel eens niet voor de wind
Bijlagen
Herschaalde kopie van Scannen0014.jpg
Herschaalde kopie van Scannen0014.jpg (126.76 KiB) 13245 keer bekeken
Herschaalde kopie van Scannen0013.jpg
Herschaalde kopie van Scannen0013.jpg (193.48 KiB) 13245 keer bekeken

Gebruikersavatar
Enzo-tvdzijden
Expert
Berichten: 60282
Lid geworden op: 27 nov 2002, 21:55
Locatie: Gem. Leidschendam/Voorburg
Gegeven waarderingen: 951 keren
Ontvangen waarderingen: 2254 keren

Re: AALT TOERSEN, de top van Nederlandse racewereld (1994)

#6 Bericht door Enzo-tvdzijden » 01 jan 2013, 13:07

Aalt Toersen naar andere stal
Bijlagen
Herschaalde kopie van img343.jpg
Herschaalde kopie van img343.jpg (150.15 KiB) 13241 keer bekeken
Herschaalde kopie van img345.jpg
Herschaalde kopie van img345.jpg (121.9 KiB) 13241 keer bekeken

Gebruikersavatar
Enzo-tvdzijden
Expert
Berichten: 60282
Lid geworden op: 27 nov 2002, 21:55
Locatie: Gem. Leidschendam/Voorburg
Gegeven waarderingen: 951 keren
Ontvangen waarderingen: 2254 keren

Re: AALT TOERSEN, de top van Nederlandse racewereld (1994)

#7 Bericht door Enzo-tvdzijden » 01 jan 2013, 13:28

Francorchamps, Aalt Toersen eindelijk de snelste.
Bijlagen
Herschaalde kopie van Scannen0017.jpg
Herschaalde kopie van Scannen0017.jpg (188.5 KiB) 13218 keer bekeken
Herschaalde kopie van img347.jpg
Herschaalde kopie van img347.jpg (168.25 KiB) 13218 keer bekeken

Gebruikersavatar
Enzo-tvdzijden
Expert
Berichten: 60282
Lid geworden op: 27 nov 2002, 21:55
Locatie: Gem. Leidschendam/Voorburg
Gegeven waarderingen: 951 keren
Ontvangen waarderingen: 2254 keren

Re: AALT TOERSEN, de top van Nederlandse racewereld (1994)

#8 Bericht door Enzo-tvdzijden » 01 jan 2013, 13:54

Aalt Toersen op de Sachsenring
Bijlagen
Herschaalde kopie van Scannen0020.jpg
Herschaalde kopie van Scannen0020.jpg (176.87 KiB) 13217 keer bekeken
Herschaalde kopie van Scannen0021.jpg
Herschaalde kopie van Scannen0021.jpg (175.88 KiB) 13217 keer bekeken
Herschaalde kopie van Scannen0022.jpg
Herschaalde kopie van Scannen0022.jpg (192.54 KiB) 13217 keer bekeken

Gebruikersavatar
BESTMAN
Winnaar Kreidlerverkiezing 2011
Berichten: 4103
Lid geworden op: 15 dec 2006, 20:17
Locatie: mooiste plekje op de veluwe
Gegeven waarderingen: 0
Ontvangen waarderingen: 1 keer

Re: AALT TOERSEN, de top van Nederlandse racewereld (1994)

#9 Bericht door BESTMAN » 01 jan 2013, 14:26

INTERVIEW AALT TOERSEN

Bron: Moto 73, No. 13, 18-06-1992


Aalt Toersen: De Kleinste


Afbeelding


Afbeelding


Afbeelding


Afbeelding


Afbeelding

Gebruikersavatar
BESTMAN
Winnaar Kreidlerverkiezing 2011
Berichten: 4103
Lid geworden op: 15 dec 2006, 20:17
Locatie: mooiste plekje op de veluwe
Gegeven waarderingen: 0
Ontvangen waarderingen: 1 keer

Nieuw Wapen voor Aalt Toersen! Watergekoelde van Veen Kreidler (1969)

#10 Bericht door BESTMAN » 04 jan 2013, 12:54

Nieuw Wapen voor Aalt Toersen!

Watergekoelde van Veen Kreidler!

Misschien hebt u het al in de kranten gelezen.. maar u hebt er in ieder geval nog geen foto van gezien, maar hier is dan het nieuwe wapen waarmee Aalt Toersen toch nog een goede kans op het wereldkampioenschap maakt. De watergekoelde Kreidler, de laatste ontwikkeling van de van Veen race-afdeling is klaar.

Afbeelding

Tenminste zo denken wij er over; bij v. Veen is men een heel andere mening toegedaan. Daar is het pas klaar als het geheel bewezen heeft goed, snel en betrouwbaar te zijn. Dat was het succes-recept, en dat zal het in de toekomst ook zeker blijven, maar het is mogelijk dat er nu een kleine, tijdelijke uitzondering wordt gemaakt. Noodgedwongen is men op de planning vooruit gelopen en heeft men nu al enkele watergekoelde blokjes gemaakt,in plaats van met deze ontwikkeling te wachten tot het nieuwe seizoen. Maar het zou ook zonde zijn om het potentiële wereldkampioenschap van Aalt Toersen hij heeft nog steeds een puntenvoorsprong af te laten hangen van de pech van de anderen, met name van de Derbi-rijders Nieto en Smith, de enige overgebleven concurrenten van onze Aalt.

Tot aan de rand van overspannenheid heeft de hele van Veen race-afdeling de laatste weken gewerkt aan de nieuwe blokjes. Zorgvuldig werd het geheel berekend en gemaakt (poortentiming tot op één/honderdste millimeter nauwkeurig) en met succes, want toen het motortje voor het eerst op de rem kwam bleek het vermogen aanzienlijk zijn toegenomen. Tussen de 10 en 20 procent meer vermogen dan de luchtgekoelde versie, dat moet voldoende zijn om Aalt de zo noodzakelijke extra snelheid te geven, noodzakelijk voor het geval dat Smith en/of Nieto nog een goed resultaat behalen.

Afbeelding

Toch is men bij v. Veen nog erg sceptisch, zo erg zelfs dat het maar de vraag is of Aalt werkelijk met de nieuwe watergekoelde machine de resterende twee Grands Prix zal rijden.

Liever rijdt men op zeker Jan de Vries is nog nooit uitgevallen Aalt Toersen alleen heeft een keer een hele kleine moeilijkheid gehad door een verstopte kraan, maar nooit ging er een vitaal deel kapot en dan zal Aalt op de luchtgekoelde machine rijden.Op het moment dat wij dit schrijven, minder dan een week voor de Italiaanse Grand Prix, is men nog druk bezig om tenminste één blokje goed voor elkaar te krijgen, dat wil zeggen, er een redelijke betrouwbaarheid in te brengen. Hierin kunnen wij alle vertrouwen hebben want op dit gebied heeft men bij v. Veen net zo'n goede naam als bij MV.

Hoe groot de kans is dat Aalt Toersen de eerste Nederlandse wereldkampioen wordt? Vrij groot, dat is zeker. Stel Aalt Toersen behaalt nog één overwinning: in dat geval is Smith al kansloos en kan Nieto hem alleen nog maar voorbijstreven door eenmaal te winnen en eenmaal tweede te worden. Als Aalt één tweede plaats behaalt houden beide Derbi-rijders nog een kansje, maar dan moeten ze tenminste eenmaal winnen! Het is dus nog steeds zo dat Paul Lodewijkx wel eens de beslissende vinger in de pap kon hebben!

De constructieve uitvoering van het geheel lijkt vrij eenvoudig. Het cilindertje is -misschien hebt u het al herkend- een produkt van DRM man Harrie de Boer, en is na vele, vele uurtjes van frezen, vijlen, schuren en polijsten vele pk's gaan leveren. Eémaal was het vermogen plotseling zoek; de oorzaak werd snel gevonden, maar het betekende wel het maken van een nieuwe cilinder!
Maar één ding is zeker: als het motortje heel blijft is Aalt vrijwel zeker wereldkampioen! Over iets meer dan een week (of eerder!) zullen we het weten.

G. v. d. BEEK

05-09-1969

Afbeelding

Gebruikersavatar
kriegsman
Berichten: 1635
Lid geworden op: 24 sep 2005, 21:14
Locatie: onstwedde
Gegeven waarderingen: 0
Ontvangen waarderingen: 0

Re: AALT TOERSEN, de top van Nederlandse racewereld (1994)

#11 Bericht door kriegsman » 04 jan 2013, 13:45

en nog steeds een kampioen :clap
Bijlagen
50cc eurocup kampioenen.jpg
50cc eurocup kampioenen.jpg (38.02 KiB) 13017 keer bekeken

Gebruikersavatar
Maarten
Beheerder
Berichten: 9743
Lid geworden op: 01 sep 2002, 09:13
Locatie: Den Haag, Nederland
Gegeven waarderingen: 813 keren
Ontvangen waarderingen: 413 keren
Contacteer:

Re: 1994, Aalt Toersen behoorde tot de top van de Nederlandse racewereld

#12 Bericht door Maarten » 21 jul 2019, 20:13

1970:


Sportmachines op de Rai

motor-no-10-06-03-1970-sportmachines-op-de-rai_0001.jpg
motor-no-10-06-03-1970-sportmachines-op-de-rai_0001.jpg (146.37 KiB) 5751 keer bekeken

Geweldige stands, geweldige machines, geweldig nieuws, dat bracht ons de 60e RAI-tweewieler-tentoonstelling, niet alleen bij de standaardmachines maar wellicht nog meer in de sportsector.
Prachtig nieuws is — u las het al in de Motor Cocktail van vorige week — dat de Van Veen Kreidlers in 1970 weer van de partij zullen zijn met nog mooier, nog sneller materiaal dan in het succesrijke afgelopen seizoen. Er is in de afgelopen maanden hard gewerkt aan de verdere ontwikkeling van de 1969-er watergekoelde GP-Kreidlers en dat zal in de nog resterende maanden ook zo blijven! Jan de Vries en Jos Schurgers zijn de rijders, de internationaal bekende en ervaren Jan Huberts hun manager.

Kopfoto: Grote belangstelling voor de Kreldier G.P. van Jan de Vries.
Foto onder: Het nieuwe kanon voor Aalt Toersen, de Kawasaki A1-RA.

motor-no-10-06-03-1970-sportmachines-op-de-rai_0002.jpg
motor-no-10-06-03-1970-sportmachines-op-de-rai_0002.jpg (162.05 KiB) 5751 keer bekeken

De Haagse autohandelaar zal hiernaast actief zijn in de 125 cc klasse met zijn wéér sneller geworden watergekoelde eencilinder MZ tweetakt produktieracer, terwijl het in de bedoeling ligt, dat ook De Vries en Schurgers in de 125 cc klasse met MZ zullen uitkomen. Het Van Veen Racing Team zal evenals vorig jaar geen deel uitmaken van het MRTN. Jan Huberts, die in eerste instantie wel hiertoe behoorde, is op eigen verzoek van de MRTN-lijst afgevoerd.

Aalt Toersen semi-fabrieksrijder voor Kawasaki!

Misschien is semi-fabrieksrijder een wat groot gekozen woord, maar een feit is, dat de 23-jarige Aalt Toersen één van de slechts twee naar Europa gezonden 250 cc Kawasaki A1-RA racers zal gaan rijden in alle Grands Prix, gesponsord door de Almelose wegrace-weldoener Henk Viscaal (die de machine voor een bedrag van vier nullen kocht) en met volledige onderdelensteun van de Kawasaki fabriek, die de capaciteiten van Aalt Toersen op voordracht van Bruinsma directeur Henk Vink voldoende hoog schatte om de 50 cc runner-up uit 1969 op deze basis te accepteren. Wij spraken op de RAI met Hiroshi Suginuma, assistent exportmanager van Kawasaki Heavy Industries, die ons gedenkwaardige uitspraken. deed: „Dit is een echte racer met een vermogen van bijna 47 pk (twee meer dus dan de oorspronkelijke opgave die spreekt van méér dan 45 pk bij 9800 toeren), geen race-kitted standaardfiets : zoals. de A1-R. Daarmee rijden ze in Japan gewoon over straat!" IJ begrijpt: enige tijd stilte van onze kant! De tweede A1-RA racer is bestemd voor Frankrijk, dat tevens vier 500 cc Kawasaki H1-R produktieracers toegewezen kreeg (de regel is: één per land, maar vanwege het grote marktaandeel in Frankrijk ontvangt de Franse importeur vier van deze 75 pk juwelen). Op dezelfde basis als Toersen tracht men niemand minder dan de bekende Australiër Jack Findlay te strikken, die rijdt onder een Frans startbewijs, maar momenteel woonachtig is in Milaan.
Een tweede gegadigde is de Fransman Eric Offenstadt, een man die enkele jaren geleden de tweewielers verruilde voor Formule II en Formule III racewagéns, maar die thans een comeback wil maken met de Kawasaki A1-RA en de H1-R. Naast alle internationale evenementen in Frankrijk zal Offenstadt in een groot aantal GP's uitkomen.

Van boven naar beneden: De 125 cc AGS-Zundapp, vervolgens de 125 cc DKW GS die als enige machine uitgevoerd is met een schommelarm voorvork en tenslotte de Gazelle/KTM betrouwbaarheidsmachine.
Links: De 125 cc Ancillotti motocross is een fraai geconstrueerd machientje van Italiaanse makelij. Krachtbron is de 125 cc Sachs.




motor-no-17-24-04-1970-motor-cocktail_0001.jpg
motor-no-17-24-04-1970-motor-cocktail_0001.jpg (55.92 KiB) 5751 keer bekeken

Aalt Toersen toch op Jamathi

Zondag 26 april a.s. zal Aalt Toersen op Jamathi starten in de 50 cc klasse op het circuit De Beekse Bergen te Hilvarenbeek. Aalt staat — op Jamathi — ook op de deelnemerslijst van de G. P. van Duitsland, waarvan de 50 en 350 cc op zaterdag 2 mei en de overige soloklassen plus de zij spanrace op zondag 3 mei op de Nurburgring verreden wordt. Op zaterdag beginnen de races om 13.15 uur (nadat er 's morgens getraind is) en op zondag om 9 uur.




motor-no-29-17-07-1970-motor-cocktail_0001.jpg
motor-no-29-17-07-1970-motor-cocktail_0001.jpg (179.12 KiB) 5751 keer bekeken

Aalt Toersen won Oostduitse Grand Prix

Met vier landgenoten onder de eerste vijf èn daarbij de ereplaats was de 50 cc race van de Oostduitse G.P. op zaterdag j.l. verreden op de Sachsenring bij Hohenstein-Ernstthal een Holland motorfestival, dat het vlammetje van de hoop voor een wereldkampioenschap voor Aalt Toersen en Jamathi feller doet branden. Na tweemaal achtereen wereldkampioen Nieto, tevens door zijn vier overwinningen weer de grote kanshebber voor dit jaar, regelmatig te hebben verslagen, is het toch wel duidelijk dat de Jamathi van Aalt net dat beetje vermogen meer heeft, dat in het begin van het seizoen er nog niet uit wilde komen. De tweede plaats voor Jos Schurgers op Kreidler is eveneens een prachtige prestatie. Bijna was het voor onze jongens 1 - 2 - 3 geweest, maar op de streep kon Nieto in een vertwijfelde poging nog net Mijwaart dit succes afsnoepen. Het verschil was 30 cm. Toersen vestigde met 132,5 km/u een nieuw racerecord en zijn snelste ronde van 135,2 km/u betekende eveneens een verbetering van het bestaande record.

Uitslag 50cc:

1. A. Toersen, Jamathi;
2. J. Schurgers, Kreidler;
3. A. Nieto, Derbi;
4. M. Mijwaart, Jamathi;
5. J. de Vries, Kreidler;
6. R. Kunz, Kreidler.

Stand wereldkampioenschap:

1. Nieto 82 p.;
2. Toersen 59 p.;
3. R. Kunz 44 p.
4. Schurgers 41 p.;
5. De Vries 35 p.;
6. S. Canellas, Derbi 34 p.;
7. M. Mijwaart 26 p.

De eerstvolgende G.P. is die van Tsjechoslowakije van zondag a.s.




motor-no-34-21-08-1970-internationale-6-urenrace-zandvoort_0002.jpg
motor-no-34-21-08-1970-internationale-6-urenrace-zandvoort_0002.jpg (211.73 KiB) 5751 keer bekeken


Allemaal duimen voor Aalt!!

In tal van sporten hebben Nederlanders ooit een wereldtitel behaald. Dit was o.a. het geval in de wieler-, schaats-, boks-, schaak-, dam-, zwem-, judo- en zeilsport, maar hoewel Nederlandse rijders in de internationale motorsport van oudsher een niet onverdienstelijk nummertje plegen mee te blazen, is het toch nooit-tot een wereldkampioenschap gekomen. Ter staving van onze bewering over verdienstelijk meeblazen brengen wij u slechts in herinnering het veroveren van het voor ons land tot nu toe hoogst bereikbare in de Internationale Zesdaagse, de Zilveren Vaas. Dit wapenfeit werd door onze rijders vijfmaal gepresteerd, in welk aantal alleen de Britten en de Tsjechen ons overtreffen, maar waarin wij nog altijd boven Italië, West-Duitsland en alle andere gegadigden staan. Wij geven toe, dat dit nu langzamerhand teren op oude roem is, want ons laatste succes dateert van 1956. En daaraan zou dus eens iets moeten worden gedaan....
In de internationale motocross, waarvan de bakermat in ons land stond, speelden wij niet de vooraanstaande rol die de Britten, Belgen en Zweden voor zich opeisten. Maar „zeker niet onverdienstelijk" is toch ook hier op velen onzer rijders van toepassing.
In de wegraces was er tegen de sterren op fabrieksmachines niet te rijden, maar ook in deze snelheidssport waren er altijd landgenoten, die eervolle resultaten wisten te behalen. Zeer eervolle zelfs, als ze bij uitzondering eens de kans hadden een echte fabrieksracer te berijden. Behalve goede rijders hebben wij hier ook goede technici. De kans voor deze laatsten kwam, toen door de nieuwe PIM bepalingen in de lichte klassen de zeer speciale racers van de grote fabrieken buitenspel gezet werden. Hierdoor kon Aalt Toersen op Kreidler zich verleden jaar als serieuze kandidaat voor de wereldtitel 50 cc aandienen. Maar de concurrentie zat ook niet stil en Aalt werd verslagen, terwijl de tegen het einde naar voren gekomen tweede Nederlandse gegadigde, Paul Lodewijkx op Jamathi, in Ulster werd uitgeschakeld door een val, veroorzaakt door zijn Spaanse tegenstander.
Verleden jaar lukte het dus niet, maar de fraaie tweede plaats van Toersen gaf hoop voor 1970. Aanvankelijk bleven de overwinningen uit, totdat de ommekeer kwam in de. G.P. van België, die door Toersen, nu op de Nederlandse Jamathi, gewonnen werd. En daarna won hij ook de twee volgende Grands Prix. Zou het dit jaar wel lukken? Telefonische en schriftelijke uiteenzettingen van lezers maakten ons duidelijk, dat er door sommigen vast op gerekend werd. Voor hen moet de onderbreking van Aalt's overwinningenreeks, zaterdag jl. in Ulster, wel een diepe teleurstelling geweest zijn, vooral omdat in sommige berichten vermeld werd, dat door zijn, overwinning in Ulster Angel Nieto nu definitief zijn kampioenschap geprolongeerd heeft.
Dit laatste is niet waar. Wèl is het zo, dat het zeer waarschijnlijk is, dat Nieto — gezien de huidige stand en mogelijkheden — de titel zal veroveren.. Maar Aalt Toersen hééft nog wel degelijk een kans. Een kleine weliswaar, maar in de sport is de overwinning pas behaald na het passeren van de eindstreep.
Elders in dit nummer vertellen wij u, hoe deze kleine kans er nog in zit. De twee laatste races zijn in Italië en Spanje, respectievelijk op 13 en 26 september. En dan allemaal flink duimen voor Aalt!

HARMSZE




motor-no-37-11-09-1970-motor-cocktail_0002.jpg
motor-no-37-11-09-1970-motor-cocktail_0002.jpg (55.33 KiB) 5751 keer bekeken


Recordbrekers?

Twee jaar geleden vestigde Aalt Toersen met Kreidler in Elvington zijn 50 cc wereldrecords met staande start over de 1/4 mijl, 1 kilometer en 1 mijl. Verleden jaar had hij geen gelegenheid om de recorddagen in Elvington mee te maken, maar nu zal hij weer van de partij zijn en op Jamathi trachten de records scherper te stellen. Ook Anton Gebben doet de oversteek naar Engeland. Zijn wapen in de strijd tegen de seconden is een Batavus.




motor-no-49-04-12-1970-motor-cocktail_0001.jpg
motor-no-49-04-12-1970-motor-cocktail_0001.jpg (179.79 KiB) 5751 keer bekeken

Aalt Toersen op 125 cc Maico

Evenals het afgelopen seizoen zal Aalt Toersen in 1971 uitkomen in twee klassen. In de 50 cc klasse blijft hij fabrieksrijder voor Jamathi, maar in de 125 cc klasse zal hij uitkomen op een 125 cc fabrieks Maico. Aalt wordt gesponsord door de firma Piet van Dijk met steun van de fabriek. De machine is identiek aan die van fabrieks-coureur Borje Jansson, hetgeen o.a. betekent een topvermogen van 31 pk, waterkoeling en een 6-versnellingsbak. De eencilinder tweetakt krachtbron komt in een nieuwe type frame te hangen.
Aalt Toersen is niet langer in dienst bij zijn vroegere sponsor Henk Viscaal. De mogelijkheid bestaat dat Aalt over enige maanden in dienst zal treden bij zijn nieuwe sponsor, Piet van Dijk in Enschede.

Jamathi gaat door in 1971!

Een vrij optimistische Jan Thiel, constructeur van de befaamde 50 cc Jamathi, vertelde ons afgelopen week in ieder geval in 1971 door te gaan met Grand Prix racen. De bedoeling is met een twee man sterk team deel te nemen, bestaande uit Aalt Toersen en zeer waarschijnlijk Paul Lodewijkx. De keuze van de laatste hangt af van de uitslag van een medische keuring, die Paul zal moeten ondergaan in verband met zijn ongeval van een jaar geleden. Martien Mijwaart zal in 1971 niet langer zelf rijden, maar zich meer bezighouden met de ontwikkeling. Paul Lodewijkx maakt overigens geen deel meer uit van het Jamathi driemanschap, althans niet direct, maar is sedert enige tijd werkzaam bij de N.V. Holt, Amsterdam.
Hopelijk brengt het seizoen 1971 eindelijk waar Jamathi al zo lang achteraan. jaagt. De prestaties van de Jama-





1970, Vacature: 50 cc Wegracer en potentiële wereldkampioen!


Bron: Motor, No. 16, 17-04-1970
Tekst: H.H.

Scan: peter G


Afbeelding


VAKANT:

EEN 50 CC WEGRACER, POTENTIËLE WERELDKAMPIOEN, V.G.G.V.... (van goede getuigen voorzien, red.)

Wegrenners van het niveau om een wereldtitel te veroveren, vindt men niet dertien in een dozijn. Ze zijn schaars. Wegracemachines waarop een topcoureur naar een wereldkampioenschap kan sturen, zijn eveneens erg schaars.
We hebben in Nederland enkele talentvolle renners, die zich met succes kunnen meten met de snelste coureurs ter wereld. Ze hebben betoond over alle hoedanigheden te beschikken om de sterkste concurrentie in de 50 cc te kunnen verslaan.
In ons land hebben wij enkele racemachines die, als ze al niet sneller zijn dan de racers van andere fabrieken, toch zeker daaraan gelijkwaardig zijn.


We hebben dus de renners, die niet alleen door een chauvinistische bril als favorieten voor het wereldkampioenschap beschouwd worden, maar waarvan de kansen door elke insider in de motorsport, waar ook ter wereld, hoog worden aangeslagen, èn we hebben de 50 cc machines, waarom ánderen ons benijden ... maar renners en machines zó dicht bij elkaar in een klein land, kunnen elkaar niet vinden. Er is — tot nu toe — geen combinatie mogelijk. En of er, nu de tijd dringt want het Grand Prix seizoen staat voor de deur, nog een kans op is, dat een combinatie van de beste renner op de beste machine nog tot stand zal kunnen komen, is hoogst twijfelachtig.

Toch is dit iets, wat door elke motorsportman in ons land gehoopt wordt, iets wat van groot belang is voor de Nederlandse motorsport en iets wat mede van groot belang is voor de naam van ons land.

Verleden jaar telde Nederland in de motorsport plotseling mee. Aalt Toersen won de eerste drie Grands Prix op een dank zij de inspanningen van de Nederlandse importeur verbeterde versie van een oud type Kreidler racer. Het succes was zo groot, dat de tegenslagen in het seizoenbegin van de min of meer in huisvlijt ontwikkelde en gebouwde Jamathi racer, die tactisch bereden door Paul Lodewijkx in onze eigen TT 1968 wereldkampioen Anscheidt verslagen had, en waarvan aanvankelijk zoveel verwacht was, door velen weggewuifd werden. Het ging immers tóch goed, zij het nu door Aalt Toersen op Kreidler?!

Maar toen kwamen voor Aalt de moeilijkheden en kort daarop bleek de Jamathi van Paul het plotseling weer prima te doen. Wéér een Nederlander winnaar van Grand Prix races en we hadden plotseling twee kandidaten voor de wereldtitel.

Het werd echter géén kampioenschap, maar „we" waren er toch héél dicht bij geweest en het eindresultaat op de ranglijst 1969 was mooier dan we ooit hadden durven dromen. Dat was een goed voorspel voor 1970. Dán zou het gaan lukken!

Helaas ... Paul kreeg een zeer ernstig ongeluk en kort daarop werd de succes-combinatie Toersen-Kreidler verbroken. Kreidler-importeur Van Veen ging echter door. Jan de Vries met zijn prachtige staat van dienst in 1969 werd de eerste man en kreeg Jos Schurgers naast zich, terwijl bovendien Jan Huberts als manager werd aangetrokken, die als oude rot in de internationale racerij van veel waarde zou kunnen zijn. Een sterk team dus, en omdat de genezing van Lodewijkx boven verwachting vlot verliep, lagen de sterke Nederlandse troeven weer voor het grijpen ... meende men.

De ontnuchtering kwam toen de Medische Commissie van de KNMV Paul Lodewijkx „voorlopig" geen toestemming gaf om zijn racecarrière te hervatten, omdat dit voor hem in het huidige stadium van zijn genezing een groot gevaar zou kunnen betekenen. Protesten! want Paul voelde zich immers goed en wilde zèlf best weer.

Het is voor hem dan ook een enorme dreun, want als je op toch wel goede gronden mag verwachten, dat je een zeer goede kans op het wereldkampioenschap maakt, is het bijna onverdraaglijk dat je in wat je topseizoen beloofde te gaan worden, aan de kant moet blijven staan. Daarbij kwamen dan nog de zakelijke belangen van het trio, dat gezamenlijk de Jamathi-onderneming vormt en die zagen er met een Paul Lodewijkx op non-actief niet rooskleurig uit. De sportieve en zakelijke belangen gaan hier hand in hand. En niet alleen bij Jamathi

Eerst was er nog hoop, dat Paul slechts enkele G.P. races zou behoeven te missen, maar het werd steeds duidelijker, dat zijn volledige genezing van nóg langere duur zou zijn. En wie moest dan voor de grote Jamathi-successen gaan zorgen? Wie was in staat, de fenomenale topman die Paul gebleken was, te vervangen? Daarvoor was één renner de aangewezen persoon: Aalt Toersen! Aalt was inmiddels in dienst van Henk Viscaal en kon zijn motorsportcarrière voortzetten op de 125 cc ex-Anscheidt en ex-Van Dongen Suzuki. Maar de 50 cc Jamathi, waarvan hij de snelheid kende - aan het einde van het seizoen 1969 was die duidelijk sneller geweest dan zijn Kreidler — zou hem de kans bieden in de 50 cc klasse de top te bereiken.

Maar Toersen had bij de firma Van Veen een arbeidsovereenkomst getekend, die hem gedurende twee jaar na beëindiging van zijn dienstverband verbood op een concurrerend merk te gaan rijden.

Er zijn besprekingen gevoerd tussen de heren Vink en Viscaal ter eenre en Van Veen ter andere, maar alleen hun voornaam Henk hebben zij drieën gemeen, hun Standpunten in deze zaak zijn totaal afwijkend. Van Veen weigert Toersen de vrijheid te geven om op Jamathi te gaan rijden.

Er zijn er, die het op de emotionele toer gooien en de vroegere werkgever van Aalt zijn weigering kwalijk nemen. Inderdaad is het een zure zaak dat, als Toersen niet beschikbaar is, de kans op een Nederlands wereldkampioen sterk is afgenomen. Aan de andere kant heeft Van Veen het volste recht om te weigeren. Hij heeft veel geld in zijn raceteam gestoken uit zakelijke overwegingen. Hij verloor zijn topman, heeft daarvoor in Jan de Vries mogelijk een goede vervanger, maar moet hij deze èn daardoor zijn eigen zakelijke belangen een regelrechte concurrent — die met Jamathi op het ogenblik vermoedelijk sterker is — op zijn dak schuiven?

Intussen weigert de KNMV aan Toersen een startvergunning op de Jamathi in de overweging, dat men niet kan medewerken aan contractbreuk. Maar, meent Viscaal, de betreffende arbeidsovereenkomst zou in dit geval niet van kracht zijn en hij dreigt, een kort geding tegen Van Veen aan te spannen.

Nu praten niet tot een oplossing blijkt te leiden, zou een rechterlijke uitspraak de oplossing zijn. Dan wéét men, of de overeenkomst waaraan Van Veen zich uit te eerbiedigen zakelijke overwegingen wenst te houden, de waarde heeft, die hij er aan toekent, of niet. Maar géén druk uitoefenen door toespelingen over onsportiviteit, want die is hier niet in het geding. Wegracen is een zeer sportieve aangelegenheid, maar fabrieken of importeurs, die de racerij op hoog niveau mogelijk maken, doen dit uit zakelijke overwegingen. Daarnaast speelt „ergens" ook de belangstelling voor de motorsport een rol, want anders gaat men sowieso niet in de motorhandel, maar verkoopt boterbabbelaars of bruine bonen. Dat geeft minder kopzorg en is gemakkelijker in de service.

H.H.





1971:



motor-no-3-15-01-1971-motor-cocktail.jpg
motor-no-3-15-01-1971-motor-cocktail.jpg (65.13 KiB) 5751 keer bekeken


Aalt Toersen begon tuningbedrijf

Aan de Eikenlaan 2 in Staphorst is Aalt Toersen in samenwerking met een tandarts een bedrijf begonnen voor het tunen van tweetakten voor motocross, wegrace en baan. De start is vlot verlopen, want hij kreeg onmiddellijk volop werk van wedstrijdrijders, die graag van Aalt's ervaring gebruik maken om hun motor wat meer vermogen te geven.
Wat zijn raceplannen betreft: in de 50 cc Jamathi en daarnaast een 125 cc, uit enkele mogelijkheden waarvan hij nog moet beslissen.




motor-no-8-19-02-1971-motor-cocktail_0001.jpg
motor-no-8-19-02-1971-motor-cocktail_0001.jpg (190.04 KiB) 5751 keer bekeken


Maico voor Aalt Toersen

Aalt Toersen heeft de 125 cc Maico waarmee hij dit jaar de Grands Prix gaat rijden in huis. Hij heeft deze machines niet van zijn oorspronkelijk gemelde sponsor Piet van Dijk, maar van het raceteam „Sterglas Racing Holland", het team dat ook de Duitser Lothar John sponsort.
Een en ander was binnen een week nadat Aalt in contact gekomen was met de heer G. A. Wilbrink, de big business man achter het Sterglas team, geregeld en nu staat de Maico al bij Aalt in de werkplaats. Het is het laatste type, uitgerust met zes versnellingen (produktie-racers hebben er vijf), met een vermogen van 28 pk bij 12.000 toeren. Voordat het G.P. seizoen begint wordt de motor nog van lucht- op waterkoeling omgebouwd, en Jan Thiel heeft al aangekondigd „eens in de cilinder te willen kijken".
De Sterglas glasfabriek heeft vele zakelijke contacten vooral in Oostduitsland, en zou daarom ook wel een Oostduitse rijder willen sponsoren, maar dat stuit op vrijwel onoverkomelijke moeilijkheden. Lothar John blijft de man die de meeste machines voor het team zal rijden, namelijk drie Yamaha's, een 250 cc TD2, een 350 cc TR2 en een tot 360 cc opgeboorde TR2. Deze machines zijn door Helmuth Fath grondig onderhanden genomen; de krukas is doorboord en de big-ends worden nu onder druk gesmeerd, er is transistorontsteking gemonteerd en de koppeling is niet meer ingesloten.
Via het Sterglas-team is ook een Yamaha TD2 in Hongarije terecht gekomen, en wel bij Honved Sport in Boedapest, een grote algemene sportorganisatie waarvan ook Laszlo Szabo deel uitmaakt. De Yamaha is bestemd voor de hier onbekende rijder Janos Drapal.




motor-no-9-26-02-1971-motor-cocktail_0002.jpg
motor-no-9-26-02-1971-motor-cocktail_0002.jpg (49.45 KiB) 5751 keer bekeken

Receptie Aalt Toersen

Een communicatiestoring was oorzaak, dat wij een verkeerd adres opgaven van de receptie t.g.v. het huwelijk van Aalt Toersen op 3 maart a.s. Die vindt niet plaats in Staphorst, maar in zaal „Takens" te Balkbrug. Het huwelijk wordt voltrokken op het gemeentehuis van Staphorst om 15.00 uur, de receptie is van 16.00-17.00 uur, en van 20.00-23.00 uur in het nabije Balkbrug.





1972:


Riwa GP Kreidler (1972)


Bron: Motor, No. 6, 11-02-1972


Scan: peter G


Afbeelding


50cc PRODUKTIERACER VAN AALT TOERSEN

RIWA GP heet de nieuwe produktieracer die Aalt Toersen in zijn Staphorster tuningbedrijf het leven heeft doen zien; Het is een 50 cc-racertje waarin heel duidelijk de bouwtendensen van het afgelopen seizoen, zoals aangegeven door de winnende v. Veen Kreidlers, verwerkt zijn; de uiterst lage, enigszins „doorgezakte" vorm en de lange stroomlijn met de sleuven voor de stuurhelften, zijn daarvan de meest opvallende kenmerken. Aalt heeft zijn werkplaats inmiddels kunnen uitbreiden met een meetbank waarmee vermogens tot 80 pk gemeten kunnen worden. Het geheel is zodanig gebouwd dat losse blokken gemeten kunnen worden door ze in een bok te monteren. Binnenkort wordt de bank ook geschikt gemaakt om complete motoren te kunnen meten. De produktieracer is voorzien van een blok dat een vermogen levert dat tussen de 13 en 14 pk bij 14.500 tpm ligt. Aalt gaat uit van het laatste type Kreidler, met verbrede tapeinden en een grote luchtgekoelde cilinder. Het blok krijgt een roterende inlaat waarop een Ø 26 mm grote Bing carburateur wordt gemonteerd. Zoals gebruikelijk wordt ook een aangepaste expansie-uitlaat gemonteerd. De ontsteking en de versnellingsbak blijven standaard, maar op wens kan een close-bak geleverd worden. De machine is voorzien van een Kröber toerenteller. De voorvork is een ingekort Marzocchi exemplaar, hetzelfde merk als de gewijzigde achterveerelementen. De wielen zijn voorzien van Dunlop racebanden. De polyester stroomlijn bestaat uit vijf delen wat montage en demontage gemakkelijk maakt. De stroomlijn wordt ook los geleverd voor f 195,—, compleet met ruit, en is ook bruikbaar voor watergekoelde motoren. De koelluchttunnel kan in dat geval verwijderd worden om plaats te maken voor een radiateur.

Foto midden: Hoe iemand op deze sprinter kan rijden is ons een raadsel, maar op de een of andere manier schijnt dat te kunnen.
Foto links onder: Aalt bij zijn nieuwe proefbank. Via een opening in de wand wordt de koellucht aangezogen.

Sprinter

Voor zichzelf heeft Aalt Toersen een uiterst lichte sprinter gebouwd, gewicht slechts 25 kg. Het frame bestaat in feite uit slechts een dunwandige buis die tevens dienst doet als brandstofreservoir. De motor is weer een luchtgekoelde Kreidler RS met roterende inlaat die een vermogen levert van ongeveer 15 pk.

Tijdens proefritten werden al tijden onder de 16 seconden over de 400 meter met staande start bereikt. Er resteren nog enkele maanden om de laatste noodzakelijke seconde te vinden.

Voor meer inlichtingen kunnen belangstellenden zich telefonisch onder nummer 05225-230 melden. Dit is het nummer van tandarts v. d. Wal bij wie Aalt nog steeds gastvrijheid geniet.



Wikipedia:

Riwa

De Riwa was een samenwerking van de Nederlandse wegracecoureur Aalt Toersen en Rieks van der Wal (vandaar: Riwa).

Men bouwde in een werkplaats achter het huis van laatstgenoemde's ouders een 50cc-productieracer met Kreidler-motorblokje. Daarnaast werd een serie opgezet van een grasbaanmotor, ook met 50cc-Kreidlerblok. In later jaren werden de eerste Honda crossmotoren voorzien van een aangepast Riwa-frame.

Rieks van der Wal is ook nog actief geweest als tuner op de raceafdeling van Gebben Motoren in Staphorst.



Riwa Products- motoren
Rollecate 29/B
7711GG Nieuwleusen
0529-484475

Rieks van der Wal zit met zijn bedrijf Riwa products tegenwoordig in Nieuwleusen en maakt nog steeds frames voor de 80 cc grote wielen.

Riwa Products, Vervaardiging van auto's. Detailhandel in en reparatie van motorfietsen en onderdelen daarvan.




motor-no-10-10-03-1972-sprintmachine.jpg
motor-no-10-10-03-1972-sprintmachine.jpg (187.84 KiB) 5751 keer bekeken


Aalt Toersen met de nieuwe sprint-machine die hij in zijn tuningsbedrijf maakte.




wpc1b1803f_05_06.jpg
wpc1b1803f_05_06.jpg (91.06 KiB) 5751 keer bekeken

Aalt Toersen drievoudig wereldrecordhouder

Met een zeer ruime marge heeft Aalt Toersen op Elvington in Engeland tijdens de World Record Break Days van 5 en 6 oktober de drie wereldrecords die volgens plan voor verbetering vatbaar waren, verbrijzeld. Niet zo maar verbeterd, maar zo'n enorm stuk opgeschroefd dat er voorlopig niemand meer in staat zal zijn om ook maar in de buurt te komen.
De kwart mijl met staande start legde Aalt af in 15.502 sec., dat is een gemiddelde snelheid van 93,34 km/uur. (oud record Buscherini — 77.022 km/uur). De kilometer met staande start werd gesteld op 30.318 sec., een gemiddelde snelheid van 118.74 km/uur (oud record Anscheidt — 110.49 km/uur), en de mijl — eveneens met staande start — in 44.392 sec., dat is 130.32 km/uur gemiddeld (oud record Kunz — 108.28 km/uur).




wp9f381d5a_05_06.jpg
wp9f381d5a_05_06.jpg (103.63 KiB) 5751 keer bekeken

Kansje op wereldrecord voor Aalt Toersen?

Tijdens de sprintwedstrijden op het circuit van Zandvoort (zaterdag 21 sept. a.s.) zal Aalt Toersen een poging doen het wereldrecord over de kwartmijl met staande start te verbeteren. Bij eventueel succes zal de gemaakte tijd echter niet als officieel record erkend kunnen worden. Afhankelijk van de tijden, die hij met zijn 50 cc Kreidler Special Sprint weet te registreren, zal Aalt in' oktober in Elvington, Engeland, een officiële poging wagen tijdens wedstrijden van de Engelse bond. Het huidige wereldrecord over de kwartmijl met staande start staat.in de 50 cc klasse op naam van Minarelli met 18,805 sec., een tijd die niet, bijzonder scherp genoemd kan worden. Officieus heeft Minarelli onlangs al eens 16,2 sec. voor zich laten afdrukken. Tijdens proefritten van de Kreidler-ploeg van importeur van Veen zijn echter reeds tijden van 15,7 geklokt en de kans voor Aalt. Toersen om een wereldrecord met Kreidler op zijn naam te krijgen is dus niet denkbeeldig.




nl-het-jamathi-team.jpg
nl-het-jamathi-team.jpg (125.9 KiB) 5751 keer bekeken

aalt-toersen-loopt.jpg
aalt-toersen-loopt.jpg (91 KiB) 5751 keer bekeken

aalt_toersen-1.jpg
aalt_toersen-1.jpg (81.08 KiB) 5751 keer bekeken

aalt_toersen.jpg
aalt_toersen.jpg (73.21 KiB) 5751 keer bekeken

Plaats reactie