Bron: Moto 73, No. 13, 27-06-1975
Tekst: Bruno Bruinsma
Foto's: Frans Oostermeijer en Jan Heese
Scan: Peter G.
Henk van Kessel - Wereldkampioen zonder Motor
De klap kwam voor Henk van Kessel hard aan toen Van Veen op het einde van het vorige seizoen te kennen gaf definitief geen race-motoren meer in te zetten voor wedstrijden om het 50 cc wereldkampioenschap en andere belangrijke internationale motorsport-evenementen. De vermaarde Kreidlers werden te koop aangeboden en al kreeg Van Kessel dan als eerste, met een toch wel belangrijke reduktie, de gelegenheid om zich zo'n machine aan te schaffen, er was geen geld en zo kon het gebeuren dat deze fantastisch draaiende "Nederlandse" 50 cc motoren overgingen in buitenlandse handen. En dat betekende voor Henk van Kessel zonder meer een ramp. De Spanjaard Angel Nieto en de Belg Julien van Zeebroeck waren de gelukkigen, want zij konden beschikken over royale sponsors, die de aankoop mogelijk maakten. Dat de Van Veen-Kreidlers nog altijd uitstekend meekunnen bewijst wel het feit dat Nieto, met technische assistentie van zijn oude rivaal Jan de Vries, in de "bromvliegen"-categorie de kop heeft in het klassement voor de wereldtitel. Henk van Kessel werd toen een wereldkampioen zonder motor. Ergens triest en teleurstellend natuurlijk voor de man uit Wanroy, die een fantastisch seizoen achter de rug had en daarin alles had bereikt wat er voor hem te bereiken was: het veroveren van het wereldkampioenschap.
Foto: Henk met vrouw en dochtertje in zijn privé-paradijsje in Wanroy.
Foto: Rechtsboven: Henks materiaal voor de G.P.'s, v.l.n.r. de 50 cc-er, de 250 cc Yamaha en de snelle 125 cc Bridgestone AGV-Condor.
Foto: Linksboven: Henk van Kessel is met de 125 cc AGV-Condor hard op weg naar het 125 cc kampioenschap en een hoge eindklassering in het wereldkampioenschap.
En al had men dan bij Van Veen aan het begin van het seizoen 1974 nadrukkelijk gesteld dat men zonder meer zou stoppen met de 50 cc wegraces, omdat man andere "dure" objekten in voorbereiding had genomen, zoals de OCR 1000 Wankel en een 50 cc crossmachine met watergekoelde motor, Henk had voor dit jaar toch weer gerekend op de onmisbare steun van het Amsterdamse concern. Het was dan ook een fikse streep door de rekening van Henk en zijn geweldige supportersclub Aldendriel dat Van Veen onomwonden te kennen gaf dat hij eindelijk wel eens geld wilde zien voor de Kreidlers. Het budget van M.S.C. Aldendriel, die in samenwerking met Henk en Huub van Kessel (neen, geen familie) een projekt tot de bouw "van de eerste Nederlandse 125 cc racemotor" onder handen had genomen, was daarop geheel afgestemd en dat was dan ook de voornaamste ,reden dat de Van Veen Kreidlers in buitenlandse handen kwamen. Men heeft er bij M.S.C. Aldendriel alles aangedaan om aan sponsors te komen — vooral secretaris Jan van der Steijn, is geweldig aktief geweest — doch de teruglopende belangstelling voor de 50 cc klasse, maar bovenal de slechte ekonomische situatie in ons land waren oorzaken dat een en ander op niets uitliep. Wel heeft daarna M.S.C.Aldendriel van de Oostenrijker Harold Bartol twee KreidIers kunnen aankopen, waarvan er later één kon worden doorverkocht aan de Engelse renner Mike Greenwood. Voor het andere machientje werden twee blokken gebouwd, waarna men hoopte dat Henk van Kessel met dit niet al te snelle materiaal zijn wereldtitel toch nog op waardige wijze zou kunnen verdedigen.
PIJN
Daar is echter niet veel van terecht gekomen, want het is in de Grands Prix die tot nu toe zijn verreden, zo geweest dat de huidige wereldkampioen slechts een figurantenrol heeft kunnen vervullen. En dat doet pijn ! Vooral een coureur van grote klasse en met enorme kwaliteiten, die Henk van Kessel toch zeer zeker is. Vorig jaar bejubeld en geprezen in verband met zijn sprekende internationale suksessen en nu noodgedwongen rijdend in de grauwe middenmoot, waar geen eer valt te behalen. Van Kessel troost zich met de verwachting van velen die het volgens hem kunnen weten dat de "bromvliegen"-categorie een afgelopen zaak is. De teruglopende belangstelling voor de 50 cc klasse gaat onverminderd voort. Het aantal G.P.'s is dit seizoen van tien naar acht teruggebracht en Henk denkt dat er volgend jaar zeker niet meer dan vijf, zes zullen worden georganiseerd. Die teruggang in de 50 cc klasse betekende voor Van Kessel ook dat het niet mogelijk zou zijn om dit seizoen in het buitenland geregeld in twee klassen aan de start te verschijnen, omdat hij voornamelijk in de lichte klassen "uitkomt". Met het oog op het startgeld — Henk moet met racen aan de kost komen en tot nu toe gelukte dit, in tegenstelling met anders luidende berichten aardig goed — is het noodzakelijk dat hij in twee categoriën kan meerijden. Daarvoor heeft Henk de beschikking gekregen over een 250 cc motor, die hij tegen een gereduceerde prijs kon aanschaffen van Motorstudio Ad Goossens in Mill. Aan deze Yamaha TZ (eigenlijk een standaard) is nog veel aan "op te bouwen" en er zal nog heel wat aan moeten gebeuren wil men kunnen spreken van een perfekt uitgebalanceerde machine. Toch heeft Van Kessel met deze motor niet onverdienstelijk gereden in de G.P.'s die er tot nu toe zijn geweest. Zo werd hij in de Grote Prijs van Italië in de kwartliter-klasse als vijftiende afgevlagd.
EERSTE NEDERLANDSE 125 CC RACER
Zondag 13 april jl. zou voor de organisatoren van de internationale Olof Wegraces en in het bijzonder voor Henk en Huub van Kessel de grote dag worden. Toen was het dan zover dat de eerste in Nederland ontwikkelde 125 cc racemotor in de baan zou komen, onder de naam "A.G.V.-Condor". Een belangrijk jaar van ontwikkeling en experimenteren was voorbij en men hoopte dat het gestelde doel was bereikt, nl. een Nederlandse rijder (Henk van Kessel) op een Nederlandse machine aan de top van de wereldranglijst.
Tot teleurstelling van velen was het in Hilvarenbeek nog lang niet zover, alle optimistische berichten, die zo links en rechts waren gelanceerd, ten spijt. De machine was nog niet gereed voor het "grote" werk. Vanwege de te rijden Grand Prix zijn Henk en zijn „technische staf" veel van huis geweest en kon er dus na de Olof-races 1975 vrijwel niet gebouwd worden aan de nieuwe machine. Ook de andere motoren moesten vanzelfsprekend sekuur en degelijk worden onderhouden en dat vergde eveneens tijd. De streefdatum dat de "echte" A.G.V. Condor aan de start zal komen is gesteld op 28 juni a.s. in de Grote Prijs van Nederland. Assen krijgt dus de primeur en op het Circuit van Drenthe zal Henk van Kessel de Condor "ten doop" houden. Om alle misverstanden te voorkomen wordt er door Henk van Kessel op gewezen, dat hij de goede klasseringen in de in dit seizoen verreden Grands Prix heeft bereikt op de indertijd van Jos Schurgers "overgenomen" 125 cc Bridgestone, die nu al, in overleg met de sponsor, overal werd ingeschreven onder de merk-naam A.G.V.-Condor.
Henks materiaal voor de G.P.'s, v.l.n.r. de 50 cc-er, de 250 cc Yamaha en de snelle 125 cc Bridgestone AGV-Condor.
Foto: Kijkje in de cockpit van de huidige Bridgestone-AGV-Condor. In het midden de toerenteller, links de temperatuurmeter.
De direkte aanleiding om tot de bouw van de A.G.V.-Condor over te gaan was dat Henk van Kessel in het vorige seizoen tot de eigenlijk niet verwachte konklusie moest komen dat hij met de Bridgestone, waar inmiddels zoal het een en ander aan was "veranderd en verbeterd", net iets te kort kwam om bij de wereldtop te komen. Het ontbreken van een zesde versnelling bleek wel het grootste euvel. Alle pogingen om aan een passende zes-versnellingsbak te komen liepen op niets uit. Daar er aan het rijwielgedeelte ook het nodige gesleuteld diende te worden werd besloten om een geheel nieuwe race-motor te bouwen. Steunend op de rijke ervaring van Henk van Kessel en zijn bekwame monteur Huub van Kessel uit Heesch werd een ontwerp op papier gezet. Henk en Huub zorgden voor de tech-nische kant terwijl de kastelein van de sfeervolle bar "De Stoof" te Mill, Aldendriel's secretaris en manager, Jan van der Steijn, het zakelijke gedeelte voor zijn rekening zou nemen. Het enorm kostbare projekt werd financieel mogelijk gemaakt door de M.S.C. Aldendriel, waar men echter blij was dat op het laatste moment nog een sponsor kon worden gevonden nl. A.G.V. Helmen-Import Nederland uit Amstelveen, waar de heer Duis de scepter zwaait.
DE CONDOR SLAAT TOE
Aan de naam Condor werd zodoende A.G.V. toegevoegd. Condor werd gekozen door de leden van M.S.C. Aldendriel en is de naam van een roofvogel die de eigenschappen snel, eerzuchtig, berekenbaar en machtig heeft. Geld speelde bij de voorbereiding en ook tijdens de bouw van de Condor een belangrijke rol, maar steeds was een vaste kern van Aldendriel doorlopend paraat om alle mogelijke hulp te bieden. Bij de M.S.C. Aldendriel wil men bewijzen dat er met bescheiden middelen en eendrachtige samenwer-king gerenommeerde fabrieksteams doeltreffend bestreden kunnen worden. Of men daarin zal slagen kan Assen en daarna ons leren.
Foto: Het nieuwe blok van de 125 cc AGV-Condor.
In ieder geval kan men voor hetgeen dat reeds bereikt werd en voor de financiële offers en vrije tijd die door ongetwijfeld velen werden gebracht, bewondering en respekt hebben. De M.S.C. Aldendriel, met Ad Berens als een energieke voorzitter, Jan van der Steijn als een bekwaam secretaris en Jan van Kempen als een financieel expert, heeft in de vijf jaren van haar bestaan, enorm veel gedaan voor Henk van Kessel, financieel vooral, maar ook moreel. Wat deze mensen hebben gepresteerd grenst aan het ongelooflijke. Er zijn weinig coureurs die zulke fantastische supporters hebben. En dat mag ook wel eens gezegd worden. Henk en Huub van Kessel geven over de nieuwe machine het volgende technische relaas: "De styling van de A.G.V.-Condor is in vergelijking met de Bridgestone van vorig jaar niet zo heel veel veranderd, maar er is wel alles aan gedaan om het gewicht dat vorig jaar 88 kg bedroeg terug te brengen tot 80 kg. Wij zijn hierin volledig geslaagd en dit werd voornamelijk bereikt door het frame te maken van naadloze chroommolybdeen pijp. Voor de polyester tank, het zitje en de kuip werd de wanddikte zo dun mogelijk gehouden. De voorvork is speciaal in Italië vervaardigd en gegoten uit magnesium. Opmerkelijk detail bij deze voorvork is dat de bevestigingspunten van de remklauwen zo laag mogelijk zitten waardoor geen grote remschijven en dus zwaar gemonteerd behoeven te worden. De wielen zijn zogenaamde drie-spaaks-wielen, ook gegoten uit magnesium. De koperen radiateur werd vervangen door een lichtere van aluminium. Er is nu ook een sterke 12 Volts Kröber ontsteking gemonteerd. Alle andere delen van het rijwielgedeelte zoals clip-ons, schetsplaten, voetsteunen, remschijven enz. zijn van eigen makelij, evenals een speciale krukas. Ook het blok is geheel volgens eigen ideeën geconstrueerd. Er werd eerst een mal vervaardigd voor het gieten van de carters. Na het gieten werden de carters bewerkt. Hetzelfde gebeurde ook voor de vervaardiging van de cilinders. Het achterwiel zal worden aangedreven via een veranderde closeratio Yamaha zes-versnellingsbak. Primaire tandwielen en een droge aluminium platenkoppeling zijn ook van eigen makelij, evenals de roterende gedeelten van het motorblok.
CHRONOLOGISCH OVERZICHT VAN DE SUCCESSEN VAN WERELDKAMPIOEN HENK VAN KESSEL
1967 — Eerste raceseizoen van Henk. Kampioen 50 cc NMB met een eigenbouw Kreidler.
1968 — Tweede seizoen bij de NMB. In verband met de omschakeling van een luchtgekoelde motor op een watergekoelde, met veel tegenstand te kampen gehad. Desondanks toch een derde plaats kampioenschap 50 cc klasse.
1969 — Het eerste seizoen van Henk bij de KNMV. Hij werd kampioen in de klasse 50 cc nationaal.
1970 — Bij de KNMV gepromoveerd naar de internationale 50 cc klasse. Vierde plaats kampioenschap. Tevens het jaar van oprichting van M.S.C. Aldendriel, die vanaf toen de financiële zaken heeft geregeld van Henk van Kessel.
1971 — Negende plaats 50 cc klasse internationaal.
1972 — Door M.S.C. Aldendriel werd een 125 cc Yamaha aangeschaft. Henk reed hiermee in de klasse 125 cc nationaal. Hij werd Nederlands kampioen.
1973 — De kampioens-Yamaha werd verkocht en in een gecopieerd Schurgers-Bridgestone-frame werd een nieuw, sneller blok gemonteerd. Met deze machine behaalde Henk achter Jos Schurgers een tweede plaats voor het Nederlands kampioenschap in de 125 cc klasse. In de internationale 50 cc klasse werd hij Nederlands kampioen. Voor het wereldkampioenschap behaalde hij
een vijfde plaats, mede door het feit dat de Kreidler tegen het einde van het seizoen voorzien werd van een Van Veen racekit.
1974 — Van Jos Schurgers werd een Bridgestoneblok met reservedelen gekocht en dit werd gemonteerd in het bestaande 125 cc frame. In Nederland stevende Henk ongenaakbaar op zijn eerste kampioenschap af, maar in de wedstrijden voor het wereldkampioenschap had hij met veel moeilijkheden te kampen. De machine deed qua snelheid niet veel onder voor de concurrentie, maar op korte circuits werd een zes-versnellingsbak erg gemist. Desondanks wist Henk toch een vijfde plaats voor het wereldkampioenschap te behalen met als hoogtepunt een 2e plaats in de G.P. van Zweden. In de 50 cc klasse werd Henk wereldkampioen op een door Van Veen beschikbaar gestelde Kreidler, waarop echter niet in "Nederlandse" wedstrijden kon worden gereden. Henk reed de wedstrijden om het kampioenschap van Nederland op zijn privé-Kreidler en werd hierop onbedreigd kampioen.
Voor dit seizoen heeft Henk financiële en/of materiele steun kunnen vinden bij: A.G.V. Import Nederland (helmen), Burmah Castrol (olie), Champion (bougies), Renold (ketting), Michelin Frankrijk (banden), Motorstudio Goossens Mill (onderdelen 250 cc Yamaha), M.P.-Asu (Ieder) en natuurlijk niet te vergeten M.S.C. Aldendriel
