De laatste races voor het wereldkampioensohap zullen op 14 september a.s. verreden worden op het —voorlopig door de F.I.M. goedgekeurde — circuit van Opatija, de bekende badplaats in de noordwest-hoek van Joegoslavië. Het is de „Grand Prix Adriatique", of wel, zoals de races daar heten, de Velika Nagrada Jadrana. De races worden dit jaar voor de 20e maal georganiseerd en dat was de reden om een aanvraag in te dienen om voor het wereldkampioenschap te mogen tellen. Wellicht zal hier worden beslist of Aaltje Toersen als eerste Neder-lander in de motorsportgeschiedenis een wereldkampioenschap in de wacht kan slepen.
Op bovenstaand kaartje ziet u de vorm van het circuit, dat bij de rijders die er gereden hebben, bijzonder populair is. Onze Nederlanders Han Leenheer, Lous van Rijswijk en Jaap Moojen, die daar als met min of meer succes hebben gereden, kunnen daarover meepraten.
De vorm van het precies 6 kilometer lange circuit is interessant en op twee rechte stukken na is het een echt rijderscircuit. Vanaf de start, die u onderaan links op de schets aan de kustweg langs de Adriatische Zee vindt, gaat het met enkele heel snelle linkerbochten naar de eerste hairpin. Dat stuk van de weg is 8 meter breed, maar de hairpin was veel te smal en omdat de F.I.M. als minimum breedte 7 meter voorschrijft, heeft men daar een groot stuk rotswand opgeblazen om de vereiste breedte te verkrijgen. Via een aantal echt moeilijke bochten klimt het circuit dan omhoog tot 40 meter boven de start-plaats. De breedte is daar 7 meter. Na de zijweg naar Matulji, die u bovenin de tekening ziet, komen de rijders op een 9 meter breed en dalend recht stuk. Daar zal het ontaard hard gaan. Bij de hairpin rechts (waarvan u een foto ziet uit een van de vorige races), komt het circuit weer op de benedenweg langs de zee, die 8 meter breed is en na een niet al te lang recht stuk overgaat in een aantal snelle bochten, waar van de rijders alles gevraagd wordt.
De startplaats is mooi breed en het tijdwaarnemershuis (A) en het daarachter gelegen rennerskwartier zijn bijzonder goed gelegen. Bovendien is rechts van dat rennerskwartier een enorme kampeerplaats, waar veel rijders graag gebruik van maken en waar ze vanwege het heerlijke klimaat, dikwijls graag nog wat na de races blijven toeven.
De vorm van het circuit is mooi, een echt wegrace-circuit, maar we zijn niet zo gelukkig met de afscherming ervan. Bij de hairpins zijn goede uitlopen en daar is zeker geen gevaar, maar bij de klim naar boven en op de bovenweg is het aan de linkerkant een en al scherpe rotswanden en hier en daar ook afwateringsgoten, terwijl rechts een trottoirband en hekken ook al min-der gunstige obstakels vormen. Langs de rest van de baan zijn rechts van de benedenweg ook alweer rotsen en in de bochten vang-rails. De organisatoren denken dat alles met 1100 strobalen te kunnen beveiligen en zij beroepen zich erop, dat er in de 19 jaar heel weinig ongevallen zijn gebeurd.
Het ronderecord staat op 137,15 km per uur in de 500 cc klasse, maar dat zal meneer Agostini weI een heel stuk hoger stellen. Bij de 50 cc is het record 105,2 km/u en dat zal zeker ook grondig gebroken worden.
We wachten met spanning op de resultaten van de races op 14 september. Aalt zal het, vooral op dat dalende rechte stuk van de bovenweg hard te verduren krijgen tegen de oersnelle Derbi's, maar in de bochten zal hij zeker het nodige kunnen in halen. We wensen hem heel veel succes!
NORTIER
Foto: Deze foto van een vroegere race werd genomen in de hairpin rechts op de tekening in de kop.