1979 Kreidler
Na een onderbreking van drie jaar slaagde Kreidler, of beter gezegd Van Veen Kreidler, er in de 50 cc wereldtitel terug te veroveren. Alle troeven werden in 1979 op Eugenio Lazzarini gezet. En mede door het feit, dat de machine veel betrouwbaarder was geworden, zou dit vruchten afwerpen. Aan de buitenkant bleef het Kreidler motorblok haast ongewijzigd. Ook hier gaat het om een liggende watergekoelde ééncilinder tweetakt met een boring en slag van 40 x 39,7 mm. Op de roterende inlaat zit een 28 mm Bing of Mikuni carburateur. De ontsteking komt van Krober en de transmissie vindt plaats door een droge koppeling en een door klauwen geschakelde zesversnellingsbak. Het vermogen van de 55 kilo wegende machine bedraagt 19 pk (14 kW) bij 16.000 tpm. Dit toerental is ten aanzien van het vorige seizoen verlaagd ter wille van de betrouwbaarheid. Het frame bleef zoals het was: een ruggegraat-vakwerkframe van precisiebuis. Wielen, voorvork en remmen zijn Kreidler produkten. Het polyesterwerk onderging de nodige wijzigingen. In het begin van het seizoen was de fabrieks Kreidler uitgerust met een van een „boeg" voorziene stroomlijn en groter zitje. Bovendien verhuisde de radiateur naar de neus van de stroomlijn. Na enige races zat er weer een klein model stroomlijn om de Kreidler en was de machine voorzien van een tweede radiateur, voor het motorblok gelegen. In de laatste GP van '79, die van Le Mans, verscheen Lazzarini aan de start met een machine, waarvan de uitlaat buiten de stroomlijn langs liep. Het is duidelijk, dat er nog wel eens naar concurrent Bultaco werd gekeken. Iets wat Kreidler wel exclusief had, waren de Metzeler banden. Voor het eerst verscheen er ook een machine in de kleinste klasse met slicks op de baan. De Van Veen GP-replica, te koop voor een kleine 15 mille, werd door veel privé coureurs aangeschaft. Het vermogen is ongeveer één pk lager dan de fabrieksfiets. Dit model werd met steun van Van Veen bereden door de geselecteerde rijders Hans Spaan in Nederland en Gerhard Waibel in Duitsland. Hans Spaan was in z'n eerste jaar bij Van Veen erg succesvol en veroverde de Nederlandse titel. Het Kreidler motorblok werd weer door veel rijders in een eigenbouwframe gebruikt. Eén van de mooiste constructies is ongetwijfeld de creatie van Nico Bakker, die op GP niveau gereden werd door Peter Looijestein.