Bron: Motor, No. 27, 07-07-1972
Tekst: Coen Verburg
Scan: peter G
* DUBBEL VOOR NIETO
* 250 CC VOOR SAARINEN
* AGO WERELDKAMPIOEN 500 CC
* ZIJSPAN VOOR ENDERS/ENGELHARDT
De spanning stijgt ten top in de 50 cc-klasse. Dit seizoen lijkt een herhaling te worden van vorig jaar, toen de 50 cc-klasse ook pas in de laatste Grand Prix beslist werd. Met nog drie wedstrijden voor de boeg — Oost-Duitsland, Zweden en Spanje — is de stand nu vrijwel quitte. Jan de Vries en Angel Nieto hebben nu beiden twee overwinningen. Nieto heeft echter drie tweede plaatsen tegen Jan twee, zodat Angel licht in het voordeel is, hoewel tweede plaatsen in deze fase van de strijd niet al te veel gewicht in de schaal leggen. Belangrijk zijn de overwinningen en in dit opzicht lijkt de Oostduitse Grand Prix op de Sachsenring de sleutelwedstrijd te worden tot de 50 cc-titel. De winnaar van Oost-Duitsland krijgt namelijk het mentale ruggesteuntje, dat de ander de twee resterende wedstrijden zal moeten winnen, i.vat vanzelfsprekend een grote opgaaf is! Verrassend snel ging Theo Timmer in Francorchamps. Zijn derde plaats was voor de vele tienduizenden Nederlanders langs het 14,1 km lange circuit een pleister op de wonde voor het feit, dat Jan de Vries het ditmaal in België niet redde. De verklaring is eenvoudig: Jan had een „slechte" motor, d.w.z. een motor die beduidend minder vermogen leverde dan hij feitelijk zou moeten doen. Een vergelijking van de rondetijden en racegemiddelden van vorig jaar zal dit duidelijk maken. Jan won vorig jaar met een gemiddelde van 157.492 km/uur, terwijl Nieto dit jaar slechts 154,779 wist te realiseren. Angel perste er nu een snelste rondje uit van 156.618 km/ uur (5.24,1). terwijl Jan in 1971 een tijd voor zich liet afdrukken van 5.20,0, ofwel een gemiddelde van 158.625 km/uur! Voldoende bewijs dus dat Jan een „slechte" motor had, beduidend slechter zelfs dan vorig jaar, terwijl men inmiddels bij Van Veen toch t.o.v. vorig jaar vermogenswinst geboekt heeft. Geen reden voor paniek dus.
Foto Onder: Een dolgelukkige Angel Nieto vertelt zijn eerste monteur hoe goed het allemaal ging en hoe hard.
Technicus Jurg Möller vertelde ons in Francorchamps nog, dat het geen probleem is dit vermogen continu te houden, alleen ... de hiervoor benodigde tijd ontbreekt feitelijk door de opeenvolging van wedstrijden. Zondagavond verdween de Van Veen-ploeg spoorslags richting Amsterdam, om drie dagen keihard aan de machines te kunnen werken voordat men naar de Sachsenring vertrekt.
Veel pech voor Nederlanders!
Vrijwel niemand van de Nederlandse deelnemers was te spreken over de persoonlijke prestaties na afloop. De pechduivel sloeg dan ook flink toe in het Nederlandse kamp. In de 125 cc-klasse verdwenen zowel Jos Schurgers als Cees van Dongen al in de beginronden van de race uit de strijd. Jan Huberts kon ondanks veel sleutelwerk ook niet tot een goed resultaat komen, terwijl Aalt Toersen slechts dankzij benzine van Jos Schurgers over te hevelen (Jos liep toevallig op de juiste plaats) aan de finish wist te komen. De Maico van Marcel Ankone blies al in de eerste ronde de koppakking er tussen uit, zodat ook voor hem de strijd gauw .gestreden was. In de kwartliterrace zou hij zich echter prachtig revancheren door als tiende te finishen, waardoor hij een wereldkampioenschapspunt rijker werd.
Kopfoto: Start 250 cc met op de eerste rij Granath, Andersson, Dodds, Saarinen, Grassetti, Mandracci, Jansson, Memola, Braun en Gould. Onder: Theo Timmer werd verrassend derde! Rechts: Nieto, Jansson en Andersson stor-men de helling op, Jagend op snelle starter Mortimer„ Rechtsonder: Start 125 cc. Schurgers op kop voor Mortimer, Simmonds, Andersson en Jansson.
Nieto snel er tussenuit!
Een teleurgestelde Jan de Vries zei direct na afloop wel geweten te hebben, dat hij Nieto niet kon houden. De snelle trainingsmotor, waarmee hij precies drie seconden sneller was geweest (5.20,6 tegen 5.23,6) dan Nieto, bleek bij controle niet betrouwbaar te zijn, zodat Jan noodgedwongen voor zijn andere machine moest kiezen. Het vermogen hiervan bleek echter allesbehalve je dät te zijn, zodat de fiets ook nog een tikkeltje hoog gegeard stond (echter lager dan de gearing van vorig jaar). Nieto bleek gewoon niet houden. Al in de eerste ronde wist hij een kleine voorsprong te nemen, die hij in de vier ronden durende race uiteindelijk uit wist te bouwen tot ruim 16 seconden. Jan de Vries bezette constant de tweede plaats, hoewel achter zijn rug Theo Timmer verwoede pogingen deed de 1971 Jamathi dichter bij de wereldkampioen te brengen. Theo had Jan constant in het zicht. Op het dalende gedeelte liep de Kreidler iets weg, terwijl in de klim terug van Stavelot het gat van rond de 5 seconden weer kleiner werd. Wellicht als Theo direct bij de start aansluiting had kunnen krijgen, zou er een spannende slipstream finish in gezeten hebben. Overigens betekent deze derde plaats niet, dat Jamathi qua vermogen op hetzelfde niveau is gekomen als Kreidler en Derbi, want zoals wij al in het begin uitstippelden gingen zowel Jan als Angel dit jaar beduidend minder snel.
De vierde plaats was een fel begeerde positie. Harald Bartol, Rudolf Kunz en Jans Bruins gingen tot op de bodem van hun kunnen om de 8 kampioenspunten verbonden aan deze plaats binnen te halen. Helaas voor Bruins bleken de Kreidlers van Bartol en Kunz net een fractie sneller te zijn, zodat hij genoegen moest nemen met de zesde plaats.
Cees van Dongen had vermoedelijk leuk mee kunnen duelleren in dit gezelschap, want tijdens de training bleek zijn Kreidler precies even snel als die van Kunz en Bartol, maar helaas werd de Rotterdamse crack ook in de 50 cc-race door de pechduivel geveld. Al in de eerste ronde kreeg Cees sluiting in de accu, waardoor hij een flinke wandelmars mocht maken om in de 125 cc te kunnen starten, waar hij opnieuw de wandelschoenen aan mocht trekken. Cees reed met de luchtgekoelde 5- versnellings Yamaha. In de training experimenteerde hij met zijn eigenbouw watergekoelde 6-versnellings motor, maar problemen met de bak waren de reden dat Cees in de race toch maar voor de luchtgekoelde versie koos. Jan Huberts stuurde zich in de 50 cc-race naar een mooie achtste plaats (ondanks een defecte 3e versnelling) achter het Spaanse duiveltje Benjamin Grau, die een niet al te snelle fabrieks Derbi bemande. Herman Meyer, Ton Daleman en Aalt Toersen konden het door te langzame motoren niet verder brengen dan de 12e, 13e en 14e plaats. In de 125 cc vertrok Chas Mortimer als een duiveltje uit een doosje in zijn poging direct een gat te slaan.
Foto boven: Dieter Braun op jacht naar Harald Bartol.
Foto onder: Jarno Saarinen bleek veruit het snelst in de 250 cc-race.
Jos Schurgers was echter bijna even snel en hij bestormde als tweede man de helling. Voor Stavelot werd hij gepasseerd door Nieto, Jansson en Andersson, maar voordat Jos door een vastloper uitviel (of een zuiger of de versnellingsbak, die in de training ook al moeilijkheden gegeven had) smaakte hij het genoegen te mogen constateren dat zijn eigenbouw 125 cc Bridgestone tot de snelste 125 cc-machines behoort. Grootste probleem is nog, dat Jos door de 5-versnellingsbak de te smalle powerband niet optimaal kan benutten. Het gevecht om de eerste plaats tussen Nieto en Mortimer duurde slechts drie ronden.
Daarna schudde Nieto de Engelsman definitief uit het wiel en won de race met een nieuw recordgemiddelde en een nieuw ronderecord, respectievelijk 182.467 km/uur en 185.934 km/uur!
Bijzonder boeiend was het duel om de derde plaats tussen Kent Andersson en diens landgenoot Börje Jansson, die het met zijn Maico echter net niet kon redden tegen de Yamaha twin. Even fraai was het duel van Harald Bartol (Suzuki) tegen Dieter Braun (Maico), dat Bartol in zijn voordeel wist te beslechten. Pikante nood: Bartol heeft vorig jaar zijn Suzuki van Braun gekocht!
Saarinen supersnel in 250 cc
Held van de race was niet de nieuwe 500 cc-wereldkampioen Giacomo Agostini, maar de vliegende Fin Jarno Saarinen, die op verrassende wijze de kwartliterrace won met een racegemiddelde dat slechts een fractie onderdeed voor het winnende gemiddelde van Ago en dat ondanks enige regenval te Blanchimont! Saarinen won onbedreigd met een gemiddelde van 195.465 km/uur (Ago in de 500 cc 196.118 km/uur), wat door de kemphanen om de tweede plaats, bestaande uit Read, Grassetti (die later terug viel door problemen aan boord), Gould, Braun en Dodds, op geen stukken na benaderd kon worden. De tweede plaats bleek uiteindelijk weggelegd voor Gould, die zich niet liet afbluffen door Read. Read remde in eerste instantie Gould eruit voor de hairpin bij La Source, maar Gould dook snel in zijn slipstream en ondanks prof-trucjes zoals slingeren en plotseling rechtop gaan zitten (om Gould te laten schrikken) hield de ex-wereldkampioen het gas strak en klopte hij Read op de streep met een banddikte!
Renzo Pasolini had een slechte start, evenals Kanaya trouwens, en beiden zouden door slecht lopende motoren geen rol van betekenis spelen. Marcel Ankoné weerde zich voortreffelijk in de 250 cc-race. Hij toonde zich na een hard gevecht met Rougerie, Pfirter, Mandracci en Granath de betere van dit kwartet en eiste de tiende plaats op.
Speel het spe
... het leven is mooi, moet Ago gedacht hebben, want evenals vorig jaar gunde hij anderen wat van zijn glorie. Na een snelle eerste ronde stond hij Pagani toe bij hem te komen, waarna deze zelfs enkele ronden kopwerk mocht verrichten. Het meest boeiend was echter het gevecht om de derde plaats, waarvoor een grote groep, bestaande uit Dave Simmonds (die later door schakelmoeilijkheden terrein prijs zou moeten geven), Jack Findlay (die uitviel), Kim Newcombe, Rod Gould en Hideo Kanaya, veel belangstelling toonde. Wellicht had ook Mortimer zich hiemee willen bemoeien, maar helaas voor de Brit moest hij al in de eerste ronde een pitstop maken om bougies te wisselen. Gould verschalkte uiteindelijk Kanaya in de hairpin, maar met een vierde plaats nam de Japanse kampioen op waardige wijze afscheid van de Europese circuits. Wat ons betreft zien wij hem graag terug in 1973!
Een verdienstelijke prestatie leverde Bo Granath, die onopvallend naar voren schoof met zijn 500 cc Husqvarna twin. In de laatste ronde verraste hij ook nog Eric Offenstadt, die zieh veilig waande op de, vijfde plaats, maar wreed wakker geschud werd in de hairpin bij La Source. Enders won in Francorchamps zijn derde zijspanwedstrijd, waardoor zijn kansen op de titel wat sterker geworden zijn. Lutheringshauser bezette constant de tweede plaats met slechts enkele seconden achterstand, terwijl Schauzu en Vincent constant op de derde en vierde plaats te vinden waren. Het gevecht in deze race was afkomstig van Milton, Wakefield en de König rijder Steinhauser, die met elkaar in de slag gingen om de vijfde plaats. Veteraan Lutheringshauser staat thans aan de leiding voor het wereldkampioenschap.
COEN VERBURG
Foto links: Marcel Ankoné op Jacht naar Werner Pfirter en Michel Rougerie in de 250 cc-race.
Foto boven: Prachtig was het duel in de 500 cc-klasse tussen Simmonds, Kanaya (90), Newcombe (66) en Gould (achter Newcombe).
Foto onder: Drie van de groep kemphanen in de 250 cc, voorop Read, daarachter Grassetti en Gould.
UITSLAGEN GP-BELGIE
50 cc-klasse (4 ronden = 56.400 km):
1. A. Nieto, Spanje, Derbi, 21.51,8 = 154.779 km/uur;
2. J. de Vries, Nederland, Kreidler, 22.07,9 = 152.846 km/uur;
3. T. Timmer, Nederland, Jamathi, 22.13,5 = 152.260 km/uur;
4. H. Bartol, Oostenrijk, Kreidler, 22.54,9 = 147.676 km/uur;
5. R. Kunz, Duitsland, Kreidler 22.56,3 = 147.525 km/uur;
6. J. Bruins, Nederland, Kreidler, 23.09,8;
7. B. Grau, Spanje, Derbi, 23.21,3;
8. J. Huberts, Nederland, Kreidler, 23.34,3;
9. L. Fassbender, Duitsland, Kreidler, 24.09,3;
10. S. Lohmann, Duitsland, Kreidler, 24.10,5;
11. H. Hummel, Oostenrijk, Kreidler;
12. H. Meyer, Nederland, Hemeyla;
13. T. Daleman, Nederland, Roton;
14. A. Toersen, Nederland, Kreidler;
15. K. Carlsson, Zweden, Monark;
16. A. Millard, Frankrijk, Kreidler;
17. Persson, Zweden, Monark;
18. T. Keane, Engeland, Kreidler;
19. J. van Haeltert, Belgie, Kreidler;
20. E. Ggilain, Belgie, Kreidler.
Snelste ronde: Angel Nieto, 5.24,1 = 156.618 km/uur.
125 cc-klasse (7 ronden = 98.700 km):
1. A. Nieto, Spanje, Derbi, 32.27,3 = 182.476 (nieuw wedstrijdrecord);
2. C. Mortimer, Engeland, Yamaha, 32.44,3 = 180.886 km/uur;
3. K. Andersson, Zweden, Yamaha, 33.01,8 = 179.291 km/uur;
4. B. Jansson, Zweden, Maico, 33.13,9 = 178.202 km/uur;
5. H. Bartol, Oostenrijk, Suzuki, 33.47,8;
6. D. Braun, Duitsland, Maico, 33.48,4;
7. D. Simmonds, Engeland, Kawasaki, 33.58,6;
8. E. Lazzarini, Italie, Maico, 34.20,2;
9. T. Tchermine, Frankrijk, Yamaha, 35.10,2;
10. R. Mankiewicz, Polen, MZ, 35.55,4;
11. L. Szabo, Hongarije, MZ;
12. G. Fischer, Duitsland. Maico;
13. P. Pileri, Italie, Suzuki;
14. A. Toersen, Nederland, Maico;
15. J. Huberts, Nederland, MZ (op 1 ronde);
16. M. Rougerie, Frankrijk, Aermacchi;
17. S. Lohmann, Duitsland, MZ.
Snelste ronde: Angel Nieto, 4.33,0 = 185.934 lcm/uur (nieuw record).
250 cc-klasse (8 ronden = 112.800 km/uur):
1. J. Saarinen, Finland, Yamaha, 34.37,5 = 195.465 km/uur;
2. R. Gould, Engeland, Yamaha, 35.03,9 = 193.012 km/uur;
3. P. Read, Engeland, Yamaha, 35.04,2 = 192.985 km/uur;
4. D. Braun, Duitsland, Maico, 35.05,0 = 192.911 km/uur;
5. J. Dodds, Australie, Yamaha, 35.16,4;
6. B. Jansson, Zweden, Yamaha, 35.31,3;
7. K. Andersson, Zweden, Yamaha. 35.31,7;
8. T. Länsivuori, Finland, Yamaha, 35.49,3;
9. O. Memola, Belgie, Yamaha, 36.02,2;
10. M. Ankoné, Nederland, Yamsel, 36.38,1;
11. W. Pfirter, Zwitserland, Yamaha, 36.38,4;
12. M. Rougerie, Frankrijk, Yamaha;
13. Mandracci, Italie, Yamaha;
14. B. Granath, Zweden, Yamaha;
15. S. Grassetti, Italie, MZ;
16. O. Chevallier, Frankrijk, Yamaha;
17. G. Bender, Duitsland, Maico;
18. P. Pileri, Italie, Yamaha;
19. R. Pasolini, Italie, Aermacchi;
20. M. Toussaint, Belgie, Yamaha.
Snelste ronde: Jarno Saarinen, 4.15,5 = 198.665 km/uur.
500 cc-klasse (13 ronden = 183.300 km):
1. G. Agostini, Italie, MV, 56.04,7 = 196.118 km/uur;
2. A. Pagani, Italie, MV, 56.37,6 - - 194.211 km/uur;
3. R. Gould, Engeland, Yamaha, 57.23,4 = 191.634 km/uur;
4. H. Kanaya, Japan, Yamaha, 57.23,7 = 191.618 km/uur;
5. B. Granath, Zweden, Husqvarna, 59.33,4 = 184.663 km/uur;
6. E. Offenstadt, Frankrijk, Kawasaki, 59.33,6;
7. J. Lancaster, Engeland. Yamaha, 1.00.03,2;
8. B. Nelsson, Engeland, Yamaha, 1.00.08,1;
9. C. Bourgeois, Frankrijk, Yamaha (op 1 ronde);
10. L. John, Duitsland, Yamaha;
11. R. Chandler, Engeland, Kawasaki;
12. G. Marsovsky, Zwitserland, Linto;
13. P. v. d. Wal, Nederland, Kawasaki;
14. G. Cooremans, Belgie, Kawasaki;
15. Van Haeltert, Belgie, Suzuki.
Snelste ronde: Giacomo Agostini, 4.10,4 = 202.800 km/uur.
Zijspanklasse (7 ronden = 98.700 km):
1. C. Enders-R. Engelhardt, Duitsland, BMW, 33.22,1 - 177.473 km/uur;
2. H. Lutheringshauser-J. Cusnik, Duitsland-, BMW, 3328,0 = 176.951 km/uur;
3. S. Schauzu-W. Kalauch, Duitsland, BMW, 33.56,0 = 174.518 km/ uur;
4. C. Vincent- -, Engeland, Münch URS, 34.12,4 = 173.123 km/uur;
5. G. Milton-Thorento, Engeland, BMW, 34.15,7;
6. T. Wakefield-Mc Pherson, Engeland, BMW, 34.17,4;
7. T. Steinhauser-Rabber, Duitsland, König, 35.23,0;
8. Pourcelet-Domin, Frankrijk, BMW, 36.53,1;
9. H. Binding-H. Fleck, Duitsland, BMW, 36.53,1;
10. J. Duhem- Frankrijk, BMW, 38.13,5;
11. E. Schons-K. Lauterbach, Duitsland, BMW, 38.17,8;
12. Dutton-Wrich, Engeland, BMW;
13. C. Hornby-Griffith, Engeland, BMW;
14. S. Zeh-K. Woijciech, Belgie, BMW;
15. G. Rosez-S. Procyszyn, Belgie, BMW.
Snelste ronde: Klaus Enders-Rolf Engelhardt, 4.41,6 = 180.255 km/uur.
STANDEN WERELDKAMPIOENSCHAPPEN WEGRACE
Stand 50 cc-klasse
1. Nieto
2. De Vries
3. Bartol
4. Bruins
5. Timmer
6. Kunz
7. Huberts
8. Thurow
Hummel