Bron: Motor, No. 3, 16-01-1970
Tekst: Coen Verburg
Scan: peter G
JAN ZOOMBELT: de 125 cc ZWAARGEWICHT KAMPIOEN
Niet minder dan 270 leden telt de supportersclub van Jan Zoombelt, de nationale kampioen 1969 in de 125 cc klasse, die elk met liefde jaarlijks een tientje storten in de clubkas van het Motor Race Team Oldebroek. Naar aanleiding van de wegraces in Oldebroek, die nu al 5 jaar op het Vreecircuit verreden worden, nam een stel enthousiaste vrienden van Jan het initiatief een supportersclub op te richten. Jan vond dit alles in eerste instantie maar matigjes en meende feitelijk, dat hij met zijn één-meter-zevenentachtig en 90 kg schoon aan de haak, best voor zichzelf kon zorgen. Maar ja, met een dergelijk fors postuur is men nu eenmaal zwaar in het nadeel op een 50 cc machine en toen de wegraces in Oldebroek steeds groter en belangrijker werden, sputterde Jan allengs minder tegen en zo begonnen de supporters in 1968 allerlei festiviteiten op touw te zetten zoals bazars, bingo-, feest- en filmavonden, zij maakten bloemstukjes, kaarsenstandaards en kerstversieringen, kortom zijn fans bedachten alles wat geld in het laatje bracht. In nauwelijks 6 maanden tijd vermeldde de bankrekening het trotse bedrag van f 6000,—. Of Jan maar even een 125 cc racemotor naar keus wilde komen uitzoeken? U begrijpt, Jan wilde best, want zegt hij: ,Mijn postuur komt het best tot zijn recht op een zware fiets".
Zijn keus viel op de 125 cc Maico produktieracer, in zijn ogen de meest geschikte machine, niet alleen wat levertijd betrof, maar ook met het oog op de onderdelenpositie. Wij drukken ons slechts zwakjes uit, als wij stellen, dat Jan Zoombelt Jr. het vertrouwen van de supportersclub in zijn rijcapaciteiten voor de volle 100% waar gemaakt heeft. Van de 11 voor het kampioenschap meetellende wedstrijden reed hij er tien, waarvan er 7 in een overwinning eindigden!
Kopfoto: Duel in de 50 ce klasse. Jan Zoombelt (34) in de slipstream van IJpelaar en Post.
Foto boven: Concentratie aan de start van een race in de 125 cc klasse.
In de overige wedstrijden boekte Jan een tweede, een derde en een vierde plaats.
De liefde voor de motorsport kreeg hij als het ware met de paplepel ingegoten, want Jan Zoombelt Sr., die in Oldebroek een florerende bromfiets- en rijwielhandel bezit, waarin Jan Jr. de bromfietsafdeling runt, nam zoonlief al op zeer jeugdige leeftijd mee achterop de buddyseat naar vrijwel alle snelheidswedstrijden die er na de oorlog in ons land verreden werden. Op zestienjarige leeftijd resulteerde dat bij Jan Jr. in het knutselen aan een eigenbouw 50 cc racertje, waarvoor eerst een JLO en later een HMW motortje gebruikt werd. De carrière van de nu 27-jarige wegrace-enthousiast begon echter pas goed in 1961, toen pa op de RAI tentoonstelling een 50 cc Benelli produktieracer kocht, compleet met stroomlijn, wat voor die dagen bepaald een niet alledaagse voorziening was. „Het leek heel wat, maar het was niks!", zegt Jan terugdenkend aan de dag, dat hij in Tubbergen als wegrenner debuteerde. „Ik werd met de auto naar het circuit gebracht, uitgeladen en verder aan mijn lot overgelaten. Ik mocht toen bij Jan Thiel en Martien Mijwaart in de tent komen staan, waardoor wij nog steeds bevriend zijn met elkaar. Ondanks mijn gebrek aan ervaring maakte ik zo waar de derde snelste trainingstijd, wat kennelijk niet zo gewaardeerd werd door enkele concurrenten, want toen ik op zondag mijn Benelli uit de grote biertent haalde, waar ik hem goed toegedekt gestald had 's nachts, bleken onverlaten de carburateur vol met zand gegooid te hebben. Met hulp van Jan en Martien en 50 liter benzine van BP, waarmee alles zo goed mogelijk schoon gespoten werd, kon ik toch in de race starten en zo waar, ik werd nog vierde ook! Dat was mijn vuurdoop".
Ondanks het feit, dat de Benelli in de volgende jaren totaal gewijzigd werd en o.a. uitgerust werd met een Kreidler cilinder en eigenbouw 4-versnellingsbak, bleek het Italiaantje niet snel genoeg te zijn.
In 1964 stapte Jan over op Sachs, waarbij hij uitging van een 50 cc 5-versnellings motorblok, waarvoor hij zelf een frame bouwde. Het zuigergestuurde motortje werd duchtig onderhanden genomen en leverde in de laatste uitvoering in 1967 niet minder dan 9,3 pk bij 11.500 toeren. In 1967 werd ook al geëxperimenteerd met een eigenbouw 6-versnellingsbak — het is snel neer geschreven, maar het betekende bijna een winter werk! —, die in 1968 vanzelfsprekend toegepast werd in zijn eerste Sachs met roterende inlaat. Ook dit werd geheel zelf uitgedokterd en door schade en schande werd Jan steeds wijzer. In 1968 liep de machine nauwelijks beter dan in de periode, dat de Sachs nog uitgerust was met het conventionele inlaatsysteem, maar in 1969 begon de krachtbron na een winter van exerimenteren pk's te produceren en pk's heeft Jan vanwege zijn postuur nooit genoeg.
Zijn opmerkelijke resultaten —hij reed in 1969 reeds voor het tweede jaar internationaal — drongen door naar de Sachs-fabriek in Schweinfurt, waar ir. Keller in de experimentele afdeling ook een blokje met roterende inlaat gebouwd had, dat echter big-ends en drijfstangen consumeerde alsof ze van zoete koek waren. In november 1969 ontving Jan een uitnodiging om met zijn motortje naar de fabriek te komen, waar het blok drie dagen op de proefbank heeft staan gillen, wel ten koste van twee kapotte zuigertjes, maar het bigend en de drijfstang — normale standaard delen — bleven heel! Vermogen 11,2 pk bij 11.500-12.000 toeren! „De ogen van ir. Keller rolden bijna uit zijn hoofd", vertelt Jan trots, „want een dergelijk vermogen had hij zelf nog niet bereikt!"
Het werd een vruchtbaar bezoek voor Jan Zoombelt, die in ruil voor zijn bevindingen fabriekssteun kreeg toegezegd in de vorm van gratis onderdelen en hulp bij speciale bewerkingen. In maart gaat Jan wederom naar de fabriek om te experimenteren met zijn nieuwe motor, waar momenteel hard aan gewerkt wordt.
In zijn werkplaats in de zaak van zijn vader ontdekten wij diverse carters, waarvan de vliegwielzijde vol gegoten was door de fabriek om voldoende vlees te hebben voor het maken van een roterende inlaat.
Foto rechts: Enkele beelden uit de werkplaats van Jan Zoombelt. In het .midden de ombouw van het blok op roterende inlaat. Foto Onder: Een selectie van enkele eigenbouw werkstukken, o.a. koppelingshuizen voor de Maico en een 6-bak voor de 50 cc Sachs.
De motor krijgt het nieuwe type cilinder, dat uitgerust is met enorme koelribben, maar dankzij de relatie met het Jamathi trio staat een watergekoelde versie met behulp van een Jamathi cilinder en kop op het programma. De 27-jarige enthousiast uit Oldebroek, die met zijn vrouw en twee zoons vlak bij de startplaats van het Vreecircuit woont, koestert ook plannen voor een eigenbouw 125 cc racer, waarvoor hij ook de volle medewerking van de experimentele afdeling van de fabriek geniet. Men heeft een speciaal 125 cc blok met 6-versnellingsbak toegezegd!
Vooralsnog houdt Jan het in 1970 bij zijn 125 cc Maico produktieracer, die in de afgelopen maanden duchtig onderhanden genomen is.
Foto: Jan Zoombelt aan boord van de 125 cc Maico, waarmee hij 7 races won.
Het frame werd op diverse plaatsen gewijzigd en smaller gemaakt. Dit geeft in twee opzichten winst: de zitpositie is beter geworden en de machine heeft door de slanke opbouw een betere stroomlijnvorm gekregen.
Met Maico heeft Jan onlangs contact opgenomen wat tot gevolg heeft gehad, dat hij in februari uitgenodigd is op de fabriek. Er wordt in elk geval een nieuw 5-versnellingsblok aangeschaft, maar diep in zijn hart hoopt hij op een speciaal 6-versnellings fabrieksblok, waarmee de Duitse kampioenen rijden. Ondanks de successen in zijn carrière is Jan Zoombelt nog lang niet van plan te stoppen. Zijn enthousiasme wordt gesteund door vader Jan Zoombelt, die in het organiserende vlak veel bemoeienissen heeft met de sport in Oldebroek. Niet alleen is hij voorzitter van de Stichting Circuit Oldebroek, maar bovendien bestuurslid ,van de plaatselijke voetbal- en schaatsvereniging. Geen wonder, dat Jan naast zijn grote liefde voor de motorsport als hobby's voetballen en schaatsen heeft.
Plannen voor het komende seizoen? Naast de wedstrijden in Nederland zou Jan graag enkele wedstrijden in het buitenland rijden. Vanzelfsprekend hoopt hij het vurigst op een start in Assen, althans op een kans om in de training te mogen proberen zich te klasseren!
Verdere plannen: ,Vermageren! Ik moet al bijna alles laten staan om 90 kg te blijven. Ik denk dat ik de dokter het er maar af laat snijden". Gekscherende woorden over zijn postuur, maar ook woorden, waaruit blijkt, dat er met Jan Zoombelt ondanks zijn nadelige postuur het komende seizoen niet te spotten zal zijn in de 50 en 125 cc klasse!
COEN VERBURG