1975, Theo van Geffen en Jan Welvaarts - Vrienden en Rivalen!

Wegrace artikelen en informatie
Plaats reactie
Bericht
Auteur
Gebruikersavatar
Maarten
Beheerder
Berichten: 9743
Lid geworden op: 01 sep 2002, 09:13
Locatie: Den Haag, Nederland
Gegeven waarderingen: 812 keren
Ontvangen waarderingen: 413 keren
Contacteer:

1975, Theo van Geffen en Jan Welvaarts - Vrienden en Rivalen!

#1 Bericht door Maarten » 24 jun 2019, 14:04

Theo van Geffen en Jan Welvaarts - Vrienden en Rivalen! (1975)


Bron: Moto 73, Nr. 3, 07-02-1975
Tekst: Bruno Bruinsma
Foto's: Frans Oostermeijer

Scan: peter G


Afbeelding


Theo van Geffen en Jan Welvaarts - Vrienden en Rivalen!


Toen Theo van Geffen vorig jaar voor de vijfde keer 50 cc wegracekampioen van de NMB was geworden, vond hij het welletjes. Voor hem was er, na een succesvolle periode van acht jaar, weinig eer meer te behalen. Het ging allemaal te gemakkelijk. Gezien zijn uitstekende rijkwaliteiten en snelle materiaal was het voor de 5e maal prolongeren van de titel niet moeilijk, zodat Theo 12 oktober jl. in het sfeervolle café „'t Nieuwe Centrum" te Waspik zijn eerste lustrum-huldiging kon ondergaan.

Vanaf 1969 — toen de grote doorbraak begon — zou hij onafgebroken NMB-kampioen zijn geworden, ware het niet dat Theo in 1971 „slechts" als tweede werd geklasseerd. In een beslissende race draaide hij zijn snelle machientje totaal kapot. Later kwam men er achter wat de oorzaak was geweest: suiker en soda in de benzinetank. Ook bij de NMB was het dus niet altijd koek en ei tussen de coureurs met aanhang onderling.

„Toch heb ik daar altijd veel plezier gehad. Ik vond het er gezellig en meestal was er een voortreffelijke sfeer en kameraadschap. Dat zijn factoren geweest waarom ik niet eerder ben overgegaan naar de KNMV. Motorsport is mijn hobby en ik kon me bij de NMB volop uitleven. Ik heb er enorm veel ervaring opgedaan, ervaring die mij bij de KNMV goed van pas zal komen. Ik heb trouwens een stille hoop gehad dat beide bonden elkaar nog eens zouden vinden. Wat heb je aan al die ongezonde rivaliteit en het elkaar alsmaar tegenwerken. Het zou voor de motorsport in Nederland ongetwijfeld een grote dag zijn als overeenstemming kon worden bereikt tot samenwerking. Wie moet echter de kat de bel aanbinden?", vraagt Theo van Geffen zich af.

Theo was amper 15 jaar toen hij zijn motorsport-carrière hij de NMB begon. Het was op een 50 cc Ducati met drie versnellingen, die zijn vader op de Utrechtse auto-, motor- en bromfietsenmarkt voor een zacht prijsje op de kop had getikt. Dat was in 1967.

Foto: Jan Welvaarts (links) en Theo van Geffen, samen onder dak bij Cyclorama.

Foto: Jan Welvaarts, druk doende om een oude Mercedesbus zodanig om te bouwen, dat daarmee het gehele gezin en de motor naar de circuits kunnen worden vervoerd.

Foto: Theo van Geffen is reeds volop bezig zich voor te bereiden op zijn „nieuwe" motorsportcarrière. Op een speciaal hiervoor aangekochte crossmotor probeert hij zijn conditie op het gewenste peil te brengen.

Van Geffen zou zijn debuut in Reusel maken, maar dat ging allemaal niet door, omdat het een en ander aan zijn uitrusting ontbrak. Hij had zelfs geen leren overall Vanzelfsprekend kreeg hij een startverbod. Het gevolg was dat Theo pas in Heeswijk — nadat hij de nodige spulletjes van Harry v.d. Kruijs had geleend — zijn eerste officiële wedstrijd kon rijden. Een hoge dunk en grote verwachtingen had men niet van het manneke Van Geffen. „Je rijdt maar netjes helemaal rechts van de baan", commandeerde de wedstrijdleiding, „dan hebben al die anderen straks geen moeilijkheden als ze je passeren."

Ondanks het feit dat de zelf „opgevoerde" Ducati stukken langzamer liep dan de meeste andere min of meer perfect uitgebalanceerde machientjes, werd de kleine jongen van 15 jaar van de 48 gestarte coureurs toch als keurige 14e afgevlagd. En daar stonden de experts toch wel even van te kijken. Het manneke had nadrukkelijk zijn visitekaartje afgegeven. Door opvallend goed te sturen — zuinig in de bochten — had de jonge Van Geffen vele van zijn concurrenten met veel bravour achter zich gelaten. Een jaar daarna, toen hij met iets beter materiaal voor de dag kwam, eindigde hij in het algemeen eindklassement op een eervolle zesde plaats. De weg omhoog was begonnen. Want toen hij voor de aanvang van het seizoen 1969 de beschikking kreeg over een Van Veen-Kreidler, was er niemand meer in de „bromvliegen"-klasse die hem kon houden. Theo behaalde van toen af overwinningen en kampioenschappen aan de lopende hand. Begin seizoen 1974 bleek echter dat Theo's Kreidler langzamer was dan die van zijn grootste concurrent en goede vriend Jan Welvaarts, chef-monteur van het Bossche motorhuis Cyclorama, waar motorsport-expert Rins de Groot de scepter zwaait.
Welvaarts had zelfs al drie overwinningen geboekt, voordat Van Geffen zijn eerste seizoen-zege behaalde.

Harry de Boer uit De Meern, een man waaraan Theo veel te danken heeft, kreeg Jan Thiel en Martien Mijwaart zover dat de Kreidler werd „omgebouwd" tot een supersnelle Jamathi, die na nog een vastloper in Ammerzoden — tweede Pinksterdag -- al gauw zo betrouwbaar werd, dat Theo daarna alles in de 50 cc-klasse won wat er maar te winnen was: acht wedstrijden in totaal, waardoor hij toch nog — voor Jan Welvaarts — NMB-kampioen 1974 werd. Met dit laatste kampioenschap op zak stapte hij over naar de KNMV, waar hij in de (test) wedstrijd in Kruiningen met een tweede plaats promoveerde naar de „internationalen". Een snelle promotie dus.

De nu 23-jarige kraanmachinist Theo van Geffen, die met zijn charmante vrouw Joke, die binnenkort haar eerste baby verwacht, in de „nieuwe" Elzenstraat te Brakel woont, zal op eerste Paasdag — u ziet de geschiedenis herhaalt zich — in Heeswijk, nu bij de „koninklijke" opnieuw zijn debuut maken. De Heeswijkse motorclub „De Wisperink" organiseert dan de eerste wegraces van het KNMV-seizoen 1975.

Aan de 50 cc Kreidler-Jamathi zal bij Theo thuis op de vliering nog heel wat gesleuteld moeten worden om het machientje op tijd startklaar te hebben. Van Geffen, die bij de Nationalen hoogstwaarschijnlijk ook in de 125 cc-categorie zal gaan rijden, zal het bij de KNMV niet gemakkelijk krijgen. Daar is hij terdege van overtuigd. Niettemin hbopt Theo dat hij in korte tijd de top in de 50 cc-klasse zal bereiken. Zijn grote wens is in de TT van Assen en andere belangrijke internationale wedstrijden te mogen starten. De Brakelse coureur behoeft zich daarover geen zorgen te maken, vooral niet als hij over goed materiaal kan beschikken. Klasse is er volop en klasse verloochent zich niet.


Afbeelding


Ondanks dat velen, zoals Cyclorama Den Bosch, Euro-Leathers, Castrol Nederland, Technisch Handelsbureau Ragia Oss, Technisch Handels-bureau Lafort Venlo, De Koning-
kettingen Rotterdam, Protar Kerkdriel en niet te vergeten zijn geweldige motorclub „Brabant" uit Waspik en het grote supporters-legioen, die hem in het verleden op fantastische wijze (financieel) hebben gesteund en dit bij de KNMV blijven doen — waarvoor hij erg dankbaar is — wacht Theo nog altijd op één grote sponsor.

Velen zijn er van overtuigd, dat gezien zijn klasse en kwaliteiten, Theo van Geffen binnen niet al te lange tijd de opvolger zou kunnen worden van Jan de Vries en Henk van Kessel. Een goede en royale sponsoring van dit begenadigd talent lijkt in geen geval weggegooid geld!

Jan Welvaarts, 'n laatbloeier

De 35-jarige 50 cc-coureur Jan Welvaarts uit Engelen, een dorpje juist onder de rook van Den Bosch, die evenals zijn NMB-rivaal en goede vriend Theo van Geffen aan het einde van het vorig seizoen overging naar de KNMV, begon pas drie jaar geleden met wegracen. Niet omdat hij voordien geen belangstelling had voor de motorsport, integendeel: bij iedere min of meer belangrijke wedstrijd was Jan Welvaarts present. Als toeschouwer echter. Zelf racen was er niet bij.

„Financieel was het voor mij geen haalbare kaart. Het materiaal was voor mijn doen veel te duur", zegt Jan. „Zo'n zeven jaar geleden heb ik de motor van Henk van Kessel, waarop hij kampioen werd bij de NMB, gekocht, maar er is van racen toen niets gekomen. Om de motor op te kunnen knappen, had ik geen geld meer. Vier jaar later kwam het er toch nog van toen Jack Kant, de bedrijfsleider van Cyclorama en mijn directe chef, zich met een en ander gingen bemoeien. Ik kreeg materiaal waarmee ik letterlijk en figuurlijk vooruit kon en ik promoveerde dan ook vlot naar de 50 cc A-klasse van de NMB.

Toen er successen kwamen was er ook al gauw een supportersclub van zo'n vijftig man. Met de enorme steun van deze mensen en Cyclorama kon een fantastisch goed draaiende Van Veen-Kreidler worden aangeschaft. Weliswaar werd ik steeds tweede in het eindklassement, maar ik heb Theo vaak het vuur heel na aan de schenen gelegd. Begin vorig seizoen won ik zelfs vier wedstrijden achter elkaar. Later kreeg Theo de snelle Jamathi en toen kon ik hem niet meer bereiken. In de eindstand kwam ik weer op de tweede plaats, echter wel voor de jonge Peter Vrijdag, waarvan men grote verwachtingen had."

Jan Welvaarts beschouwt het motorracen als een hobby, in de eerste plaats voor zichzelf, maar ook voor zijn vrouw Tonny en hun zes kinderen, twee jongens en vier meisjes. Bij de NMB was het zo dat het gehele gezin Welvaarts practisch alle weekeinden van het seizoen vertoefde in een of ander rennerskwartier ergens in Nederland. De kinderen hadden het hier goed naar hun zin, het was een geweldig feest, ieder weekeinde opnieuw.

Bij de KNMV zullen die gezellige „uitstapjes" minder worden. Daar worden immers niet zoveel wedstrijden georganiseerd als bij de NMB.

Jan is volop bezig om een oude Mercedes-bus zodanig op te knappen dat hij daarmee in de toekomst vrouw, kroost en motor naar de circuits kan vervoeren. Er is nog wel het een en ander aan te doen, maar met de onmisbare steun van helper Jan Herwijnen zal het best in orde komen.

Jan Welvaarts zegt dat hij momenteel kan beschikken over een uitstekend machientje, dat nog is ontwikkeld door Kreidler-specialist Jörg Möller. De motor is zeer betrouwbaar. Jan is nog nooit tijdens een wedstrijd uitgevallen. Dat zegt toch wel iets.

Welvaarts weet, dat hij bij de KNMV niet direct voorin kan meedraaien. Toch werd hij in de (test)wedstrijd in Kruiningen als derde afgevlagd, een opmerkelijke prestatie, waarna promotie naar de Internationalen prompt volgde. Een mooi succes zo in het begin van zijn nieuwe carrière. „Ik heb bij de NMB altijd prettig gereden. Maar ik wilde wel eens wat anders. De jaren beginnen — ook voor mij — te tellen en ik zou toch o zo graag de TT van Assen eens willen rijden. Misschien zit dat er nog net in. Met de steun van de supporters en niet te vergeten het motorhuis Cyclorama kan ik het bij de KNMV nog ver brengen."

Dat Jan Welvaarts bij de KNMV in de 50 cc-klasse goed zal mee kunnen, daarover zijn de experts het wel eens. Hem kennende zal hij op eerste Paasdag in Heeswijk goed voorbereid aan de start van zijn eerste officiële KNMV-wedstrijd komen. De concurrentie zal met Jan Welvaarts volop rekening hebben te houden. Dat zal hij, zo verzekerde hij ons, in Heeswijk onomstotelijk bewijzen.

Foto: Theo van Geffen met vrouw Joke en onafscheidelijke poedel.

Plaats reactie