1973-07-01, GP België - Twee Nederlandse Overwinningen!

Wegrace artikelen en informatie
Plaats reactie
Bericht
Auteur
Gebruikersavatar
Maarten
Beheerder
Berichten: 9743
Lid geworden op: 01 sep 2002, 09:13
Locatie: Den Haag, Nederland
Gegeven waarderingen: 813 keren
Ontvangen waarderingen: 413 keren
Contacteer:

1973-07-01, GP België - Twee Nederlandse Overwinningen!

#1 Bericht door Maarten » 25 jun 2019, 21:32

GP België - Twee Nederlandse Overwinningen! (1973)


Bron: Moto 73, Nr. 14, 13-07-1973
Tekst: Erich Winter
Foto's: Jan Heese en Wim Castricum

Scan: peter G


Afbeelding

g.p. van belgië

twee nederlandse overwinningen


verslag Erich Winter
foto's Jan Heese en Wim Castricum

Foto links boven: Jan de Vries, zegevierend.
Foto rechts boven: Foto: Jos Schurgers en verloofde Annemarie, gelukkig na Jos' eerste G.P.-zege in de 125 cc.
Foto onder: Start 50 cc. Bordens (76), Cees van Dongen (82). Gedlich (36) en Theo Timmer (10) zijn snel weg. Jan de Vries (2) hangt in het middenveld.


Voor het vervolg op het wereldkampioenschapsgebeuren was het gehele circus van Assen naar de Belgische Ardennen getrokken om daar te gaan pogen het behaalde puntenaantal te vergroten.

Hoewel de toestand na het gebeuren voorafgaand aan de G.P. van Joegoslavië enigszins gespannen was, konden we toch vaststellen, dat de nuchter denkende rijders de overhand hadden op een paar kwaadwillenden.

Het was wel frappant, dat men zich in Assen niets in het hoofd gehaald had en zelfs niet had gesproken over een opwarmronde. Had men wellicht door, dat de Asser organisatoren niet zo gemakkelijk waren of zat de schrik van de gevolgen van de rijdersstaking van 1956 er nog een beetje in?

In ieder geval ging men er ook in België van uit, zo veel als mogelijk was aan de beveiliging te hebben gedaan en opnieuw kregen de rijders de kans om dit zelf in ogenschouw te nemen.

Doordat het aantal strobalen nog moest worden uitgebreid, werd besloten de trainingen te beperken tot vrijdag en zaterdag, om zó voor optimale veiligheid te kunnen zorgen. In de trainingen werden overigens reeds verscheidene records om zeep geholpen, wat er wel op duidde, dat men zich niet geremd voelde wat het circuit betreft.

Mede aangelokt door de welhaast tropische weersomstandigheden, waarbij nog het feit kwam, dat de vakanties in België en in Nederland net waren begonnen, omzoomden voor het eerst méér dan 100.000 toeschouwers de „Omloop. van Francorchamps", waar per traditie de G.P. van België wordt verreden.

Zoals gewoonlijk moesten ook nu de kleintjes de spits afbijten en in zinderende hitte maakten zij zich tegen het middaguur op om hun strijd op dit snelle circuit uit te vechten. Het is ongelofelijk, dat deze machientjes bestand blijken tegen dergelijke thermische belastingen. De Van Veen/ Canon stal kon voor wat hun rijders betreft gerust zijn, want beiden stonden op de eerste startrij. Hoewel Jan de Vries niet vlot wegkwam, kon hij toch de strijd opnemen, zij het voorlopig in het middenveld, doch Kneubühler kwam helemaal niet weg. Zijn machine wilde niet lopen, hoewel hij tot aan de brug van Eau Rouge, onder aan de helling duwde.


Afbeelding


Na nog een verwoede poging gelukte het eindelijk en toen kregen we een inhaalrace te zien, die toch wel duidelijk maakte, welk een talentvol rijder dit is.

Het moest bovendien vlug gebeuren, want de wedstrijd duurde slechts 4 ronden.

Jan de Vries had met de konkurrentie geen moeite en werd via een rekord-ronde van 162.224 (!) winnaar. Dit rekord dateerde overigens uit 1967, toen Katayama dit met een 14-versnellings fabrieks-Suzuki vestigde. Ook het racegemiddelde, eveneens in 1967 gevestigd en wel door Anscheidt, moest eraan geloven. Kneubuhler pakte ook in de laatste ronde nog Theo Timmer, die hierdoor derde werd met een duidelijk minder snelle motor. Men moet hem hebben zien rijden om ook zijn prestatie naar waarde te kunnen schatten. Gelukkigste man van het gehele veld was zonder twijfel Rudi Kunz, die voor het eerst sinds onheugelijke tijd weer een wedstrijd uitreed en wel op de 4e plaats.

Bij de 125 cc start voelden veel Nederlanders zich niet zo gelukkig met het feit, dat Jos Schurgers niet op de eerste startrij stond, terwijl Nieto de eerste plaats bezette. Of het tactiek was of niet, een feit is dat Jos er bij de start als een hazewind vandoor ging en als eerste de helling van Burnenville beklom.

Een poging van de Franse kampioen, Thierry Tchernine op zijn prachtige, door Jack Germain geprepareerde Yamaha-twin, Jos hier voorbij te gaan lukte maar gedeeltelijk en werd vrijwel in de kiem gesmoord.

Uit de eerste van 7 ronden kwam Schurgers tenminste als leider tevoorschijn met Nieto op zijn hielen en de hele meute weer kort daarachter.

„Een hele hijs voor Jos", zo dachten wij. En jawel, in de derde ronde kwam Nieto dichter en dichter bij Schurgers, waarbij echter ten opzichte van de rest, aangevoerd door een fel vechtende Mortimer en Lazzarini, wat lucht geschapen was.

Van Schurgers' voorsprong uit de 2e ronde van ongeveer 6 sec was niet meer dan 2 sec overgebleven en we vreesden al, dat inderdaad Nieto voldoende over had om tegen het einde de beslissende slag te kunnen slaan.

Toen hij dan ook halverwege de 4e ronde in Malmedy aan de leiding werd gemeld, geloofden we toch teveel te hebben verwacht. Doch Schurgers kwam terug, hernam de leiding en stond die tot op de streep niet meer af. Dat Nieto's motor in de laatste ronde duidelijk aan vermogen inboette, doet aan deze prestatie helemaal niets af, want de beslissing was toen al gevallen. Bovendien bleek hieruit eens te meer, dat Nieto eenvoudigweg te veel moet geven om de Haarlemmer te kunnen bedreigen, waardoor hij keer op keer, hetzij door materiaalmoeilijkheden of door zenuwaandoening, geen definitief voordeel kan forceren.

Toen over de heuvels van de Ardennen ter ere van onze sympathieke landgenoot ons volkslied weerklonk, had hij moeite met zichzelf. Doch ook dit is een onderdeel van onze prachtige sport en hij was het toch maar, die voor het eerst in de geschiedenis van het wereldkampioenschap ons land een overwinning bezorgde in een G.P., in een andere klasse dan de 50 cc. En dat op eigen kracht en door eigen bekwaamheid!

Chas Mortimer had het pleit al in zijn voordeel beslecht, toen Lazzarini uitviel. Hierdoor kwam Minhoff op de 4e plaats binnen, zij het dat hij de hele race een fel belager vond in Riszard Mankiewicz. Henk van Kessel eindigde op een keurige 9e plaats, waarvoor ook alle waardering.

De race van de kwartliters moest normaal gesproken een zacht eitje zijn voor Lansivuori, omdat op dit ogenblik deze volledig fabrieksrijder is voor Yamaha-Motor.

Het is ons een raadsel, waarom men dit poogt te verbloemen door permanent de naam van de Finse importeur,


Foto rechts boven: De vreugde van de overwinning wordt gedeeld tussen Jos Schurgers en Jaap Timmer, die in de tropische hitte graag een glaasje Martini meepakte!

Foto midden links: Een 3e plaats voor Theo Timmer, die nu samen met Jan de Vries de wereldranglijst aanvoert.

Foto midden rechts: Teuvo Lansivuori: ongenaakbaar in de 250 cc.


Afbeelding


Foto: Michel Rougerie (Harley Davidson), 4e in de 250 cc.

Arwidson, te gebruiken. Dit terwijl de fabrieksmonteurs, Nobby Clark en Vince French alle technische ondersteuning verlenen die maar mogelijk en nodig is. Men heeft voorgegeven uit piëteit tegenover Jarno Saarinen dit jaar geen aktiviteiten meer op wegrace-gebied te zullen ontplooien, maar gaat niettemin gewoon door.

Niemand zal Yamaha het wereldkampioenschap misgunnen, zeker gezien de geweldige moeite en investeringen, die men zich ervoor heeft getroost.

Doch de huidige gang van zaken wekt beslist de indruk, dat men het voor zichzelf wil verbergen daarnaar te streven. De enige man, die Länsivuori partij zou hebben kunnen bieden, Dieter Braun, kwam uit de eerste ronde langzaam rijdend aan de pits terug. Zijn achterveer-elementen lieten aan demping zodanig te wensen over, dat de machine onbestuurbaar werd. Reden genoeg om te stoppen. Dat hij evenwel in de 500 cc klasse door hetzelfde euvel uitviel, komt mij onbegrijpelijk voor. Hieruit blijkt beslist geen overmaat aan voorbereiding voor een dergelijke belangrijke wedstrijd. John Dodds pakte nu de 2e plaats op 21,2 sec achter Teuvo, zonder ook maar iemand in zijn buurt te dulden. De 3e plaats was, na een langdurig gevecht, geleverd met Pileri, medewerker van de in Italië wonende Duitse ingenieur, Peter Dürr, voor het Belgisch idool, Oronzo Memola. Deze heeft zich echter tot taak gesteld, de in België stiefmoederlijk behandelde 350-klasse weer nieuw leven in te blazen en als eerste stap hiertoe besloten dan ook maar. met een 350 cc motor te rijden. Dat dit bij de andere 250-rijders niet zo erg op prijs gesteld wordt is begrijpelijk en Oronzo werd dan ook gediskwalificeerd. Aangezien hij evenwel vorig jaar al sterk hiervan werd verdacht, zonder dat men hem heeft kunnen vangen, hij zich bovendien voor zijn gedragingen tijdens de 1000 km-race in Mettet in 1972 reeds een (voorwaardelijke?) schorsing op de hals gehaald had, zal men nu niet zo lankmoedig zijn. Een zegsman van de F.M.B. deelde mij mee, dat men in de komende week hierover een beslissing zal nemen, doch dat hij (Memola) erop kan rekenen, dat die deze keer hard zal zijn. Ondanks het feit, dat velen de 500 cc klasse reeds als beslist beschouwden, was de spanning vóór de start te proeven. Zou Ago? Zou Read? Of zou wellicht een ander, als beide kemphanen nu weer eens zouden uitvallen. Niets van dit alles bleek in de wedstrijd waar te worden. Agostini toonde weer zijn oude klasse en liet duidelijk zien ook met Phil Read geen problemen te hebben als hij maar op zijn oude, vertrouwde 3-cilinder kon rijden. Dat deze ook nu weer rap genoeg is moge blijken uit de verbetering van het ronderekord, dat sinds 1969 op zijn naam stond. Het kwam tijdens deze race van 210273 op 210.709 km/uur en hierdoor wordt wel duidelijk, dat hij nog steeds niet op zijn retour is. Aan de finish bedroeg zijn voorsprong op Read maar liefst 1 min en 15 sec. Naar mijn smaak kunnen we ook in deze klasse dit jaar nog veel genieten, zij het dat het in een heel andere vorm komt, dan wij ons aan het begin van het seizoen hebben voorgesteld.

Jack Findlay had niet veel moeite met Newcombe, terwijl Dieter Braun uitviel als boven gemeld. Een prachtprestatie leverde ook Ernst Hiller, die kans zag om zich Kneubühler, weliswaar op een niet erg snelle Yamaha, van het lijf te houden. Helaas moest hij in de 7e ronde zijn mooie 5e plaats door oververhitting van zijn König prijsgeven en aan de pits stoppen. Heel leuk was het voor Piet v.d. Wal, dat hij hier een 8e plaats kon veroveren met in zijn kielzog Marcel Ankoné op een niet meer zó jonge Yamsel. Ago behaalde in Francorchamps zijn 8e achtereenvolgende overwinning in de 500 cc klasse, wat tevens een 15e in successie en de 17e in totaal betekende voor MV-Agusta op het circuit van Francorchamps. Alle eer! Het sluitstuk van de dag ging prompt op tijd van start en bij de zijspan-kombinaties lijkt het wel of men nu maar afwacht wanneer Klaus Enders ermee stopt. Van een strijd om de kop was echt

STANDEN WERELDKAMPIOENSCHAPPEN WEGRACE

50 cc klasse:


1. Theo Timmer (Jamathi) 15 + 8 + 12 + 10 = 45 punten
1. Jan de Vries (v. Veen-Kreidler) 15 + 15 + 15 = 45 punten
3. B. Kneubhler (v.Veen Kreidler) 12 + 15 + 12 39
4. G. Thurow (Kreidler) 10 + 10 + 6 26 5,
5. H. Rittberger (Kreidler) 8 + 3 + 6 + 1 + 4 = 22 53
6. Jan Huberts (Kreidler) 5 + 6 + 5 + 5 21 ,7

125 cc klasse:

1. K. Andersson (Yamaha) 15 + 15 + 15 + 15 + 15 = 75
2. Jos Schurgers (Bridgestone) 10 +' 12 + 10 + 15 47 7
3. E. Lazzarini (Piovaticci) 8 + 6 + 10 + 8 + 15 = 47
4. A. Nieto (Morbidelli) 10 + 12 + 12 34 55
5. C. Mortimer (Yamaha) 12 + 10 + 10 32 >7
6. R. Minhoff (Maico) 4 + 5 + 12 + 8 29 55

250 cc klasse:

1. J. Saarinen (Yamaha) 15 + 15 + 15 45 55
2. T. Unsivuori (Yamaha) 6 + 8 + 10 + 15 39
3. D. Braun (Yamaha) 8 + 15 + 15 38 5>
4. H. Kanaya (Yamaha) 12 + 12 + 12 = 36 5' 55
5. J. Dodds (Yamaha) 6 + 4 + 10 + 12 32 55
6. C. Mortimer (Yamaha) 4 + 10 + 6 + 6 + 4 30 55

350 cc klasse:

1. T. Unsivuori (Yamaha) 10+ 10 + 15 + 12 + 10 = 57 55
2. G. Agostini (MV-Agusta) 15 + 15 + 15 = 45 5>
3. K. Andersson (Yamaha) 6+ 4 + 10 + 8+ 5 = 33 53
4. J. Drapal (Yamaha) 15 + 15 = 30 25
5. D. Braun (Yamaha) 5+ 4 + 12 + 6 = 27 55
6. J. Dodds (Yamaha) 8 + 10 + 8 = 26

500 cc klasse:

1. P. Read (MV-Agusta) 12 + 15 + 15 + 12 54 77
2. K. Newcombe (König) 6 + 10 + 15 + 12 + 8 51 5!
3. J. Findlay (Suzuki) 1 + 15 + 6 + 10 32 >7
4. J. Saarinen (Yamaha) 15 + 15 30 75
5. W. Giger (Yamaha) 5 + 12 + 6 + 5 28 •5
6. H. Kanaya (Yamaha) 10 + 12 22 ••

Zijspanklasse:

1. Enders/Engelhardt (BMW) 15 + 15 + 15 + 15 + 15 + 15 = 90 3,
2. Vanneste/Vaneste (BMW) 5 + 10 + 10 + 8+ 6= 39 33
3. Schwrzel/Kleis (König) 10 -I- 6 + 12 + 10 38 77
4. Gawley/Sales (König) 12 + 12 + 12 36 55
5. Schauzu/Kalauch (BMW) 5 + 12 + 8 ■■■ + 8 33 55
6. Luthringhauser/Hahn (BMW) 8 + 8 + 10 MEM 26 5>


Afbeelding

geen sprake, terwijl Enders eens te meer de indruk wekte halfgas te rijden. Het blok, waarvan men bij BMW zegt, dat het 72 pk heeft, moet sterker zijn dan de Königs. Juist op een baan als Francorchamps blijkt wel of men vermogen heeft of niet.

Niettemin, als Enders het bestaande ronderekord van Helmut Fath met bijna 4 km/uur verbetert, is dit een geweldige prestatie.

Dat de Königs wel supersnel, doch nog maar matig betrouwbaar zijn, moge blijken uit het feit, dat alleen Gawley en Steinhausen de finish bereikten. Boret verloor water en Schwärzel verspeelde een krukas, hetgeen niet bevorderlijk is voor het uitrijden van de race.

Al met al een fijne racedag, die zonder noemenswaardige ongelukken verliep.

Foto: Kim Newcombe (Konig), tweede op wereldranglijst 500 cc.


UITSLAGEN FRANCORCHAMPS:

50 cc klasse (4 ronden is 56,400 km):


1. J. de Vries, NL, Kreidler, 23.02,2 is 160,861 km/uur;
2. B. Kneubühler, CH, Kreidler, 23.32,9 is 157,042 km/uur;
3. Th. Timmer, NL, Jamathi, 23.35,1 is 156,775 km/uur;
4. R. Kunz, D, Kreidler, 23.48,8;
5. G. Thurow, D. Kreidler, 23.49,4;
6. J. Huberts, NL, Kreidler, 2156,4;
7. H. Rittberger, D, Kreidler;
8. W. Gedlich, D, Kreidler;
9. H. Hummel, A. Kreidler;
10. C. van Dongen, NL, Kreidler.

Snelste ronde: J. de Vries, 5.12,9 is 162,224 km/uur.

125 cc klasse (7 ronden is 98,700 km):

1. J. Schurgers, NL, Bridgestone, 32.58,7 is 179,572 km/uur;
2. A. Nieto, E., Morbidelli, 33.22,2 is 177,464 km/uur;
3. C. Mortimer, GB, Yamaha, 34.08,8 is 173,428 km/uur;
4. R. Minhoff, D, Maico, 34.39,6;
5. R. Mankiewicz, PL, MZ, 34.40,5;,.
6. T. Tchernine, F, Yamaha;
7. H. Hummel, A, Yamaha;
8. M. Salonen, SF, Yamaha;
9. H. van Kessel, NL, Yamaha;
10. R. Serrex, C, MZ.

Snelste ronde: A. Nieto, 4.37,7 is 182,786 km/uur.

Plaats reactie