2006, De dubbele Rittberger
- Maarten
- Beheerder
- Berichten: 9762
- Lid geworden op: 01 sep 2002, 09:13
- Locatie: Den Haag, Nederland
- Gegeven waarderingen: 833 keren
- Ontvangen waarderingen: 420 keren
- Contacteer:
2006, De dubbele Rittberger
De dubbele Rittberger (2006)
Bron: Klassik Motorrad
Foto's: Archiv Herbert Rittberger, Jürgen Gaßebner
Auteurs: Jürgen Gaßebner
Klassik Motorrad zocht de techneut in het Schwabische land op.
Herbert Rittberger en een fabrieks Van Veen Kreidler die ooit bereden werd door Eugenio Lazzarini..
Geboren in 1949 groeide Herbert Rittberger op in het grootse tijdperk van de motorsport. Als kleine jongen kreeg hij mee wie John Surtees was en al opgroeiend richting gemotoriseerde voortbeweging werden dat voor de jonge en motorsportgekke Herbert de race idolen als Jim Redmen, Mike Hailwood en ook Hans- Georg Anscheidt met een vanzelfsprekendheid als Matchbox autootjes voor zijn leeftijdgenoten.
Kortom hij werd gegrepen door een racekoorts en daarom werd dan ook zijn eerste machine, een Kreidler Florett, vanzelfsprekend voorzien van een racetrim. Een race zitje en een volledige stroomlijn net zoals een paar clip-ons die duidelijk onder ook kroonplaat zaten, dwongen de man met het ideale jockey figuur in de gewenste racehouding voor op straat.
Het begin: Een Kreidler Florett, natuurlijk in race trim met kuip, clipons en racezitje..
Zijn eerste race, een bergrace in Stadtsteinach met 9,5 pk sterke motor dankzij de Florett racekit.
"Het duurde niet lang of ik wist voor mijzelf dat ik moest gaan racen", herinnert zich Herbert Rittberger aan deze tijd waarin hij in opleiding was voor machinebankwerker. Binnen drie jaar, in 1968 was het zover en het racetalent uit Schnait, een wijndorpje onder de rook van Stuttgart, nam deel aan zijn eerste race voor de junioren beker. Uiteraard in de 50 cc klasse en natuurlijk op Kreidler. Juist in dit jaar bood Kreidler voor 299,70 Dmark de zogenaamde racekit aan waarbij een blok van een Florett uit de serie doormiddel van cilinder, cilinderkop, zuiger, Dell'Orto SSi carburateur en racebougies aan een achtenswaardige 9,5 pk bij 12000 rpm werd geholpen. Er volgde een aantal leerjaren in deze juniorenbeker zowel als in het Duitse kampioenschap waar Rittberger onder andere in 1971 met een ca. 12 pk sterke eigenbouw aan de start stond.
Eigenbouw uit 1970: Deze racer ontstond uit inspiratie door Hans-Georg Anscheidts fabrieks Suzuki.
Zijn laatste Grand Prix zege: Hockenheim, Grote Prijs van Duitsland 8 mei 1977.
Op zijn kop: Daar de uitlaat volgens het Suzuki voorbeeld bovenom moest lopen, draaide men de motor eenvoudig om.
De fabrieks Suzuki van Hans- Georg Anscheidt met zijn naar boven weglopende uitlaat was het helemaal voor mij. Er werd daarom dan ook lang overlegd en geprutst en uiteindelijk gingen we ervoor en draaien een Kreidler motorblok simpelweg ondersteboven. De uitlaat liep nu bovenlangs, de inlaatschijf met inlaat en de aandrijving rechts. Desondanks was ik niet gelukkig met dat ding want er waren telkens weer problemen. In het bijzonder met de zesversnellingen trekspiebak maar ook omdat de machine eigenlijk te zwaar was. Dus ergens ben ik er ontgoocheld mee gestopt en ben overgeschakeld naar Kreidler-Racetechniek vertelt Herbert Rittberger over die tijd. Net als toen is de motor nu ook zeer indrukwekkend. Hij ontdeed toentertijd daarvoor een seriematige cilinder voor geforceerde koeling van alle koelribben uitgezonderd de bovenste en de onderste. Hij liet een mantel van aluminium plaat lassen en klaar was de waterkoeling. Een heidens karwei maar echt te gek gemaakt en toen al een aanwijzing dat Rittberger blijkbaar niet alleen een goed coureur maar ook nog eens een goede tuner moest zijn. In 1971 startte hij voor de eerste keer in een Grand Prix. In 1973 kocht hij voor 8000 Dmark een watergekoelde racemotor met een roterende inlaat en een vermogen van 14 pk welke hij in dat jaar naar een keurige zesde plaats in het wereldkampioenschap reed.
Op weg met de (gouden) magnesium wielen met schijfrem. Gevolg: 1976 vice wereldkampioen.
Eigenbouw Yamaha: Naast de 50 cc kwam Herbert Rittberger in 1973 ook uit in de 125 cc.
Stijgende tendens: Eigenbouw frame, waterkoeling en 14 pk anno 1972.
De fabrieks-Kreidler van wereldkampioen Jan de Vries werden in die op een 19 pk geschat. Een jaar later, Rittberger had van de racerij een fulltime bezigheid gemaakt, volgde de eerste Grand-Prix overwinning in het Hollandse Assen. In dat jaar 1974 liep het voor de 25-jarige zo goed dat hij het aan het einde van het seizoen zelfs als vicewereldkampioen achter Kreidler ster Henk van Kessel eindigde. Rittbergers tunings werkzaamheden in zijn werkplaats in Schnait met daarin een waterrem zowel als een wervelstroom rem passeerden reeds de genoemde 19 pk.
1979 werd Lazzarini met de door Rittberger getunede motor wereldkampioen en haalde hij zijn tuner op het podium. Daarnaast links Stefan Dörflinger en rechts Rolf Blatter.
Een jaar later kwam hij in de eindrangschikking slechts tot een vijfde plaats. Echter gevolgd door seizoen 1976 wat een duplicaat was van dat van 1974. Weer werd Rittberger vicewereldkampioen. Dit jaar- na vier wedstrijden lag hij op de tweede plaats- stelde de Nederlandse Kreidler importeur Hendrik van Veen hem een fabrieksmachine ter beschikking..
Idylle in de pits. Herbert Rittberger met zijn vrouw Ulla (links naast hem) en zijn succesvolle team uit 1983 in Brünn.
De Spanjaard angel Nieto (rechts) gaf Herbert Rittberger in 1974 op de Nürnburgring het nakijken.
Het resulteerde in een tweede plaats, vicewereldkampioen achter Angel Nieto die naar zijn tweede wereldtitel op rij reed. Dit maal niet op Kreidler maar op Bultaco.
Toen al bemoeide Rittberger zich steeds zelf zeer intensief met zijn racemotoren en met succes. Aanpassing van spoelpoorten, testen met het vullen van dode ruimte, kortere of langere uitlaten met kleinere of grotere diffusors of resonantie hoeken. Rittberger werkte onvermoeibaar door. Heel vaak 20 uur per dag zoals hij zegt. De techniek bezorgde mij eigenlijk toen al meer plezier dan de racerij. Met ingang van 1977 werd de motorontwikkeling samen mat Van Veen parallel uitgevoerd. Aan de ene kant met wedstrijdleider Jan de Vries, de wereldkampioen van 1973 bij Kreidler importeur Van Veen in Amsterdam en aan de andere kant Herbert Rittberger in Schnait. De laatste was blijkbaar wat succesrijker voor het seizoen 1977 werd er door hem een enorme 21 pk bij 16800 rpm uit het 50 cc blok gepeuterd.
Een duidelijke aanwijzing voor het aantal pk's in de Rittberger motor van toen was bijvoorbeeld te vinden op het hoge snelheidscircuit van Spa-Francorchamps. Er werd een topsnelheid gemeten van 210 km/u waarmee Rittberger zijn stalgenoot Eugenio Lazzarini in de schaduw zette. Maar in Spa kreeg ook Rittberger de schaduwkant van het fabriekscoureur zijn te zien toen hij aan de leiding liggend,de in het wereldkampioenschap beter geplaatste Italiaan voor moest laten gaan op het ereschavot, alleen op basis van stalorders.. Ik wist niet of ik moest janken of moest vloeken herinnert hij zich deze Belgische Grand Prix. Het had toch niets geholpen want de wereldkampioen werd al weer voor de derde keer Angel Nieto op de Bultaco. Eind 1977 beëindigde Rittberger zijn carriére als coureur, ofschoon hij dat jaar de Grote Prijs van Duitsland op Hockenheim won.
Maar de motivatie om veelal met de caravan de halve wereld over te reizen was er niet meer, legde hij uit. Mijn grootmoeder, die toen 84 jaar was, schudde het hoofd toen ik na de Grand Prix van Barcelona met de vicewereldkampioentitel naar huis kwam en zei: Hoe kun je met een tweede plaats zo ver vooraan liggen. En dus ging Rittberger zich volledige richten op snelle motoren voor het Van Veen fabrieksteam. In 1978 lukte het Eugenio Lazzarini vice wereldkampioen te worden achter de schijnbaar werldkampioens abonnement houder de Spanjaard Angel Nieto.
De kampioenen maker: Met de 50 cc RIMOTU-Kreidler lukte het tweemaal wereldkampioen te worden en wel in 1982 en 1983..
Sterk en snel. Met meer dan 21 pk zorgde de 50 cc voor meer dan 210 km/u topsnelheid op Spa Francorchamps.
Maar in 1979 viel alles eindelijk op zijn plek. Lazzarini werd wereldkampioen met de Rittberger motor. Een jaar later gelukte het Herbert Rittberger het winnen van het vicewereldkampioenschap met de Zwitser Stefan Dörflinger achter de opnieuw heersende wereldkampioen Lazzarini wiens Keidler productie racer niet als Kreidler, maar werd ingeschreven als IPREM naar zijn hoofdsponsor. Deels pech en valpartijen voorkwamen de titel ofschoon Dörflingers machine tot de absolute top van het veld behoorde. Terwijl ook in 1981 de titel niet bij Kreidler terecht kwam maar bij het Spaanse Bultaco fabriek onderleiding van Ricardo Tormo werd het een derde plaats in de eindstand voor. Maar een jaar later liep het uitstekend voor de Rittberger protegé Dörflinger. In dat jaar verdween de roemruchte naam Van Veen want de fabriek zowel als de raceafdeling in Duderstadt toentertijd een plaats in het randgebied met de DDR, werd gesloten. Het jaar 1982 had voor Rittberger ook in andere opzichten nog een betekenis. Door het einde van de Kreidler-Van Veen Rennsport GmbH werd een eigen officiële firma noodzakelijk- Het werd "Ritberger Motoren Tuning", RIMOTU in Schnait. Vanaf dat tijdstip aan werden verschillende raceactiviteiten, constructies en ontwikkelingen onder die naam afgehandeld. Voor het seizoen 1982 werden 2 kompleet nieuwe 50 cc racemachines gebouwd en gaandeweg had de Kreidler racemotor vrijwel niets meer met het vroegere Florett blok van doen.
Kampioen nummer twee: Met de 80 cc motor onder Zündapp en met Krauser RIMOTU reclame werd Stefan Dörflinger tweemaal 80 cc wereldkampioen.
Lang gestrekt zoals de 50 cc motor werd ook de 80 cc geconstrueerd. Alleen de 125 bezat een cilinder die iets naar boven was gericht.
De Rittberger motoren waren vrijwel volledig nieuw geconstrueerd met zandgegoten motorcarters, een eigen versnellingbak met een droge koppeling zowel als een overvierkante Boring - slag verhouding vn 41,5 op 36.8 mm. Dörflinger werd daarmee net zoals het jaar daarop wereldkampioen in de 50 cc klasse. Nadat in 1983 ook Kreidler van het toneel was verdwenen starten Dörflingers concurrenten zoals Eugenio Lazzarini met de RIMOTU machines onder de vlag van Krauser en aan het einde van dat jaar zou het weer tot een wereldtitel leiden. Het was het laatste jaar dat de 50 cc klasse als wereldkampioenschapsklasse werd verreden en zo bleef de "eeuwige" titel bij Stefan Dörflinger en Herbert Rittberger, zoals ook het kampioenschap voor merken dat jaar naar de Italiaanse Garelli fabriek ging.
Eindpunt van een ontwikkeling: Met de RIMOTU-Krauser wilde men vanaf 1990 vol in de aanval maar Krauser beperkte zijn racebemoeienis op financiele gronden.
De 80 cc RIMOTU stond model voor de 125 er. Carters en layout zijn identiek met een droge koppeling en ontsteking in ieder geval aan de rechterkant. Alleen de cilinder stond onder een kleine hoek.
Al in 1983 werd de door RIMOTU ontwikkelde en gebouwde 80 cc racemotor onder de vlag van Zündapp in het Europeeskampioenschap ingezet met de rijders Hubert Abold en Massimo Fargeri. Direct behaalden zij de titel en de vice titel. Het was in 1984 met Zündapp en pas in het jaar daarop onder de Krauser vlag dat het Dörflinger en Rittberger gelukte om het wereldkampioenschap te winnen. Vanaf toen onder Krauser-RIMOTU reclame onderweg kon zich het lijstje met successen van Herbert Rittberger en zijn coureurs prima laten zien ofschoon er geen wereld titel meer behaald werd. Zo werd Stefan Dörflinger in de 80 cc in 1986 en 1988 derde en met Gerhard Waibel lukte dit in 1987. Niet alleen een Duitse coureur maar welhaast de buurman van Rittberger. Waibel kwam uit Schorntorf een kleine 20 km verwijderd van Schnait In 1989 tenslotte, het laatste jaar voordat de 80 cc klasse in zijn geheel werd afgeschaft maakte de meute van Rittberger het nogmaals spannend. Stefan Dörflinger werd vice wereldkampioen en Peter Öttl die de wereldtitel praktisch in zijn zak had schoof de Krauser een honderd meter voor de finish in de grindbak en werd zo derde in de eindstand. Als kleine troost voor deze situatie bleef er niets anders over voor de volledig machteloze Rittberger dan de winst van het wereldkampioenschap merken voor het Krauser RIMOTU team en de motivatie om met financiële ondersteuning van motoronderdelen en racefan Mike Krauser in de daaropvolgende jaren in de 125 cc klasse uit te komen.
Slimme oplossing : Bij het 125 zoals ook bij het 80 cc blok voorzag Rittberger de gietmal voor het gieten zowel met een inlaatschijf als ook met een membraan. Aan de linkerkant de adapter voor de testbank.
Het meest geheime : Zuiger met keramische vezels hardverchroomde bodem.
Voorbeeldig : Extreem kleine cassette bak die aan linkerzijde uit het blok gehaald kan worden. Naturlijk merk Rittberger.
En dus ontstond er in huize RIMOTU een 125 cc motor die deels gelijke onderdelen gebruikte van de 80 cc machine en die in 1990 vrijwel gelijk zeer competitief was en vanaf het begin plaatsen in het middenveld opeiste. Doch dan sloeg het noodlot voor de derde maal meedogenloos toe met als voorbeeld Kreidler en Zündapp. Krauser stopte vanwege de kosten vrijwel alle motorsport activiteiten. Het 125 cc project was overleden. Het bittere was dat deze motor een enorm ontwikkelingspotentieel bezat want Rittberger goot de behuizing zodanig dat na verdere voorbewerking er naar believen gekozen kon worden voor roterende inlaat dan wel een membraan gestuurde inlaat.
Herbert Rittberger
Geboren op: 16 mei 1949
Beroep: Machinebankwerker
Grootte, gewicht: 1.60 m 73 kg.
Hobbies: Skieen, Modelspoorbaan, Gourmet koken met Ulla, tuinieren.
Wat hij had willen worden: Wedstrijd skier.
Lievelings motorfiets: Harley Davidson.
Lievelings auto: Mercedes SL.
Lievelings gerecht: Linzen met pasta.
Lievelings drank: Barrique-Weine.
Lievelings film: Jenseits von Eden.
Lievelings acteur: James Dean.
Lievelings schilder: Salvador Dali.
Lievelings lectuur:Vakbladen.
Resultaten
• Vier Grand Prix zeges 50 cc op Kreidler.
• Vice-Wereldkampioen 50 cc 1974 en 1976 op Kreidler.
• 34 Grand Prix zeges als constructeur en tuner.
• Vijf Coureur-Wereldkampioenschappen 50cc/80cc als constructeur en tuner.
• Vier Merken-Wereldkampioenschappen 50cc/80cc als constructeur en tuner.
Gegroet CAD: Toen Herbert Rittberger zijn motoren construeerde was de computer zijn hoofd en het beeldscherm zijn tekentafel.
Degene met de roterende inlaat had meer vermogen en kwam mij veel sympathieker over ondanks het feit dat de membraan motoren makkelijker te rijden zijn. Op enig ogenblik tijdens de ondergang van het 125 cc project kwam Martin Wimmer - toenmaals onderweg op een 250 cc fabrieks Aprillia- naar Rittberger toe en beiden begonnen een samenwerking op het gebied van motorontwikkeling, met als beloning voor hun inspanning een zesde plaats in het wereldkampioenschap. Voor het komende jaar stapte Wimmer over naar Suzuki die hem een super fabrieks racer beloofden. Maar wat er uit Japan kwam was niet echt super herrinnert zich Herbert Rittberger.
Slechts enige plaatsen bij de eerste tien waren dit jaar de beste resultaten voor de man uit München. Terwijl Rittberger zich in 1993 en 1994 zich bezighield als technicus voor het 125 WK team van Aprillia AGV Duitsland met Gary McCoy als rijder kondigden zich beroepsmatig zowel als in de privé sfeer zich een aantal veranderingen aan. Al in 1992 had hij met zijn firma RIMOTU de exclusieve vertegenwoordiging van de zuigerfabrikant Mahle uit Stuttgart op zich genomen voor het bewerken en het aanbrengen van Nikasil op losse cilinders en op het maken van kleine series.
Tot op de dag van vandaag houdt Herbert Rittberger met RIMOTU naast het ontwikkelen van motoren zich bezig met zijn tuin. Zo'n tien jaar geleden had ik tijd en zin om zich eens met onze tuin te bemoeien. Werkzaamheden die tot dan toe alleen door mijn vrouw Ulla werden gedaan. Waarbij de normale uitdrukking "tuin" in dit speciale geval als een Schwabisch understatement geld met bescheidenheid in de overtreffende trap.
Dörflinger: 50 cc wereldkampioen in 1983 op Kreidler, in 1984 op Zündapp en in 1985 op Krauser.
Herbert Rittberger heeft zich net zoals bij zijn motoren met grote toewijding gestort op allerlei plantensoorten zoals rozen en citrusplanten. Echter niet zomaar een rozen maar het zijn veelal oude zeldzame variëteiten En ook de groei van citroenen en sinaasappels in zijn verzorgingsgebied zouden niet misstaan in een stadspark ergens aan de Middellandse zee. Het is een fantastische tegenhanger voor de technische bezigheden van iedere dag die ook hier in, net zoals alle jaren als coureur en constructeur, daadwerkelijk wordt ondersteund door zijn vrouw Ulla Na jarenlang bijna elk weekend ergens over de wereld te vinden zijn geweest, wilde ik dat absoluut niet meer. Van dat extreme rondtrekken heb ik meer dan genoeg. Maar nog een keer een mooi ontwikkelingsklusje uit te voeren, zou me wel aanstaan. En terwijl hij het foto album dichtslaat deelt hij ons nog lachend mee: "Maar het was in ieder geval een prachtige tijd."
Meer informatie:
Overzicht personen: Herbert Rittberger
Overzicht wegrace artikelen
Artikel gescand door ?
Artikel vertaald uit het Duits en bewerkt door Rijk
Artikel geplaatst door Maarten
© 2008 www.kreidler.nl
Bron: Klassik Motorrad
Foto's: Archiv Herbert Rittberger, Jürgen Gaßebner
Auteurs: Jürgen Gaßebner
Klassik Motorrad zocht de techneut in het Schwabische land op.
Herbert Rittberger en een fabrieks Van Veen Kreidler die ooit bereden werd door Eugenio Lazzarini..
Geboren in 1949 groeide Herbert Rittberger op in het grootse tijdperk van de motorsport. Als kleine jongen kreeg hij mee wie John Surtees was en al opgroeiend richting gemotoriseerde voortbeweging werden dat voor de jonge en motorsportgekke Herbert de race idolen als Jim Redmen, Mike Hailwood en ook Hans- Georg Anscheidt met een vanzelfsprekendheid als Matchbox autootjes voor zijn leeftijdgenoten.
Kortom hij werd gegrepen door een racekoorts en daarom werd dan ook zijn eerste machine, een Kreidler Florett, vanzelfsprekend voorzien van een racetrim. Een race zitje en een volledige stroomlijn net zoals een paar clip-ons die duidelijk onder ook kroonplaat zaten, dwongen de man met het ideale jockey figuur in de gewenste racehouding voor op straat.
Het begin: Een Kreidler Florett, natuurlijk in race trim met kuip, clipons en racezitje..
Zijn eerste race, een bergrace in Stadtsteinach met 9,5 pk sterke motor dankzij de Florett racekit.
"Het duurde niet lang of ik wist voor mijzelf dat ik moest gaan racen", herinnert zich Herbert Rittberger aan deze tijd waarin hij in opleiding was voor machinebankwerker. Binnen drie jaar, in 1968 was het zover en het racetalent uit Schnait, een wijndorpje onder de rook van Stuttgart, nam deel aan zijn eerste race voor de junioren beker. Uiteraard in de 50 cc klasse en natuurlijk op Kreidler. Juist in dit jaar bood Kreidler voor 299,70 Dmark de zogenaamde racekit aan waarbij een blok van een Florett uit de serie doormiddel van cilinder, cilinderkop, zuiger, Dell'Orto SSi carburateur en racebougies aan een achtenswaardige 9,5 pk bij 12000 rpm werd geholpen. Er volgde een aantal leerjaren in deze juniorenbeker zowel als in het Duitse kampioenschap waar Rittberger onder andere in 1971 met een ca. 12 pk sterke eigenbouw aan de start stond.
Eigenbouw uit 1970: Deze racer ontstond uit inspiratie door Hans-Georg Anscheidts fabrieks Suzuki.
Zijn laatste Grand Prix zege: Hockenheim, Grote Prijs van Duitsland 8 mei 1977.
Op zijn kop: Daar de uitlaat volgens het Suzuki voorbeeld bovenom moest lopen, draaide men de motor eenvoudig om.
De fabrieks Suzuki van Hans- Georg Anscheidt met zijn naar boven weglopende uitlaat was het helemaal voor mij. Er werd daarom dan ook lang overlegd en geprutst en uiteindelijk gingen we ervoor en draaien een Kreidler motorblok simpelweg ondersteboven. De uitlaat liep nu bovenlangs, de inlaatschijf met inlaat en de aandrijving rechts. Desondanks was ik niet gelukkig met dat ding want er waren telkens weer problemen. In het bijzonder met de zesversnellingen trekspiebak maar ook omdat de machine eigenlijk te zwaar was. Dus ergens ben ik er ontgoocheld mee gestopt en ben overgeschakeld naar Kreidler-Racetechniek vertelt Herbert Rittberger over die tijd. Net als toen is de motor nu ook zeer indrukwekkend. Hij ontdeed toentertijd daarvoor een seriematige cilinder voor geforceerde koeling van alle koelribben uitgezonderd de bovenste en de onderste. Hij liet een mantel van aluminium plaat lassen en klaar was de waterkoeling. Een heidens karwei maar echt te gek gemaakt en toen al een aanwijzing dat Rittberger blijkbaar niet alleen een goed coureur maar ook nog eens een goede tuner moest zijn. In 1971 startte hij voor de eerste keer in een Grand Prix. In 1973 kocht hij voor 8000 Dmark een watergekoelde racemotor met een roterende inlaat en een vermogen van 14 pk welke hij in dat jaar naar een keurige zesde plaats in het wereldkampioenschap reed.
Op weg met de (gouden) magnesium wielen met schijfrem. Gevolg: 1976 vice wereldkampioen.
Eigenbouw Yamaha: Naast de 50 cc kwam Herbert Rittberger in 1973 ook uit in de 125 cc.
Stijgende tendens: Eigenbouw frame, waterkoeling en 14 pk anno 1972.
De fabrieks-Kreidler van wereldkampioen Jan de Vries werden in die op een 19 pk geschat. Een jaar later, Rittberger had van de racerij een fulltime bezigheid gemaakt, volgde de eerste Grand-Prix overwinning in het Hollandse Assen. In dat jaar 1974 liep het voor de 25-jarige zo goed dat hij het aan het einde van het seizoen zelfs als vicewereldkampioen achter Kreidler ster Henk van Kessel eindigde. Rittbergers tunings werkzaamheden in zijn werkplaats in Schnait met daarin een waterrem zowel als een wervelstroom rem passeerden reeds de genoemde 19 pk.
1979 werd Lazzarini met de door Rittberger getunede motor wereldkampioen en haalde hij zijn tuner op het podium. Daarnaast links Stefan Dörflinger en rechts Rolf Blatter.
Een jaar later kwam hij in de eindrangschikking slechts tot een vijfde plaats. Echter gevolgd door seizoen 1976 wat een duplicaat was van dat van 1974. Weer werd Rittberger vicewereldkampioen. Dit jaar- na vier wedstrijden lag hij op de tweede plaats- stelde de Nederlandse Kreidler importeur Hendrik van Veen hem een fabrieksmachine ter beschikking..
Idylle in de pits. Herbert Rittberger met zijn vrouw Ulla (links naast hem) en zijn succesvolle team uit 1983 in Brünn.
De Spanjaard angel Nieto (rechts) gaf Herbert Rittberger in 1974 op de Nürnburgring het nakijken.
Het resulteerde in een tweede plaats, vicewereldkampioen achter Angel Nieto die naar zijn tweede wereldtitel op rij reed. Dit maal niet op Kreidler maar op Bultaco.
Toen al bemoeide Rittberger zich steeds zelf zeer intensief met zijn racemotoren en met succes. Aanpassing van spoelpoorten, testen met het vullen van dode ruimte, kortere of langere uitlaten met kleinere of grotere diffusors of resonantie hoeken. Rittberger werkte onvermoeibaar door. Heel vaak 20 uur per dag zoals hij zegt. De techniek bezorgde mij eigenlijk toen al meer plezier dan de racerij. Met ingang van 1977 werd de motorontwikkeling samen mat Van Veen parallel uitgevoerd. Aan de ene kant met wedstrijdleider Jan de Vries, de wereldkampioen van 1973 bij Kreidler importeur Van Veen in Amsterdam en aan de andere kant Herbert Rittberger in Schnait. De laatste was blijkbaar wat succesrijker voor het seizoen 1977 werd er door hem een enorme 21 pk bij 16800 rpm uit het 50 cc blok gepeuterd.
Een duidelijke aanwijzing voor het aantal pk's in de Rittberger motor van toen was bijvoorbeeld te vinden op het hoge snelheidscircuit van Spa-Francorchamps. Er werd een topsnelheid gemeten van 210 km/u waarmee Rittberger zijn stalgenoot Eugenio Lazzarini in de schaduw zette. Maar in Spa kreeg ook Rittberger de schaduwkant van het fabriekscoureur zijn te zien toen hij aan de leiding liggend,de in het wereldkampioenschap beter geplaatste Italiaan voor moest laten gaan op het ereschavot, alleen op basis van stalorders.. Ik wist niet of ik moest janken of moest vloeken herinnert hij zich deze Belgische Grand Prix. Het had toch niets geholpen want de wereldkampioen werd al weer voor de derde keer Angel Nieto op de Bultaco. Eind 1977 beëindigde Rittberger zijn carriére als coureur, ofschoon hij dat jaar de Grote Prijs van Duitsland op Hockenheim won.
Maar de motivatie om veelal met de caravan de halve wereld over te reizen was er niet meer, legde hij uit. Mijn grootmoeder, die toen 84 jaar was, schudde het hoofd toen ik na de Grand Prix van Barcelona met de vicewereldkampioentitel naar huis kwam en zei: Hoe kun je met een tweede plaats zo ver vooraan liggen. En dus ging Rittberger zich volledige richten op snelle motoren voor het Van Veen fabrieksteam. In 1978 lukte het Eugenio Lazzarini vice wereldkampioen te worden achter de schijnbaar werldkampioens abonnement houder de Spanjaard Angel Nieto.
De kampioenen maker: Met de 50 cc RIMOTU-Kreidler lukte het tweemaal wereldkampioen te worden en wel in 1982 en 1983..
Sterk en snel. Met meer dan 21 pk zorgde de 50 cc voor meer dan 210 km/u topsnelheid op Spa Francorchamps.
Maar in 1979 viel alles eindelijk op zijn plek. Lazzarini werd wereldkampioen met de Rittberger motor. Een jaar later gelukte het Herbert Rittberger het winnen van het vicewereldkampioenschap met de Zwitser Stefan Dörflinger achter de opnieuw heersende wereldkampioen Lazzarini wiens Keidler productie racer niet als Kreidler, maar werd ingeschreven als IPREM naar zijn hoofdsponsor. Deels pech en valpartijen voorkwamen de titel ofschoon Dörflingers machine tot de absolute top van het veld behoorde. Terwijl ook in 1981 de titel niet bij Kreidler terecht kwam maar bij het Spaanse Bultaco fabriek onderleiding van Ricardo Tormo werd het een derde plaats in de eindstand voor. Maar een jaar later liep het uitstekend voor de Rittberger protegé Dörflinger. In dat jaar verdween de roemruchte naam Van Veen want de fabriek zowel als de raceafdeling in Duderstadt toentertijd een plaats in het randgebied met de DDR, werd gesloten. Het jaar 1982 had voor Rittberger ook in andere opzichten nog een betekenis. Door het einde van de Kreidler-Van Veen Rennsport GmbH werd een eigen officiële firma noodzakelijk- Het werd "Ritberger Motoren Tuning", RIMOTU in Schnait. Vanaf dat tijdstip aan werden verschillende raceactiviteiten, constructies en ontwikkelingen onder die naam afgehandeld. Voor het seizoen 1982 werden 2 kompleet nieuwe 50 cc racemachines gebouwd en gaandeweg had de Kreidler racemotor vrijwel niets meer met het vroegere Florett blok van doen.
Kampioen nummer twee: Met de 80 cc motor onder Zündapp en met Krauser RIMOTU reclame werd Stefan Dörflinger tweemaal 80 cc wereldkampioen.
Lang gestrekt zoals de 50 cc motor werd ook de 80 cc geconstrueerd. Alleen de 125 bezat een cilinder die iets naar boven was gericht.
De Rittberger motoren waren vrijwel volledig nieuw geconstrueerd met zandgegoten motorcarters, een eigen versnellingbak met een droge koppeling zowel als een overvierkante Boring - slag verhouding vn 41,5 op 36.8 mm. Dörflinger werd daarmee net zoals het jaar daarop wereldkampioen in de 50 cc klasse. Nadat in 1983 ook Kreidler van het toneel was verdwenen starten Dörflingers concurrenten zoals Eugenio Lazzarini met de RIMOTU machines onder de vlag van Krauser en aan het einde van dat jaar zou het weer tot een wereldtitel leiden. Het was het laatste jaar dat de 50 cc klasse als wereldkampioenschapsklasse werd verreden en zo bleef de "eeuwige" titel bij Stefan Dörflinger en Herbert Rittberger, zoals ook het kampioenschap voor merken dat jaar naar de Italiaanse Garelli fabriek ging.
Eindpunt van een ontwikkeling: Met de RIMOTU-Krauser wilde men vanaf 1990 vol in de aanval maar Krauser beperkte zijn racebemoeienis op financiele gronden.
De 80 cc RIMOTU stond model voor de 125 er. Carters en layout zijn identiek met een droge koppeling en ontsteking in ieder geval aan de rechterkant. Alleen de cilinder stond onder een kleine hoek.
Al in 1983 werd de door RIMOTU ontwikkelde en gebouwde 80 cc racemotor onder de vlag van Zündapp in het Europeeskampioenschap ingezet met de rijders Hubert Abold en Massimo Fargeri. Direct behaalden zij de titel en de vice titel. Het was in 1984 met Zündapp en pas in het jaar daarop onder de Krauser vlag dat het Dörflinger en Rittberger gelukte om het wereldkampioenschap te winnen. Vanaf toen onder Krauser-RIMOTU reclame onderweg kon zich het lijstje met successen van Herbert Rittberger en zijn coureurs prima laten zien ofschoon er geen wereld titel meer behaald werd. Zo werd Stefan Dörflinger in de 80 cc in 1986 en 1988 derde en met Gerhard Waibel lukte dit in 1987. Niet alleen een Duitse coureur maar welhaast de buurman van Rittberger. Waibel kwam uit Schorntorf een kleine 20 km verwijderd van Schnait In 1989 tenslotte, het laatste jaar voordat de 80 cc klasse in zijn geheel werd afgeschaft maakte de meute van Rittberger het nogmaals spannend. Stefan Dörflinger werd vice wereldkampioen en Peter Öttl die de wereldtitel praktisch in zijn zak had schoof de Krauser een honderd meter voor de finish in de grindbak en werd zo derde in de eindstand. Als kleine troost voor deze situatie bleef er niets anders over voor de volledig machteloze Rittberger dan de winst van het wereldkampioenschap merken voor het Krauser RIMOTU team en de motivatie om met financiële ondersteuning van motoronderdelen en racefan Mike Krauser in de daaropvolgende jaren in de 125 cc klasse uit te komen.
Slimme oplossing : Bij het 125 zoals ook bij het 80 cc blok voorzag Rittberger de gietmal voor het gieten zowel met een inlaatschijf als ook met een membraan. Aan de linkerkant de adapter voor de testbank.
Het meest geheime : Zuiger met keramische vezels hardverchroomde bodem.
Voorbeeldig : Extreem kleine cassette bak die aan linkerzijde uit het blok gehaald kan worden. Naturlijk merk Rittberger.
En dus ontstond er in huize RIMOTU een 125 cc motor die deels gelijke onderdelen gebruikte van de 80 cc machine en die in 1990 vrijwel gelijk zeer competitief was en vanaf het begin plaatsen in het middenveld opeiste. Doch dan sloeg het noodlot voor de derde maal meedogenloos toe met als voorbeeld Kreidler en Zündapp. Krauser stopte vanwege de kosten vrijwel alle motorsport activiteiten. Het 125 cc project was overleden. Het bittere was dat deze motor een enorm ontwikkelingspotentieel bezat want Rittberger goot de behuizing zodanig dat na verdere voorbewerking er naar believen gekozen kon worden voor roterende inlaat dan wel een membraan gestuurde inlaat.
Herbert Rittberger
Geboren op: 16 mei 1949
Beroep: Machinebankwerker
Grootte, gewicht: 1.60 m 73 kg.
Hobbies: Skieen, Modelspoorbaan, Gourmet koken met Ulla, tuinieren.
Wat hij had willen worden: Wedstrijd skier.
Lievelings motorfiets: Harley Davidson.
Lievelings auto: Mercedes SL.
Lievelings gerecht: Linzen met pasta.
Lievelings drank: Barrique-Weine.
Lievelings film: Jenseits von Eden.
Lievelings acteur: James Dean.
Lievelings schilder: Salvador Dali.
Lievelings lectuur:Vakbladen.
Resultaten
• Vier Grand Prix zeges 50 cc op Kreidler.
• Vice-Wereldkampioen 50 cc 1974 en 1976 op Kreidler.
• 34 Grand Prix zeges als constructeur en tuner.
• Vijf Coureur-Wereldkampioenschappen 50cc/80cc als constructeur en tuner.
• Vier Merken-Wereldkampioenschappen 50cc/80cc als constructeur en tuner.
Gegroet CAD: Toen Herbert Rittberger zijn motoren construeerde was de computer zijn hoofd en het beeldscherm zijn tekentafel.
Degene met de roterende inlaat had meer vermogen en kwam mij veel sympathieker over ondanks het feit dat de membraan motoren makkelijker te rijden zijn. Op enig ogenblik tijdens de ondergang van het 125 cc project kwam Martin Wimmer - toenmaals onderweg op een 250 cc fabrieks Aprillia- naar Rittberger toe en beiden begonnen een samenwerking op het gebied van motorontwikkeling, met als beloning voor hun inspanning een zesde plaats in het wereldkampioenschap. Voor het komende jaar stapte Wimmer over naar Suzuki die hem een super fabrieks racer beloofden. Maar wat er uit Japan kwam was niet echt super herrinnert zich Herbert Rittberger.
Slechts enige plaatsen bij de eerste tien waren dit jaar de beste resultaten voor de man uit München. Terwijl Rittberger zich in 1993 en 1994 zich bezighield als technicus voor het 125 WK team van Aprillia AGV Duitsland met Gary McCoy als rijder kondigden zich beroepsmatig zowel als in de privé sfeer zich een aantal veranderingen aan. Al in 1992 had hij met zijn firma RIMOTU de exclusieve vertegenwoordiging van de zuigerfabrikant Mahle uit Stuttgart op zich genomen voor het bewerken en het aanbrengen van Nikasil op losse cilinders en op het maken van kleine series.
Tot op de dag van vandaag houdt Herbert Rittberger met RIMOTU naast het ontwikkelen van motoren zich bezig met zijn tuin. Zo'n tien jaar geleden had ik tijd en zin om zich eens met onze tuin te bemoeien. Werkzaamheden die tot dan toe alleen door mijn vrouw Ulla werden gedaan. Waarbij de normale uitdrukking "tuin" in dit speciale geval als een Schwabisch understatement geld met bescheidenheid in de overtreffende trap.
Dörflinger: 50 cc wereldkampioen in 1983 op Kreidler, in 1984 op Zündapp en in 1985 op Krauser.
Herbert Rittberger heeft zich net zoals bij zijn motoren met grote toewijding gestort op allerlei plantensoorten zoals rozen en citrusplanten. Echter niet zomaar een rozen maar het zijn veelal oude zeldzame variëteiten En ook de groei van citroenen en sinaasappels in zijn verzorgingsgebied zouden niet misstaan in een stadspark ergens aan de Middellandse zee. Het is een fantastische tegenhanger voor de technische bezigheden van iedere dag die ook hier in, net zoals alle jaren als coureur en constructeur, daadwerkelijk wordt ondersteund door zijn vrouw Ulla Na jarenlang bijna elk weekend ergens over de wereld te vinden zijn geweest, wilde ik dat absoluut niet meer. Van dat extreme rondtrekken heb ik meer dan genoeg. Maar nog een keer een mooi ontwikkelingsklusje uit te voeren, zou me wel aanstaan. En terwijl hij het foto album dichtslaat deelt hij ons nog lachend mee: "Maar het was in ieder geval een prachtige tijd."
Meer informatie:
Overzicht personen: Herbert Rittberger
Overzicht wegrace artikelen
Artikel gescand door ?
Artikel vertaald uit het Duits en bewerkt door Rijk
Artikel geplaatst door Maarten
© 2008 www.kreidler.nl
Laatst gewijzigd door Maarten op 13 jun 2009, 19:49, 6 keer totaal gewijzigd.
- Enzo-tvdzijden
- Expert
- Berichten: 60433
- Lid geworden op: 27 nov 2002, 21:55
- Locatie: Gem. Leidschendam/Voorburg
- Gegeven waarderingen: 970 keren
- Ontvangen waarderingen: 2290 keren
- rene albers 2takt
- Berichten: 944
- Lid geworden op: 13 sep 2008, 13:50
- Locatie: groesbeek
- Gegeven waarderingen: 54 keren
- Ontvangen waarderingen: 45 keren
- TonK
- Berichten: 2959
- Lid geworden op: 12 aug 2007, 15:56
- Locatie: JO32FI
- Gegeven waarderingen: 0
- Ontvangen waarderingen: 2 keren
- Contacteer:
In 1973 kocht hij voor 8000 Dmark een watergekoelde racemotor met een roterende inlaat en een vermogen van 14 pk welke hij in dat jaar naar een keurige zesde plaats in het wereldkampioenschap reed.
In beide originele artikelen is de plaats in het wereldkampioenschap van 1973 foutief vermeld !
In 1973 reed Herbert naar een zevende plaats in het W.K. !
In beide originele artikelen is de plaats in het wereldkampioenschap van 1973 foutief vermeld !
In 1973 reed Herbert naar een zevende plaats in het W.K. !
- Enzo-tvdzijden
- Expert
- Berichten: 60433
- Lid geworden op: 27 nov 2002, 21:55
- Locatie: Gem. Leidschendam/Voorburg
- Gegeven waarderingen: 970 keren
- Ontvangen waarderingen: 2290 keren
- Maarten
- Beheerder
- Berichten: 9762
- Lid geworden op: 01 sep 2002, 09:13
- Locatie: Den Haag, Nederland
- Gegeven waarderingen: 833 keren
- Ontvangen waarderingen: 420 keren
- Contacteer:
Hier vertelt Aalt Toersen ook over de bruto en netto punten:
http://www.rtvdrenthe.nl/CustomerContro ... /50ccdeel3
http://www.rtvdrenthe.nl/CustomerContro ... /50ccdeel3
- TonK
- Berichten: 2959
- Lid geworden op: 12 aug 2007, 15:56
- Locatie: JO32FI
- Gegeven waarderingen: 0
- Ontvangen waarderingen: 2 keren
- Contacteer:
Je meent het , Herbert mooi in de pijp laten kijken.dijk schreef:ton kooyman staat er ook tussen
Het jaar erop in 1974 ging die Kreidler van hem wel erg snel, hij was overigens niet de enige Duitser die plotseling veel PK's gevonden had.
Wie kent daar de oorzaak van ?
Tip: een andere Duitser had drie maanden vakantie.
- jos16
- Berichten: 535
- Lid geworden op: 13 okt 2007, 20:34
- Locatie: Mariahout
- Gegeven waarderingen: 0
- Ontvangen waarderingen: 0
Je meent het , Herbert mooi in de pijp laten kijken.
Het jaar erop in 1974 ging die Kreidler van hem wel erg snel, hij was overigens niet de enige Duitser die plotseling veel PK's gevonden had.
Wie kent daar de oorzaak van ?
Tip: een andere Duitser had drie maanden vakantie. [/quote]
???? Kom op Ton,met het antwoord,je maakt me nieuwsgierig
Jos
Het jaar erop in 1974 ging die Kreidler van hem wel erg snel, hij was overigens niet de enige Duitser die plotseling veel PK's gevonden had.
Wie kent daar de oorzaak van ?
Tip: een andere Duitser had drie maanden vakantie. [/quote]
???? Kom op Ton,met het antwoord,je maakt me nieuwsgierig
Jos
- LVS
- Berichten: 3034
- Lid geworden op: 01 sep 2002, 19:21
- Locatie: naaldwijk
- Gegeven waarderingen: 15 keren
- Ontvangen waarderingen: 127 keren
- Contacteer:
???? Kom op Ton,met het antwoord,je maakt me nieuwsgierigjos16 schreef:
Het jaar erop in 1974 ging die Kreidler van hem wel erg snel,
hij was overigens niet de enige Duitser die plotseling veel PK's gevonden had.
Wie kent daar de oorzaak van ?
Tip: een andere Duitser had drie maanden vakantie.
Jos[/quote]
----------------------------
jurg M
#
- Larszelluf
- Berichten: 670
- Lid geworden op: 18 apr 2005, 21:49
- Locatie: Krimpen aan den IJssel
- Gegeven waarderingen: 0
- Ontvangen waarderingen: 0
- Contacteer:
- TonK
- Berichten: 2959
- Lid geworden op: 12 aug 2007, 15:56
- Locatie: JO32FI
- Gegeven waarderingen: 0
- Ontvangen waarderingen: 2 keren
- Contacteer:
Claus weet het.
Er bestaan overigens nogal wat interessante verhalen en artikelen over deze persoon, die ga ik jullie niet allemaal vertellen (censuur)
Staat het artikel "W.K. Kreidler ontleed" al op de site ? Kan het niet vinden, staat in de lijst van nog te plaatsen artikelen.
Daarin vind je het antwoord op de vraag.
Er bestaan overigens nogal wat interessante verhalen en artikelen over deze persoon, die ga ik jullie niet allemaal vertellen (censuur)
Staat het artikel "W.K. Kreidler ontleed" al op de site ? Kan het niet vinden, staat in de lijst van nog te plaatsen artikelen.
Daarin vind je het antwoord op de vraag.
- Maarten
- Beheerder
- Berichten: 9762
- Lid geworden op: 01 sep 2002, 09:13
- Locatie: Den Haag, Nederland
- Gegeven waarderingen: 833 keren
- Ontvangen waarderingen: 420 keren
- Contacteer:
Nee, dat staat helaas nog niet op Kreidler.nl, Ton.
Als iemand er een goede scan van heeft zodat we de tekst door de tekstherkenner kunnen halen? Want als ik bovenstaand artikel zie dan zal de tekst overgetypt moeten worden. Misschien leuk voor iemand die zich verveelt in de kerstvakantie? (ik mag gewoon werken vandaag)
Als iemand er een goede scan van heeft zodat we de tekst door de tekstherkenner kunnen halen? Want als ik bovenstaand artikel zie dan zal de tekst overgetypt moeten worden. Misschien leuk voor iemand die zich verveelt in de kerstvakantie? (ik mag gewoon werken vandaag)