DRAGRACES DRACHTEN
WAAROM NET NU REGEN?
Tekst: Derk J. Evers
Met een zomer achter de rug waarin de zonnige dagen gewoonweg niet weg te branden waren kon het ook eigenlijk niet goed gaan. Explosion had in samenwerking met de Motorclub Politie Nederland een sprintdag in elkaar gedraaid die zijn weerga in de Nederlandse sprintwereld niet kende. Een bomvol programma op een sprintstrip die absoluut het einde is (een ruime dertig meter breed!) met de beste rijders uit Nederland en Engeland, afgerond met een optreden van twee topdragsters.
Kent u hem nog? Aalt Toersen is met baard en speedwaybril vrijwel onherkenbaar geworden.
En op de dag van de wedstrijd is de lucht grauw en dichtgetrokken, de regen stroomt ononderbroken maar neer en maakt de strip onbruikbaar. Andere takken van motorsport kunnen blijven doordraaien in de regen maar voor de sprinters is nattigheid taboe. De slicks krijgen geen grip op het vochtige wegdek waardoor overmatige wielspin ontstaat. Bovendien wil het achterwiel dan wel eens vreemd wegbreken met alle gevolgen van dien. Toch werd het achter de dranghekken voor het publiek steeds voller en tegen het einde van de middag stond een respectabel aantal toeschouwers langs de lijn. Wat kregen ze te zien? Het was duidelijk dat ze de echte zware sprintkanonnen voorlopig niet aan het werk konden zien. Slicks waren verboden zodat alleen de lichte machines (die profielbanden hebben) aan de start konden komen. Door de breedte van de landingsbaan, die door Philips Drachten royaal ter beschikking was gesteld, konden nu echte dragraces gehouden worden dus races met twee man op de baan. Wietse Veenstra won de junior klasse waarbij hij in de finale uitkwam tegen Oorebeek. Voor Wietse betekende deze wedstrijd de laatste uit zijn carrière want hij heeft besloten om met de motorsport te stoppen. De standaardklasse kwam op naam van Jean B. Freese die toch nog met een tijd van 12.999 op de proppen kwam. Aalt Toersen (nauwelijks herkenbaar met baard) kwam hier ook aan de start met een 250 cc Bultaco crosser waarmee hij een tijd van 13.869 realiseerde! In de lichte klasse hebben we met Co Kemp een potentiële wereldkampioen in huis. Co heeft een tijd van 15.095 gedraaid wat sneller is dan de tijd van de huidige kampioen Aalt Toersen. Op 5 oktober in Elvington kan Kemp zich waarmaken, alles is klaar tot op de reservedelen toe, maar het geld ontbreekt nog voor de overtocht en verblijfskosten. Ook in de sprintwereld is er vraag naar sponsors!
Ko Kemp rijdt met zijn HCSK Kreidler op wereldniveau. Op Elvington kan hij zich waarmaken.
Na het optreden van de „Stardust" en de „Firefly", twee geweldige sprintwagens met een vermogen van zo'n twee duizend pk, die weliswaar niet voluit konden starten door de regen maar die toch een enorme show weggaven, probeerden Vink en Janssen desondanks een run te forceren. Het had allemaal weinig zin, even leek het droog te worden maar alleen de gedachte al deed het water weer neer komen. Henk Vink, die een stevig auto-ongeluk op de voorgaande avond had gehad, startte niet met de „grote" machine maar hield het bij de 900 Kawasaki.
Picardo en Herridge waren de bestuurders van de twee dragsters die in Drachten een geweldige show opvoerden. Ondanks de natte baan demonstreerden zij de enorme sprintkracht van de 8000 cc-2000 pk sprintmonsters die tijden van 6,1 sec. voor zich laten afdrukken. Picardo maakt zich hier klaar om een run te proberen. Het gasmasker is broodnodig want uit de acht uitlaatpijpen spuit soms vrijwel pure nitro die het publiek de tranen in de ogen brengt!
Rob Janssen en Cees van Dongen, de beide „dubbelblokkers", kregen ook niet voldoende pk's aan de grond om scherpe tijden te klokken. Vooral van Dongen had met de smalle achterband op zijn (te koop staande) Honda weinig grip. Anton de Vos liet zich door de regen niet intimideren en blies in zijn altijd spectaculaire stijl voluit over de strip. Twee keer begaf de ketting het en toen vond zelfs Anton het welletjes. De Engelse deelnemers, waaronder grote namen als John Clift, Derek Penfold en Mick Hand konden al evenmin op de kletsnatte baan uit de voeten.
Oorebeek (18) en Wietse Veenstra.
Bijzonder jammer dat deze verder zo voortreffelijk georganiseerde dag moest verregenen. In het programmaboekje vroeg de organisatie nog om medewerking van de weergoden. Ze wilden niet.
Foto's:
Rechtsboven: Kent u hem nog? Aalt Toersen is met baard en speedwaybril vrijwel onherkenbaar geworden.
Midden: Ko Kemp rijdt met zijn HCSK Kreidler op wereldniveau. Op Elvington kan hij zich waarmaken.
Rechtsonder: Picardo en Herridge waren de bestuurders van de twee dragsters die in Drachten een geweldige show opvoerden. Ondanks de natte baan demonstreerden zij de enorme sprintkracht van de 8000 cc-2000 pk sprintmonsters die tijden van 6,1 sec. voor zich laten afdrukken. Picardo maakt zich hier klaar om een run te proberen. Het gasmasker is broodnodig want uit de acht uitlaatpijpen spuit soms vrijwel pure nitro die het publiek de tranen in de ogen brengt!
Midden-onder: Oorebeek (18) en Wietse Veenstra.
Ko Kemp sprint naar eerste zege
Hoofddorpse broers ook dit seizoen weer razendsnel
De Hoofddorpse motorsprinter Ko Kemp is het nieuwe seizoen uitstekend begonnen. In de eerste wedstrijd, zondag op de Australiëweg te Amsterdam, behaalde hij een duidelijke overwinning met z'n Kreidler, in de 50 cc klasse. Ko Kemp bracht het tot een topsnelheid van 117 kilometer per uur en reed de vierhonderd meter in 18,61 sekonde. Daarmee was hij twee sekonden sneller dan de overige vier deelnemers in zijn klasse. De Vijfhuizenaar Ernst Rabe werd derde met Sachs. De internationale wedstrijd, georganiseerd door de Amsterdamse Motor-sprintclub Explosion, telde mee voor het pas ingestelde Nederlandse kampioenschap, waarin Ko Kemp nu aan de leiding staat met dertig punten. De volgende wedstrijd wordt komende paasweekeinde gehouden in Uden.
Met z'n broers Henk en Siem behoort de 27-jarige Ko Kemp tot de enthousiaste beoefenaars van het motorsprinten, een sport die de laatste jaren steeds meer in de belangstelling komt te staan. Zo'n vijf jaar terug kreeg Henk Kemp als eerste de smaak van dat sprinten te pakken en hij sleepte de rest van de familie al gauw mee naar de baan. Ko is nu bezig aan z'n vierde seizoen en heeft zich reeds behoorlijk in de prijzen gereden, bij elkaar negen bekers en een medaille. Toch scheelde het weinig of hij had er twee jaar terug een punt achter gezet. „In dat hele seizoen was er maar één wedstrijd en ik wilde graag meer rijden. Daarom besloot ik maar mee te gaan doen met gewone wegraces...." De Hoofddorper zakte echter voor het theoretisch gedeelte van het verplichte examen en bouwde z'n „fiets" toen maar weer om tot een sprintmotor. Begin vorig jaar was hij nog niet zo succesvol („ik zat maar te modderen") maar daarna ging het toch beter en in één van z'n laatste wedstrijden, in Echt, scheurde hij de vierhonderd meter af in 18,33 sec. en een topsnelheid van 122 kilometer per uur.
GEEN ALKOHOL
Van de winter sleutelde Ko Kemp, meubelmaker van z'n vak, verder aan zijn Kreidler, die is voorzien van een speciale cilinder en krukas. Ook is er iets veranderd aan de vijfde versnelling. Dankzij een aluminium frame weegt de sprintmotor maar zesentwintig kilo. „Hoe lichter hoe beter, want zelf ben ik nogal aan de zware kant" lacht Ko, die als brandstof een zelfgemaakt mengsel van gewone olie en benzine gebruikt. „Ik heb 't wel eens met alcohol geprobeerd, maar dat ging niet zo' lekker. Je hebt een grotere sproeier nodig en een ander oliemengsel en de verhouding daarvan weet ik niet precies...."
De Kreidler draait momenteel veertienduizend toeren. maar de broers Kemp, van wie Siem (23) onlangs z'n baan als timmerman eraan gaf om monteur te worden bij motorcoureur Rob Bron, verwachten dat er nog wel meer uit te halen is.
PECH
De oudste van de drie broers, de dertigjarige Henk, metaaldraaier op de luchthaven Schiphol, stopte een paar jaar terug met motorsprinten, maar is dit seizoen toch weer begonnen. Van een andere Hoofddorper, Wim Molenaar, nam hij een Zündapp over en daarmee zou hij zondag voor de eerste keer op de baan verschijnen. Henk, lid van de technische kommissie van de organiserende club Explosion, trof het echter niet. Bij de proefwedstrijden zaterdag klapte z'n koppeling uit elkaar. „Tot drie uur 's nachts zijn we daarmee bezig geweest en de volgende dag bij de start vertikt 'ie het weer!" Ko Kemp had trouwens ook pech, want na z'n twee succesvolle runs brak z'n zuiger en daarna sneuvelde ook nog 'ns zijn andere cilinder, waardoor hij niet kon meedoen aan de dragstarracing. „Maar een dure sport is het niet. Zolang je maar geen mankement krijgt met je krukas, is het nog wel op te brengen...."
Met z'n tweeën, want Siem gaat geregeld met Rob Bron mee naar het buitenland en laat z'n Yamaha daarom voorlopig op zolder staan, hopen de broers Kemp ook dit seizoen hoge ogen te gooien in hun favoriete snelheidssport. Het legertje motorsprinters in ons land is nu al zo'n vijftig man sterk en groeit nog steeds, ook al omdat het aantal wedstrijden toeneemt.
,,Een paar jaar terug was er nog maar één race, vorig seizoen al zeven en nu misschien al meer dan tien" aldus de enthousiaste Ko mep. „Het gaat enorm met onze sport, dat merk je aan de opkomst. Voor Uden zijn er al vijfenzeventig inschrijvingen, waaronder ook veel Engelsen, want die maken het nog altijd. Maar zelf verwacht ik ook weer goed voorin te zitten. Die vierhonderd meter moet ik dit seizoen nog beneden de achttien seconden kunnen sprinten..."
Co Kemp - HBH Special
Co Kemp - HCSK Kreidler
Co Kemp (No. 52)
Prijsuitreiking
Co Kemp - HCSK Kreidler - Renstal Bruinsma
De bekers!
Sponsor Valvoline
Sponsor Raymaker's Import, Race-Overall
Motorsprint Uden
Tour- en Crossclub Doetinchem, 3 oktober 1970, Co Kemp
AMSC Explosion, 14 augustus 1976, Co Kemp, Drachten
Motorsportstichting Valkenswaard, 26-09-1976, Co Kemp, HBH Special
Algemene Motor Sprint Club Explosion, Co Kemp 15-04-1973, Amsterdam
Motorclub Vitesse Uden, Co Kemp, H.C.S.K. Kreidler, 20-04-1975
